meeting at the bar ✓

Evlilik

Taehyung:
Düğünün başlamasına 1 saat kaldı
Nerdesin sen tanrı aşkına
Iletildi

Jungkook delirtme adamı
Nerdesin yaa
Ne o
Korktun mu yoksa?

Iletildi

Her halde damatlıkla beni düğün masasında bırakıp gitmedin
Değil mi?

Iletildi

Lütfen bak artık bu mesajlara
Deliricem yaa
JUNGKOOKKKKKK
Iletildi(16:29)

Sanırım ağlıyorum
10 dakikaya nikah kıyılacak ve sen tamı tamına 1 saattir yoksun
Iletildi (17:35)

Tamam anladım
Sürekli iletildi yazma sinirim bozuluyor

Görüldü (17:43)

Jungkook:
Taehyung

Taehyung:
Ne var?

Jungkook:
Özür dilerim

Taehyung:
Hangi cehennemdeydinse defol oraya git
Iki dakika sonra nikah kıyılacak
Annemler geldiğinde her şeyin iptal olduğunu söyleyeceğim
Sen de ne halin varsa gör

Jungkook:
Hayır hayır
Yapma sakın
Hem seni damatlıkla nikah masasında koyacak biri değilim
Önemliydi gitmem gerekiyordu
Ancak bu kadar uzun süreceğini bilmiyordum
Anlatacağım söz veriyorum
Ama yeter ki iptal etme düğünü
Kapıdayım
Hadi aç

Taehyung:
Rezil olmayalım diye açıyorum
Ama bunun hıncını senden çok kötü alıcam Jeon

Jungkook:
Senden gelecek her şey kabulümdür

-

Kapının kilidini çevirerek açtığımda Jungkook kapıya yaslanmış bekliyordu. Kapıyı sonuna kadar açarak içeri geçmesine izin verdim. Kapıyı kapatıp ona döndüğümde beklemeden yüzüne tokat atmıştım.

"Senin amacın ne? Ne yapmaya çalışıyorsun. Benim duygularımı hiç mi düşünmüyorsun? Tekrar aynı şeyleri yaşayacağım diye ne hale geldim ben, biliyor musun sen?!" Göğüsünü yumrukluyor, ağlamamak için kendimi sıkıyordum. Ellerimden tutarak beni kendine çekmiş, sarılmıştı. "Özür dilerim bebeğim, söz, her şeyi anlatacağım. Lütfen sakin ol".

Beni göğüsüne yaslamış, saçlarımı okşuyordu. Ben de kendimi sıcaklığına bırakmış, sakinleşmeye çalışıyordum.

"Iyi misin?" Kafamı sallayarak onayladım ve Jungkooktan ayrıldım. Kapı tıklanma sesiyle oraya döndük. "Gel" kapıyı açarak annem ve Jungkookun annesi- üvey demiyorum, kaba bir terim- içeri girdi. "Hazır mısınız çocuklar?" Bayan Sakuranın çocuksu heyecanına karşı gülmeden edememiştim. Sanki kendisi evleniyordu. Bizde bile bu kadar heyecan yoktu. En azından bende yoktu diye bilirim.

"Hazırız" annem kolumdan çekerek beni yanına çekti. "Iyi misin oğlum? Betin benzin atmış. Noldu?" Anneme anlatırsam iş uzardı. Doğrusu ben de olay ne bilmiyordum. Yargısız infaz yapmak istemiyorum. Bu yüzden anneme anlatmamış, heyecan diyip geçiştirmiştim. Artık ne kadar inandıysa...

Annemler çıkmış, ardından da biz çıkmıştık. Yeni hayatımız için ilk adımlarımızı atmıştık...

-

"Artık anlatacak mısın? Bak düğünde bitti ve senin evindeyim. Anlat artık" Jungkookun kendine özel evindeydik. Artık yeni evim burasıydı. Garip histi...

"Kurdum. Çok garipti. Asla böyle olmamıştı. Çok hırçındı. Eğer gitmezsem düğünü daha da berbad ederdim ve benden nefret etmene sebep olurdum. Inan ben seninle alakalı güzel hayaller kurarken bunların olmasını kaldıramazdım.

"Nereye gittin?" Bende de bazen oluyordu bu durum. Ancak eminim onda daha da kötüydü. Çünkü deltaydı...

"Ormana".

"Jungkook sen delirdin mi? Tabiiki gelmen çok uzun sürer. En yakın orman bize 1 saat uzaklıkta. En azından bu durumu bana haber verebilirdin. Ben de endişelenmez, durumu idare ederdim" ve korkmazdım.

"Biliyorum, hata ettim. Özür dilerim. Ama seni endişelendirmek istemedim" hah, istememişmiş.

"Söylemedin de az mı endişelendim?" Fazlasıyla endişelenmiştim. Ancak daha fazla uzatmanın da anlamı yoktu. "Tamam, unut gitsin. Iyisin şu an. Önemli olan o".

"Taehyung" kafamı tekrar ona çevirdim. "Hm?"

"Ben senin sevgilin olsaydım, saçından gölgene kadar her yerini öperdim".

-

Benim max kaos ve romantiklik. Aslında tam olarak kaosta denemez. Bir az gerilim katayım dedim. VEE BU GÜN FIFA VAR AŞIRI HEYECANLIYIM. JUNGKOOKUMU UZUN ZAMAN SONRA TELEVIZYONDA GÖRECEĞIM. Yani umarım göre bilirimm. Neyse, umarım beğenmişsinizdir. Hadi çüzz bebislerim.