XN

𝓧𝓧𝓵

Okulun başlamasıyla bölümler kesin olarak aksayacak. Elimden geldiğince hızlı yazmaya çalışıyorum. Ve buradan 5K okunma için teşekkürler. İnstagramdan canlı yayınlar acıyorum 21.00/21.30 gibi. İsteyenler katılır. Neysemm;

İyi okumalar⭐🖤🌧

Eve dönmeni umuyorum,

Geri dönme, sonu iyi bitmeyecek,

🔪

Sabah erken saatlerde uyanmış, kahvaltımı yapmıştım. Bugün bayağı işim vardı. Etrafı toplayıp yukarıya çıktım. Hava bugün soğuktu. Ona göre kalın giyinmiştim. Evin garajına indiğimde bu sefer araba almıştım. En kısa sürede merkeze yakın bir yol bulmalıydım.

İsimleri not aldığım deftere göz attığımda, bugün öldüreceklerimin olduğu sayfayı defterden yırttım. Ben merkeze ilerlerken bir yandan da isim taraması yapması iyi olabilirdi. Bilgisayarı yan tarafa koyup yola bakmaya devam ettim. Merkeze inmem 2 saatimi aldığında bilgisayardan adreslere baktım. Buraya en yakın olandan başlayarak devam edecektim. Zaten çoğunda hiç uğraşmayacaktım. Sadece birkaç tanesinde hapishaneye ulaşmam yeterli olacaktı.

Küçük bir ayaklanma çıkarmak cinayetin işlenmesi içim yeter ve artardı bile. Arabayı evin önüne koyduğumda silahın ucuna susturucu takarak belime yerleştirdim. Apartmandan içeriye girdiğimde çıkardığım kartı kapının yanına sokarak açmaya çalıştım. Kapı eski olduğu için beni zorlamadan açılmıştı.

İçeriye girip kapıyı arkadan kapattım. İçerisi yoğun bir şekilde alkol ve sigara kokuyordu. Camlardan birini açıp kokunun gitmesini bekledim. Adam koltukta sızmış kalmıştı. Daha şişe bile yarılanmamıştı. Adamın omzundan dürtüp uyandırana çalıştım. Uyanmayınca fazla zorlamadan kafasına ateş etmiştim. Kurşunun girdiği yere parmağımı bastırmıştım. Duvara XN yazıp evden çıktım. Kapıyı hafif aralık bıraktığımda bırakmıştım ki bulunması kolay bulunması içindi.

Arabaya geri bindiğimde telefonumu kontrol etmiştim. Günümün çoğu cinayetlerle geçtiğinde son cinayete doğru ilerliyordum. Özellikle sona bırakmıştım. Bebeğini öldürmek neyin nesiydi? Ben ona daha sahip olamazken onlar bebeklerini öldürüyorlardı. Aklıma gelen düşünce ile duraksadım. Acaba benim de çocuğum olabilir miydi? Doktorun dediğine göre aslında nakil olursa hamile kalabilirdim.

Düşünceyi aklımdan silmiştim. Cinayetlerin için ufak bir yardım almıştım. Zaten depoya bırakıp gideceklerdi. Daha ece dönüş yolu vardı. Telefona gelen bildirim seslerine bakmak için elime aldığımda, haber sitelerinde yine ismim çıkmıştı. Ülke genelinde yine bir arama kararı çıkmıştı. Arabayı durduğumda masaj kutum çökmüştü. Telefonu diğer koltuğa koyduğumda arabadan çıktım. Depoya girdiğimde üstümdeki montu çıkarmaya başladım.

Betonda topuklu ayakkabının sesi yankılanıyordu. Adamı tam istediğim gibi bağlamışlardı. Ona bakarak “Ben geldim. Umarım bekletmedim. Keşke çay, kahve falan verselerdi. Ama sen onu hak edecek biri olmazsın. Baksana rezil durumdasın.” dediğimde, onu iğrenircesine bakmıştım. Adam da bana baktığında birazdan konuşacağını anladığında yanımdan aldığım bezi ağzına soktum. “Konuşma. Bebeğini öldürdün şimdi erkek mi oldun? Ya da adam? İnsanlar onlarından olsun diye bin takla atıyor. Küçücük bebeğin günahı sana, senin günahın bana yazılıyor, ya da birazdan yazılacak. Şimdi yeni İ.E.B.’nu ilk seninle deneyeceğim. Asla hareket etme. Duvarlarıma kan sıçraması beni acayip öfkelendiriyor ve o tarafımı görmek istemezsin. Artı olarak acı seviyen her sıçrayan damlada artıyor. Kuralları anladıysan başlayalım.”