wrong choice.

X

O sırada üst dünya da geçen zaman, hızlıydı.

Armand Sirius Black-Malfoy, 9 yaşına gelmiş, ailesi ile mutlu bir şekilde yaşıyordu.

Mükemmel bir safkan olmuştu. Tanrılar onun büyüyüşünü izliyordu. Sonunda planladıklarını yapabileceklerdi sonunda.

Bu arada Remus’un eve dönmemesi, Sirius'u telaşlandırdı. Onu aradı ama iz yoktu.
En yakın arkadaşı olmaması, onu güçsüz yaptı. Ama Malfoy’ların yardımı ile iyileşti. Black’lerin Lord koltuğuna oturdu.

-

Armand bahçe de tek başına kitap okurken, etraf bir anda karardı.

"Ölüm?"

"Merhaba, Armand umarım güzel zamanlar geçiriyorsundur."

"Öyle efendim"

"Mükemmel, ama sorunumuz var. Savaş yaklaşıyor."

Armand savaş fikrini duyunca iç çekti. "Ne yapman gerekecek?" kitabını kapatıp yanına koydu.

Ölüm hoşnutsuz bir şekilde, "Bundan hoşlanmayacaksın, ama bu kararda benim hakkım fazla değildi."

"Nedir o?"

"Eğitim için, bu zamandan geriye gideceksin... Kurucuların zamanına"

Armand gözleri büyüdü. Bunu beklemiyordu. "A-ama..."

"Zamanımız yok, Armand savaş kapı da hazır olmalıyız"

-

Hayat seçtiğimiz kararları bize sert bir şekilde geri döner.

Her iyilik için de ödenmesi gereken bedel vardır. Bu ya iyidir ya kötü ama olmazsa her şey mahvolur.

Herkesi düşünecek birisi olması gerekir. Buna yönetici denir. Yönetici herkesi bir arada tutar öncü olur.
Onlar için canını bile vermesi gerekir.

Savaş, sonucu bir çok ölü olur. Ölüm, onun acılarını duyar, işitir. Acı’dır, sadece acı.
Ölüm sadece savaşanlara acır. Başkalarının sonuçlarını öderler...

-

Armand, veda bile edemediği için, ailesine, kendini suçlu hissediyordu.

Sadece, normal bir hayat istemişti. Zor olmazdı değil mi? Normal istemek mi yanlıştı yoksa, bilmek istedi.

Neden çektiğimi bilmiyordu. Bunu da bilmek istedi.

Yaşamaya değer hissetmiyordu bile. Kimse ne hissettiğini ona sormuyordu.

"Geldik, Armand"

Armand etrafa baktı. Hogwarts'tı bura ama kitaplarda gördüğünden değişik gözüküyordu.

"Durum, kuruculara açıklandı. Unutmadan Merlin zamanındayız."

Armand memnun değildi. "Bu durum, ne kadar sürecek?"

Ölüm ona baktı. "Sana bağlı ama en erken 1 yıl, unutma fazla duramazsın o yüzden çalışmana bakmalısın"

Ölüm onu müdür odasına benzer bir yere getirdi. "Bu müdür, Bayan Lee, durumunuz ona da açıklandı. Eğitiminiz ile başa baş ilgilenecektir."

Bayan Lee gülümsedi. "Merhaba Armand,burda olduğunuz için mutluyum."

Armand, safkan maskesini takarak, "Bende, leydim, sizi görmek şereftir." Hafif eğildi.

Bayan Lee, ölüme döndü. " Gerçekten de, iyi birini seçmişsiniz ölüm" gülümsedi. "O büyük biri olacak" Ölüm sadece sırıttı.