Emre'nin ağzından ...
Sabah namazından sonra ders çalışmaya karar verip çalışma masama oturdum. Bir müddet çalıştıktan sonra acıktığımı farkedince annemin kahvaltıyı hazırlamasını bekleyemeden mutfaktan bir dilim kek alıp odama döndüm. Bir yandan kekimi yiyip bir yandan ders çalışıyordum. Arkamdaki hareket sesleriyle Fatih'in uyandığını anladım.
"Abi?"
"Efendim?"
"Ne yapıyorsun?"
"Ders çalışıyorum. Bir de kek yiyorum. İstersen sana da getireyim"
"Hayır sağol. Bana bir bardak su getirir misin?"
"Tabii. Bekle iki dakikaya getiriyorum"
Suyunu götürdüğümde her zamanki gibi teşekkür etti. Uslu bir çocuktu Fatih. Daha doğrusu hiç çocuk olamadı. Bebekken geçirdiği havaleden dolayı yatalak olmadığı tek gün bilmez mesela(arkadaşlar bilginize; havaleden dolayı yatalak olan çocuklar var). Her neyse, Allah var sonuçta.
Dersime tekrar döndüm. Annem kalkmış olacaktı ki mutfaktan sesler geliyordu. Biraz sonra da kapı açıldı.
"Fatih. Oğlum ne zaman uyandın?"
"Beş dakika filan önce anne"
"Peki. Kahvaltıda ne istersin bakalım?"
Annem her zaman Fatih'le ilgilenmek zorundaydı. Fatih'in hastalığından dolayı psikolojisinin etkilenmemesi gerekiyordu.
"Çikolatalı ekmek tabiki"
"Tamam. Hemen hazırlanıyor. Emre, oğlum kalk da hazırlan. Birazdan kahvaltı edersin. Okula geç kalacaksın yoksa"
Saate baktığımda iki saatin ne kadar çabuk geçtiğine hayret ettim.
"Tamam anne"
Kalkıp elbiselerimi giydim. Fatih'i de öpüp sordum.
"Bir isteğin var mı?"
"Evet"
"Söyle bakalım"
"Araba ve çikolata"
"Tamamdır. İnşallah iki üç gün içinde alırım"
"Tamam abi. Şuradaki arabamı uzatsana"
Arabasını uzatıp tekrar öptüm ve odadan çıktım.
Bugün Fatih'in istek günüydü. Haftanın bir günü ona ne istediğini sorar ve o hafta içinde onu alırdım.
Kahvaltımı sıkıca yaptım ve akbilimi alıp evden çıktım. Otobüs beklerken önceden kapatmış olduğum telefonum geldi aklıma.
Her zamanki gibi Mert.
Mert
Bugün bize gelsene
"Okul çıkışı belki"
Mert
İyice ev kuzusu olduk he sınavdan dolayı. Gel biraz gezelim. Ya da bizim eve gel de biraz kafa dağıtalım.
Mert değişik bir çocuktu. Bana oranla çok hareketli ve konuşkandı. Bazı abuk subuk şeylere çok meraklanırdı. İyi çocuk ama, hakkını yememeli.
"Bakarız işte ya. Fatih'e hediye alma haftam başladı"
Mert
Ne istedi bu sefer?
"Klasik, yaşıtı olan beş yaş çocukları gibi çikolata ve araba"
Mert
Çikolata benden. Arabaya param yok. Bu arada mezuniyeti duydun mu?
"Duydum. Sınıftakiler konuşuyor şu sıra sürekli"
Mert
Gitcez mi?
"Ben yokum"
