Manjiro Sano x reader

14

Hastaneden Mitsuya'nın evine gelmiştik. Keiko yolda inmişti. Tam eve adımımı atmıştım ki Kei aradı.

"Lan bi boku da bensiz yapın amk." Dedim kendi kendime.

Aramayı yanıtladım.

"Ne var Kei?!"

"Dark devil çetesi... Akira onların tarafına geçmiş..." dedi nefes nefese.

Şaşırmıştım. Ama bu yeni bir kavganın fitilini ateşlerdi.

"Kei... bir maç teklifi daha gönderelim. Akira'yı onlara bırakmam."

"Saçmalama. Bu halde olmaz!"

"NE HALDE OLUR KEİKO."

"sakin ol be. Reki iyileşsin öyle." Dedi bana.

"İyi. Başka bir şey?"

"Yok." Dedi ve yüzüme kapattı. Başıma ağrılar giriyordu. Akira niye onların tarafına geçti anlayamadım açıkçası. O zaman o da bizim düşmanımızdı.

"Ne oldu?"

"Akira... Dark Devil çetesine katılmış." Dedim Mikey'e. Gözleri şaşkınlıkla açıldı. Ve bana sarıldı.

Ben de ona sarıldım. Ne zaman birine sarılsam ağlayasım gelir.

Sonra ayrılmaya çalıştım ama buna izin vermedi.

"Bıraksana be."

"Yooo." Dedi gıcıklığına.

"Valla çığlık atarım haa."

"At hadi."

"Mitsuya!!" Diye seslendim.

"Ne varrr gene!?" Dedi öbür odadan.

"Lan şu arkadaşını al, yapıştı."

"Mikey mi?"

"Lan önemli mi!"

"Kendin uğraş." Dedi bana.

"Ya Mikey Bıraksana ya."

"Gücün mü yetmedi?" Alayla sorduğu soruya karşı sinirlendim.

"Gösteririm ben sana şimdi gücü." Deyip çırpındım. O ise bu halime kahkahalarla gülüyordu. En son ondan kurtuldum.

O ise somurttu. Onun bu haline güldüm.

"Ya somurtma, nefes alamadım ben." Dedim boynumu eğip. Çocuk gibi kavga ediyorduk.

Aklıma dışarı çıkıp sessiz bir yerde oturmak geldi.

"Mikey?"

"Hı?"

"Dışarı çıkalım mı?"

"Tamamm." Dedi bana, ve beraber çıktık.

"Mezarlığa gidelim, seni biriyle tanıştırmak istiyorum." Dedim ona.

Başını salladı.

Mezarlığa gelmiştik. Ablamın yanına gittim. Önce dua ettim sonra.

"Abla seni biriyle tanıştırmak istiyorum"

"Merhabalar." Dedi Mikey.

"Bu Mikey, Mikey Mitsuya'nın arkadaşı. O şekişde tanıştık."

"Mikey bu benim ablam. İsmi Sakura. Beni babama karşı her şeyiyle koruyan ablam." Dedim mırıltıyla.

"Babandan niye koruyordu?"

"Babam iyi değildi, istediği kadar para getirmezsem eve beni öldüresiye döverdi. O sırada ablam beni korurdu. Ama sonra o dayak yerdi." Dedim buruk bir gülümsemeyle

"Bi zaman sonra babam daha fazla para istedi. Ablam hastaydı. Ben de para kazanmak için farklı yollar aradım. 2 gün sonra iki adam konuşurken duydum. Sokak dövüşlerinde bahisle para kazanan insanlar varmış."

Durakladım.

"Sonra buldum orayı. Ablamı iyileştirmek ve babamın dayaklarından kurtulmak için orada dövüşmeye başladım. Keiko ile burda tanıştım. Oranın sahibinin kızıymış. Zorla dövüştürülüyordu. İlk dövüşümden bana iriyarı bir adamla kapışmamı istediler."

"Boyum kısaydı. Çelimsiz de bir şeydim. Adam ile aramızda çok fark vardı. Adam beni bir zaman sonra iyi benzetmişti. Ancak bunlara alışıktım. Bilincim zor kapanırdı. Ama adam bir yandan benimle dalga geçiyordu."

Derin bir nefes aldım.

"Sonra her şey kan rengi oldu. Ve kafamda tek bir ses vardı. Öldür onu..."

"Sonra kendime geldiğimde adam iki seksen yerde yatıyordu." Dedim Mikey'e dönüp. O ise şaşkınlıkla bana bakıyordu. Gözlerimden akan yaşları saymıyorum bile.

Mikey beni kendine çekip sarıldı.

"Sonra o paranın yarısını babama verdim. Yarısı ile de ablamı iyileştirmeye çalıştım. Tabii babam ablamı iyileştirdiğimi anladı ve..."

"Ablamın kafasına sıktı. Ve bana döndü. Artık ablana bakmak zorunda değilsin. Dedi."

"Bu şekilde 2 yıl geçti. Ben dövüşe gidip para kazanıyor, parayı babama veriyordum."

"Tabii Keiko ile de samimi olmuştuk. Bir zaman sonra babamın ölüm haberi geldi. Keiko'yu da babası bırakmıştı artık."

"Bu da benim hikayem işte Mikey."

Dedim yaşlı gözlerle ona dönüp. Aynı zamanda sarılıyorduk.

"Yui biliyorum sırası değil, geçmişine bir şey yapamam fakat... geleceğini düzgün tutmanı sağlayabilirim." Dedi bana. Bense ona şaşkınlıkla bakıyordum.

"Benimle çıkar mısın?" Dedi bana masum gözlerle. Bense ona şaşırmış biçimde bakıyordum.

"Tabii." Diye mırıldandım.

"Çıkar mısın yani?"

"Evet." Dedim ona.

Kıpkırmızı olmuştum. Aslında normaldi. Ve aşırı mutluydum.

Nasıl davranmam gerektiğini hiç bilmiyorum?!

"Olduğun gibi."

"Ben gene sesli düşündüm dimi?"

"Evet." Dedi gülerek. Sonra ayağa kalktı ve ablamla konuştu.

"Siz yokken onu ben koruyacağım."

"Ben kendimi korurum merak etme." Dedim ona.

O da bana gülüp elimi tuttu.

"Görüşürüz abla." Dedim son kez sonra Mikey'le mezarlıktan çıktık.

Sonra beni motora bindirdi.