Manjiro Sano x reader

18

Kavga saati gelmişti, biz ise hazır bekliyorduk.

Sırıtarak bekliyordum. Heyecanlı olacaktı.

Keiko'nun benden tek farkı Chifuyu ile kahkahalar içinde konuşmasıydı.

Reki'ye döndüm. O ise Mitsuya ile konuşuyordu.

Bir anda arkamda bir ses duydum.

"OOOO KAÇMAMIŞIZ BAKIYORUM." Dedi Ren arkamızdan

"Seni çatır çutur sikmek varken neden kaçim ki?" Dedim sakinlikle.

"Toman da burdaa... O zaman sevgililerinizle iyi dayak yemeler." Dedi kahkaha atıp.

"Seni sevecek insan çıkmayacağı için sen hiç sevdiğin biriyle adam dövemeyeceksin... Yazık." Dedi Keiko acırcasına.

Bu Ren'in zayıf noktasıydı.

"Eh, en azından arkamdan bıçaklayan dostlarım yok." Dedi Akira'yı göstererek.

Akira bize nefretle bakıyordu. Ama bu bakış sahteydi dimi? Bizi sever o

"En azından kardeşime işkence etmekten hoşlanan sadist bir piç değilim." Dedi Reki.

Ren baya sinirlenmişti. Birleştiği çetenin lideri arkadaşıydı, o da sırıtarak bizi izliyordu.

"Atışmanız devam edecek mi?" Dedi Akira sinirle.

Bakışları bende durdu.

"Aptallık yaptınız, en azından senin kafanın çalıştığını sanırdım Keiko." Dedi aynı duygusuzlukla.

"İster aptallık de, ister psikopatlık. Seni geri alacağım. UĞRUNA CANIMI FEDA EDECEK OLSAM BİLE." Dedi Keiko ona.

"Sizin gibi ruh hastalarından kurtuldum. Hepiniz aptalsınız."

"DELİYİZ ANASINI SATAYIM. VAR MI Bİ DİYECEĞİN?" Dedim kahkaha atarak.

"Aranıza dönmeyeceğim. Sahte insanlara ihtiyacım yok." Dedi hepimize bakarak.

"Kesin artık sesinizi. Malum ağlarken lazım olacak." Dedi Ren sırıtışla.

Ren'in üstüne atlayacaktım ki 2 kişi tuttu.

Bunlar Mikey ile Mitsuya idi.

"Sakin ol." Dedi Mikey bana.

"Kavgada sikersin belasını." Dedi Mitsuya.

Sakin ol Yui, sakin ol!

Keiko duygularını yine gizliyordu. Büyük ihtimalle plan yapıyordur.

Söylemiş miydim? Keiko Akira'dan sonra en mantıklı insandır.

"Kavga başlasın!!!" Diye bağırdı Mikey. Herkes birbirine girmişti.

Keiko Ren'in arkadaşıyla dövüşüyordu.

Reki Akira'yla dövüşmeye çalışıyordu. Akira onu dinlemeden acımasızca vuruyordu.

O an içinden Reki'yi kurtarmak geçti. Ama yapamadı...

Yediğim yumrukla dengemi kaybetmiştim.

"Beni mi arıyorsun?" Dedi Ren.

"Seni arasaydım bulurdum." Diye yanıt verdim ona.

Bana sırıtttı. Bu sefer de bir tekme attı yüzüme, ama onu durdurdum.

"Kolaysın, basitsin. Eh sonuçta her zaman aynı şey." Dedim ona.

"Sen kendini ne sik zannediyorsun!" Dedi  dişlerinin arasından.

Bu sefer ben ona bir yumruk attım. Ancak karın boşluğuma gelen diziyle canım epeye yanmıştı.