"ဆောနူးလေး...ထတော့လေ။နေမြင့်နေပြီကွဲ့။"
"ဟင်..ဘွားဘွား..ဘယ်နှရာရီ ထိုးပြီမို့လဲ။"
"၁၀ နာရီ ခွဲတော့မှာကွဲ့။ ထတော့နော် ဆောနူးလေး။ ဘွားဘွား ကိတ်မုန့်တွေနဲ့ ပူတင်းတွေဖုတ်ပေးထားတယ်။ စားဖြစ်အောင် စားနော်။"
ဘုရားရေ...
မနေ့က ခရီးပန်းတာကြောင့် ရောက်ရောက်ချင်း ထိုးအိပ်ပစ်တာ အဲ့လောက်တောင် ကြာသွားတာလား။အင်း..မထချင်ပေမယ့် ထရတော့မယ်။
ခဏနေကျရင် ဘွားဘွားကို စတော်ဘယ်ရီသီးတွေ ခူးကူရအုန်းမှာ။ ရောက်ဖြစ်တုန်းလေး ကူညီလိုက်ပါမယ်လေ...သို့ပေမယ့် ဆောနူး၏ စိတ်ကိုတော့ ချယ်ရီပင်အောက်က လူဟာ လွှမ်းမိုးထားဆဲ...
စိတ်စွဲနေတာကြောင့်လား မသိဘူး.. အဲ့လူကြီးက အိပ်မက်ထဲထိ ပါတာတာရော...
"ဟုတ်ဘွားဘွား။"
"အင်း..ဘွားဘွား ခြံထဲ ဆင်းတော့မယ်နော် ဆောနူးလေး။
မနက်စာစားပြီး ရေချိုးအုန်းနော်။""ဟုတ်ကဲ့။"
"အား...တကယ်ပါပဲ။ ဒီလူက ဘာလဲ။ အိပ်မက်ထဲအထိ လိုက်နှောက်ယှက်နေတာ။"
မျက်စိထဲမှာ ထိုလူရဲ့ ပုံရိပ်တွေ ပေါ်လာတာကြောင့် စိတ်ရှုပ်လာပြီး ခေါင်းကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ခါပစ်ရင်း အိပ်ရာမှ နိုးထလိုက်သည်။
အဝတ်လဲပြီး မနက်စာစားဖို့ မီးဖိုပေါ်က ကိတ်မုန့်နွေးနွေးကို
လှီးလိုက်ပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက ထုတ်ခါစ နွားနို့ခွက်အေးအေးထဲကို နှစ်ပစ်လိုက်သည်။
ထို့နောက် အားပါးတရ စားပစ်သည်။"အွမ်း...ကောင်းလိုက်တာ။ ရွာကကိတ်မုန့်နဲ့များ တခြားစီပဲ။"
ဆောနူးတို့ ရွှာက မြေပြန့်ဒေသတွင် တည်ရှိ၍ ဘွားဘွားနေထိုင်ရာ မြို့က တောင်ပေါ်ဒေသတွင် တည်ရှိသဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်၊ရာသီဥတုတို့က ဆီနှင့်ရေကဲ့သို့ ကွာခြားလှသည်။ ဘွားဘွားနေတဲ့ မြို့လေးက တောမကျ မြို့မကျဟု ဆိုရမည်။ မြို့ပြကြီးတွေလို မဟုတ်ပဲ အေးအေးချမ်းချမ်းသာ။ သို့သော် မြို့တွင် အစားအစာ၊ ကျောင်း၊ တက္ကသိုလ် စသည်တို့ဖြင့် အစုံအလင်ရှိသည်။ ဘွားဘွားအိမ်ကို ဆောနူးလာရောက် နေထိုင်ရခြင်း၏ အကြောင်းအရင်းမှာ အထက်တန်းကျောင်း လာတက်ခြင်းပင်။ ယခင်က တစ်နှစ်တစ်ခါ မှန်မှန် မရောက်ဖြစ်တဲ့ ဘွားဘွားအိမ်မှာ အကြာကြီး နေရတော့မည်။
KAMU SEDANG MEMBACA
Soul Under The Cherry Tree | Sunsun |
Fiksi Penggemarဝိညာဥ်တွေက တကယ်ရှိတာလား။ အင်း အဲ့မေးခွန်းကို ကျွန်တော် ဖြေရခက်လိမ့်မယ်။ ကျွန်တော်စွဲလမ်းနေတဲ့သူက ဝိညာဥ်လိုလို နတ်ဘုံက ဆင်းသက်လာတဲ့ နတ်သားလေးတစ်ပါးလိုလိုနဲ့ အပြစ်အနာအဆာမရှိအောင် ချောမောသူပါလေ။ စကားလည်း တစ်ခါမှ မပြောဖူးပေမယ့် တစ်ခါမြ...