You Are The One (Exo FF)

Chapter 11

"Hi!"- Bati sakin ni Seohyun

"Hello :) Uhm may kailangan ka?" Tanong ko sakanya

"Ahh oo gusto sana kitang makausap eh" Sabi nya with matching killer smile nya .. *0* waaah ang ganda nya talaga! Diyosa!

"Ah ganun ba. Osige sge" Sagot ko naman at nag smile din. Takte ano kaya sasabihin niya? Baka magiging katulad din siya ng mga kontrabida sa mga napapanuod ko sa Korean novela?! Baka sasabihin niya na layuan ko si Luhan?! Waaaahhh T.T

"Alam mo matagal ko ng kaibigan si Luhan. Magmula nung naging Trainee siya sa SM Ent naging ka close ko na siya :)"- Seohyun

"Ganun ba? Ang tagal nyo na pala magkakilala"

"Oo naman. Kaya kilalang kilala ko si Luhan. Marami din nagkakandarapa sakanya. Pero nakikita ko na nagugustuhan lang nila si Luhan dahil sikat siya at gwapo"- Siya

"........"- Ako

"Ayoko na mapunta lang sa iba si Luhan. He is Nice and too good to be true. Kaya nandito ako ngayon para maging Girl version ni Kupido!!" Sabi niya with sparkling eyes pa

"A-anong ibig mong sabihin?" Naku naman.. wala akong ma gets ehhh

"Gusto kita para kay Luhan!! ^___________^" -Siya

"Huh?! O_____O Diba may gusto ka kay Luhan?" -Ako

"Ano?!! Haha imposible nuh! Bestfriend ko lang si Luhan! Di kami talo . Mahal ko siya bilang bestfriend kaya ginagawa ko to para sakanya. Gusto ko mapunta siya sa babaeng deserve niya :)"

O____O  At nalaman ko na talagang magbest friend lang sila. Tinanong ko din kung bakit ako ang gusto niya para kay Luhan samantalang di pa niya ko lubusang kilala, ang sagot naman niya ay magaan daw ang loob niya saken at naniniwala siya na Mabuti akong tao.. Grabe! Di ko ineexpect na ang tinuturing kong karibal ay gugustuhin ako para kay Luhan.

"So, pwede ba tayong maging bestfriends?"  Tanong niya

"Ahhh oo naman! Thank you nga pala seohyun huh? :))"- Ako

"Nakuu wala yun! Sa wakas pareho ko na kayong Bestfriend ni Luhan!.
Ako din ang magiging Bestfriend/ Kupido nyo ni Luhan hahaha ^_____^"

- Di ako makapaniwala na Best friend ko na ngayon si Seohyun!

------

Uwian na at nagliligpit nako ng gamit ko. Naglalakad lang ako papunta sa skul at pauwi. Walking distance lang naman kase yung skul sa dorm na tinutuluyan ko.

"Uuwi kana?" Lumapit sa'kin si Suho at pinapanuod akong inaayos yung mga gamit ko.

Nagnod naman ako tsaka nag smile at sinabing "Oo :)"

"Hatid na kita?" Aniya

"Huh? Wag na :) walking distance lang naman yung dorm na tinutuluyan ko eh" Tanggi ko. Tska nakakahiya ehh

"Ayos lang naman! Wala kasi akong magawa eh. Di pa ako pweding umuwi kase hinihintay pa namin si manager. Kaya habang wala siya hatid na kita :)" Pagpupumilit niya. Di na'ko nakatanggi tska sabi niya mag didisguise nalang daw siya para di makilala. Lalakarin lang kasi namin eh :)

"Alam mo, ang gaan ng loob ko sayo. Para kang kuya sakin :)" wika ko habang naglalakad na kami ngayon sa labas ng university

"Ako din magaan loob ko sayo. It seems like na dapat kitang protektahan." Aniya at ngumiti

"Haaaaaayyyy. Bata palang ako gusto ko ng magkaroon ng kapatid lalong lalk na isang Kuya" Nagbuntong hininga ako. Miss ko ma tuloy si Mama

"Ganun ba? Pwede mo naman akong uturing na kuya eh" Aniya.

"Talaga?!*____*" Masigla kong tanong. Nagnod naman siya.

"Thanks!" Nagtatatalon ako sa tuwa at niyakap siya. Ang gaan talaga ng loob ko sa kanya. Sa wakas may Kuya nako! Atleast kahit hindi ko siya totoong kuya meron padin willing maging kapatid ako! ^-^

-To be continued