You Are The One (Exo FF)

Chapter 17 [The truth]

Chapter 17 *The truth*

Luhan's Pov

Bullsh*t!! This is my fault! Arrrrrrrg. Kainis. Naiinis ako sa sarili ko dahil paulit ulit ko nalang nasasaktan ang babaeng mahal ko. I love her pero sinasaktan ko siya.

Pumasok na'ko sa loob ng bahay namin. It's been long time simula nung huli akong bumisita dito.

"Anak! Oh bakit ka nandito? Tska umiiyak ka ba?" Nabigla si mommy ng makita ako. I'm tired. Pagod na'kong intindihan si mommy. I did everything just to make my mama happy. Pero bakit ganyan? Di ba pwedeng ako naman ang sumaya?

"Oo nga kuya. Himala at nandito ka ngayon?" Naglalakad pababa ng hagdan si Yacy.

"Ma. I'm in love with Soo Min and i can'r bare anymore na makita siyang nasasaktan just because of me! 8 years na simula ng iniwan ko ang babaeng mahal ko para sa'yo - para sa inyo ni Yacy! . I left her because that's what you want ma! Sinunod ko ang gusto mo mom! I left her! At yun ang kinaligaya mo. Pero ako ba naisip mo kung sasaya ba'ko?" Mangiyak iyak na wika ko kay mommy.

"Ngayon nasaktan ko nanaman siya. Nasaktan ko nanaman ang taong mahal ko!" Nasaktan ko nanaman siya. Hindi ko naman sinasadyang halikan si Seohyun eh. Sh*t! Naalala ko nanaman yung mukha ni Soo Min kanina! Umiyak siya dahil sakin. Nasasaktan siya dahil sa'kin pero wala akong magawa.

--------*Flashback*------

Nandito ako ngayon sa garden umiinom mag isa. Yung member kase nasa loob ng dorm, nag pillow fight ba naman? Di kasi kami nakasama sa laro nila dahil may binili kami ni Baekhyun. Tapos may nakalimutan pa kaming bilhin kaya bumalik si baek sa tindahan,, ako naman pinauna na niya kaya nandito ako ngayon sa garden at nag iisa.

"Hoy! Kung ako sa'yo gumawa ka na ng paraan para  sainyo ni Soo Min" Sabi ni Seohyun at Umupo sa tabi ko. Yeah. She knew na may gusto ako kay Soo Min all along. Sakanya ko lang nakwento kase bestfriend ko 'to. Wala akong nasabihan sa member kasi mapangasar silang lahat eh baka tuksuhin lang nila ako.

"Pshh. Alam mo naman na ayaw ni mommy diba?" Sagot ko sakanya at ininom yung alak ko.

"Hanggang kailan mo ba susundin ang mama mo? For pete's sake 8 years kang nagtiis Luhan!  Tska kailangan sumaya ka naman! At wala namang kasalan si Soo Min sa nangyare noon" Aniya. Oo nga wala naman siyang kasalanan doon. Pero dahil naaawa at mahal ko si mommy sinundan ko ang gusto niya. Ang layuan ko si Soo Min. Kung alam mo lang Min how much i love you.

Nakita ko si Soo Min nakaupo sa tabi ko. Inilapit ko ang mukha ko sakanya at hinalikan siya. Malalim at matagal na halik ito.

*Paaaak!*
Lumanding ang palad sa'king mukha ng babaeng hinahalikan ko. Tinignan ko siya at nagulat na si Seohyun ang nasa harapan ko ngayon.

"Lasing ka na Luge! Nagawa mo pa akong halikan!" Aniya at inis na inis.
Akala ko siya si Soo Min. Dala ata ng alak kaya ganun.

"Sorry. Akala ko--"

"Oo alam ko. Alam ko naman na di mo magagawa yun kase mahal mo siya ehh. Pero may problema tayo Luge. Nakita ata ni Soo Min na hinahalikan moko. Nakita ko kasi sina baek na hinihilianiya si Soo Min palabas ng gate eh." Aniya. Agad naman ako lumabas ng gate pero nakita ko na nakasakay na sila ng kotse at umandar ito paalis. Dali dali naman ko sumakay sa isa pang kotse at sinundan sila.

Nakita ko na pumasok sila sa University. Tahimik lang ako sumusunod sa kanila dahil baka makita nila ako.

Umakyat sila papuntang rooftop kaya umakyat din ako. Umiiyak si Soo Min at nagsalita. Nagtago lang ako dito sa Likod ng pintuan para di nila ako makita