ទាសករស្នេហ៍: Season1

Ep6:ក្លិនស្អុយឬ?

កន្លងមកភីតត្រូវបានវេកាសឃុំឃាំជាង២ខែទៅហើយចំណែកការបាត់ខ្លួនរបស់ភីតក៏គ្មានអ្នកឈឺឆ្អាលដែរមានតែឈួយប៉ុណ្ណោះដែរនៅតែតាមរក។
•••••

ព្រះអាទិត្យលិចទៅជាពេលដែរខ្ញុំខ្លាចបំផុតខ្ញុំមិនចង់ឲ្យមេឃងងឹតទេវាគួរឲ្យខ្លាចណាស់ខ្លាចការឈ្លានពានរបស់លោកវេកាសគាត់តែងតែឈ្លានពានខ្ញុំរាល់ពេលដែរគាត់មិនសប្បាយ.....
ខ្ញុំងើបពីគ្រែលបមើលពិភពខាងក្រៅតាមប្រហោងតូចៗគឺថាគ្មានមនុស្សដូចដើមខ្ញុំដកដង្ហើមធំគិតទៅឆ្ងាយប្រឡាយដល់ជើងមេឃគិតរឿងផ្នូពុកនិងម៉ែមិនដឹងថាមានអ្នកទៅយកអាសារឬអត់មិនដឹងថាថ្ងៃស្អែកនិងមានអ្វីកើតឡើងខ្ញុំត្រូវស្លាប់ឬរស់...

****
លោកវេកាសជ្រួញចិញ្ចើមឈរក្រពាត់ដៃទៅក្រោយមើលទៅច្រកចូលទាំងទឹកមុខមិនសប្បាយចិត្ត
ដំណើនារីតូចច្រឡឹងដើរចូលមកក្នុងវិមានស្គឹមស្គៃរបស់វេកាសដោយទឹកមុខសប្បាយរីករាយខុសពីលោកម្ចាស់កំណាចដែលមានទឹកមុខស្មើធេងហាក់មានកង្វល់អ្វីមួយ
«នាងជាគូដណ្តឹងលោកម្ចាស់ឬស្អាតណាស់»
អ្នកបម្រើជិតៗនោះខ្សឹបខ្សៀវគ្នាព្រមទាំងសរសើរនាងតូចច្រឡឹងមិនដាច់មាត់
«  វិជ្ជរ៉ានាងមកមានការអី?»
វេកាសចោតសួរជាមួយនិងទឹកមុខស្មើធេង
«ក៏...មករកបងនោះអីមិនចាំទេហ៎យើងជាគូដណ្តឹងនិងគ្នាណាហើយអូនក៏មានកូនក្នុងពោះទៀត»
«???នាងឈប់និយាយថាខ្ញុំជាឪពុកក្មេងនិងទៅយើងមិនធ្លាប់ដេកជាមួយនាងផងអាចមានកូនយ៉ាងមិច»
«តែយ៉ាងណាបងក៏ជាគូដណ្តឹងអូនម៉ែពុកផ្សំភ្គុំយើងតាំពីមិនទាន់កើតកូននេះក៏ជាកូនរបស់បងដែរបងគ្មានសិទ្ធតវ៉ាទេហើយអូនមកនេះគ្រាន់តែមកប្រាប់ថ្ងៃមង្គលការពួកយើងទេ»
វេកាសស្ងាត់ហាកធុញថប់និងនារីម្នាក់នេះជាពុនពេក
«ឆាប់និយាយមក»
«អឺ....ពុកប្រាប់ថាពួកយើងនិងការនៅខែក្រោយ»
វេកាសងាកមកមើលមុខវិជ្ជរ៉ាហើយភ្នែកបើកធំៗ
«....»
«បើអស់ការហើយឆាប់ទៅវិញចុះ»
«ខ្ញុំនិងគេងនៅទៅនេះពីរយប់»
វេកាសដកដង្ហើមធំម្តងជាពីរដងហើយងក់ក្បាលបញ្ចប់រឿងមនុស្សកំពុងមិនចូលចិត្តផង

តាមពិតត្រង់ទៅវេកាសនិងវិជ្ជរ៉ាភ្ជាប់ពាក្យជាមួយកគ្នាតាំងពីក្នុងពោះមកម្លេះវេកាសកើតមកក្នុងត្រគោលអ្នកមានមាសប្រាក់ស្តុកស្តម្ភនិយាយពីររឿងស្នេហាវិញវេកាសក៏ស្រឡាញ់វិជ្ជរ៉ាដែរឯវិជ្ជរ៉ាក៏ស្រឡាញ់វេកាសវិញផងដែរតែថ្ងៃមួយឪពុកម្តាយវេកាសបានស្លាប់ទើបមាសប្រាក់ទាំងប៉ុន្មានបានរលាយអស់ព្រោះវេកាសក្មេងខ្ជីពេកមិនចេះទុកដាក់ទ្រព្យទេទើបធ្វើឲ្យមានចោលលួចប្លន់ទៅអស់តាំងពីពេលនិងមកគ្រួសារវិជ្ជរ៉ាបានផ្តាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយវេកាសតែម្តងរហូតដល់វេកាសពេញកម្លោះឯមាសប្រាក់សម្បូរសប្បាយឡើងវិញលោកឧកញ្ញាសៃហ៊នក៏មកចោទវេកាសថាវេកាសធ្វើឲ្យវិជ្ជរ៉ាមានកូនទើបវេកាសគ្មានស្អីតវ៉ាក៏ទទួលតែម្តងទាំងចិត្តមិនចង់សូម្បីបន្តិច។

ល្ងាចជ្រៀលជ្រេវេកាសធ្វើដំណើទៅកាន់ផ្ទះដែលឃុំភីតទុកដូចដើមតែក្រោមការលបមើលរបស់ឈួយនាងសង្ស័យជាយូមកហើយតាំងពីនាងក្លាយជាទាសករនេះនាងមិនដែលឃើញវេកាសទៅផ្ទះរង្ងាប់អារម្មណ៍រាល់ថ្ងៃបែបនេះទេហើយថែមទាំងហាមមិនឲ្យមានអ្នកមកឆ្ងងកាត់កន្លែងនេះទៀត
«ភីត...»
ឈួយនិយាយតិចៗខណៈពេលដែលវេកាសបង្ហើបទ្វាដើម្បីចូលក៏ឃើញថាភីតកំពុងអង្គុយអានសៀវភៅលើពូក
«បងនិងជួយឯងឲ្យបានណាភីតទ្រាំបន្តិចទៅ»
ឃ្លាំមើលដឹងច្បាស់ហើយឈួយក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះស្នាក់វិញដើម្បីគិតរកវិធីរំដោះភីតចេញតាមណា
  ងាកមកមើលវេកាសនិងភីតវិញវេកាសបានឲ្យនំនេកនិងបាយខ្លះៗមកឲ្យភីតក្នុងនេាះក៏មានសៀវភៅ៤ក្បាលផងដែល
«ហឹក....យើងយកមកឲ្យ»
«អរគុណ»
ភីតទទួលយកដោយមិនមើលមុខវេកាសសូម្បីបន្តិចតែចម្លែកអ្វីវេកាសគ្មានការខឹងសម្បារអ្វីឡើយ
«ភីត....»
វេកាសដាក់គូទអង្គុយចុះព្រមទាំងក្រសោបចង្កេះនាយតូចណែនៗ
«លោកម្ចាស់ចង់ធ្វើស្អីហ្នឹង?»
ភីតគំហកទាំងភាពមួលម៉ៅមិនដឹងយ៉ាងមិចទេឥឡូវនេះគេមានអារម្មណ៍ថាឆាប់មួលម៉ៅឆាប់ខឹងខ្លាំងណាស់
«យើងចង់ឱបឯងហ្នឹងហើយ»
«តែខ្ញុំស្អុះលេងទៅ!»
ភីតគ្រលាស់ដៃក្រាស់ចេញហើយរម្កិលមកអង្គុយនៅចុងគ្រែម្តងតែភ្នែកនៅអានសៀវភៅជាប់មិនដាក់ភ្នែក
•••
ខ្ញុំខិតមកអង្គុយនៅចុងគ្រែដោយសារតែខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនល្អពេលធុំក្លិនលោកម្ចាស់ក្លិននេះជាក្លិនដែលខ្ញុំស្អប់បំផុតតែម្តងហើយក៏កាន់តែចម្លែកទៀតព្រោះថាប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយនេះខ្ញុំដូចជាចូលចិត្តអានសៀវភៅប្លែក
«ភីតប្លែកម្លេះឈឺឬអត់?»
វេកាសដាក់ដៃស្ទាបថ្ងាស់ភីតដោយក្តីបារម្ភ
«ចេញក្លិនស្អុយខ្លាំងណាស់!»
វេកាសដកដៃចេញយ៉ាងលឿនព្រោះឃើញភាពប្រតិកម្មរបស់ភីត
«ក្លិនយើងស្អុយហ៎?»
វេកាសចង្អុលមកខ្លួនឯងហើយហិតសាកមើលថាវាស្អិយដូចដែលភីតបានប្រាប់ឬក៏អត់
«ហឹម?ក្លិនធម្មតាតើហេតុអីស្អុយ?»
«ហា!!!ចេញៗចេញពីខ្ញុំទៅក្លិនលោកនៅជាមួយរាល់ថ្ងៃហើយលោកប្រាកដជាទម្លាប់និងវាហើយ»
និយាយចប់ភីតក៏ឱបសៀវភៅហើយដើរចេញទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកបាត់ក្រោមក្រសែភ្នែកហួសចិត្តរបស់វេកាស
«ស្អុយ?ក្លិននេះធម្មតារាល់ថ្ងៃតើ!»
«អួយស្អុយណាស់»
ភីតស្រែកពីក្នុងបន្ទប់ទឹកមកធ្វើឲ្យវេកាសចូលទៅមើលយ៉ាងលឿន
«ភីតកើតអី?»
«ស្អុយបន្ទប់ទឹកហេកុំកុំចូកមកខ្ញុំប្រាប់ហើយថាខ្ញុំស្អុយចេញពីខ្ញុំ»
ភីតស្រេកចាចពេលឃើញវេកាសបម្រុងចូលមករកខ្លួន
«មើលចេញ»
ភីតដេញវេកាសចេញពីផ្លូវរបស់ខ្លួន
អូនភីតឥឡូវដូចជាហ៊ានប្លែក>0<
+
+
+
Episodeនេះគួរអាណិតភីតឬគួរអណិត
វេកាស!O⁠_⁠o

•|ជេសុីកា