2. Saçlarının Sarısı

51 9 19
                                    

Ay Helüüüü

Nasılsınııızz?

Umut&Mısra aşığıyım uzun zamandır ckdmcldöc

SONUNDA YAZIYORUM

ALLAHIM BİSMİLAH ÇOK ŞÜKÜR
MCLDÖCLDÖCŞFÇC

•••••••••

2 | “SAÇLARININ SARISI”

"Saçlarının sarısını bulamıyorum bir türlü."

•••••••••

Bitmek bilmeyen bir baş ağrısı ile güne başlarken, sırtımdaki izlerin acısı yeni yeni gün yüzüne çıkıyordu. Alışkanlık olmuştu fakat hâlâ bazı zamanlar canımı acıtabiliyor. Cam kalmış mıdır acaba sırtımda? Nasıl alacağımı da bilmiyorum ki.

Banyoda sırtıma bakmaya çalıştıkça, cam kesiği olan yerler acıyordu. Bazıları kanıyordu hatta. Kan mı o? Bayılacağım galiba.

Elimle uzanabildiğim kadar temizledim sırtımı. Kalan da kalmıştı artık yapılabilecek bir şey yoktu. Yavaş hareketlerle formamı üzerime geçirdim. Güne berbat başlamış olsam da tüm gün Umut'la olacağım için görmezden gelebilirdim.

Farkında olmasa da her yaramın devası o.

Hızlıca evden çıkıp yaklaşık 15-20 dk yürüdükten sonra Umutların evinin önüne gelmiştim. Minele çıkmaları için mesaj atmıştım o arada. Evden çıkıklarında ise Minel koşarak bana sarıldı. Acıyla yüzümü buruşturdum. Toparlanıp bende ona sarıldım.

"Çok özlemişim Mısırımı ya!"

Geri çekilerek, "Bende seni çok özlemişim!" dedim sırıtarak. Umut düşünceliydi. Gözleri üzerimde geziniyordu ayrıca. Allah'ım anlamamış olsun lütfen.

"Günaydın Umut çocuk!" Günaydın Umudum çocuk.

"Günaydın Güneş kızım," dediğinde karnım kasılmıştı. Heyecanlandığımı belli etmemek için kendime ekstra bir uğraş veriyordum. Son günlerde çok sık demeye başlamıştı bunu. Güneş kızım... Onun Güneş kızı..

Adımlarımız okula yönelirken yine çok uzun sürmeyen bir yürüme mesafesinde okula ulaşmıştık. Aklım hâlâ Umut'un Güneş kızım deyişinde olduğu için yol boyu Minelden trip yemiştim onu dinlemediğim için. Sırama oturduğumda kafamı sıraya koyup gözlerimi yumdum. Yanımda kıpırdanma ve tanıdık kokuyla gülümsedim.

Umut'um yanıma oturmuştu. Yine.

İkide bir sıkıntıyla öfleyip pöflüyordu. Gözlerimi araladım sanki yeni uyanmış gibi.

Ha bu arada daha düne kadar konuşmuyordu Beyefendi benimle. Arası öptüğüm için çok kızmıştı. Küsmüştü bana, ancak gönlünü alabilmiştim.

"Uyandın mı?"

"Hı hı," diyerek başımı sıradan kaldırdım. Fazla düşünceli görünüyordu.

İçeri fizik hocası girdiğinde ayaklandı herkes. Bir dakika sonra da oturmuştuk geri. Hocanın sesiyle Umut bakışlarını kitaptan hocaya çevirdi.

Umut'la Parlayan Güneş Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin