Umut'la Parlayan Güneş

4. Ruhun Devası

Hoşgeldiniz hoşgeldiniz

Bildiğim kişiler harcinde kitabımı okuyan yedi kişiye teşekkür ederim mckdmcldv

Çok duygulanıyorum sebepsiz, teşekkür ederim.. 🥺🥺🥺

4. Bölüme alayım siziiiiiii

Keyifli okumalar ☀️☀️

•••••••••

4 | "RUHUN DEVASI"

"Gökyüzü gözlerinden yağmurlar eksik olmuyor şu sıra."

•••••••••

Spor salonuna geleli 10 dakika falan olmuştu. Umut'un takımı ve Aras'ın takımı sahaya çıkmıştı. Heyecanla yerimden kalktım. Oturamazdım şimdi onlar koştur koştur oynarken. Aras'ın gözleri beni bulduğunda üstümdeki formayı inceledi.

Bence tarafım açıkça belliydi.

Umut'a baktığımda ise bana bakarak gülümsüyordu. Ardından Aras ona bir şeyler söyledi ve kaşları çatıldı. Aynı zamanda takım kaptanı olarak bir adım attı ona. Sinirlenmiş miydi bilmiyorum ama çenesini sıkıyordu şu an. Endişeyle ona baktığımı farketmiş olmalı ki kendini toparladı.

Daha sonra araya Atakanın girmesiyle birbirlerinden uzaklaştılar.

Maç başlamıştı. Her iki takımda oldukça iyiydi, hırslıydı ve başarılılardı. Umut'un saçları dağılmıştı. Yanakları da kızarmıştı. Ayrıca terlemişti de. Araya girselerde yanına gitsem keşke. Birkaç dakika sonra Umutların takımı sayı attı.

Tezahüratlar ve bağırışlar doldurmuştu salonu. Birkaç da Yuhlama sesleri yükselmişti fakat bastırmıştık onları.

15 dakikalık araya girdiklerinde hızlıca yanlarına ilerledim. "Umut!"

"Hm?" dedi ve bana döndü. "Efendim," dediğinde gülümseyerek kollarımı boynuna sardım. Bayılmam galiba, yani umarım bayılmam çünkü ayaklarım titriyordu. "Sakinleş, benim daha çok heyecanlı olmam lazım." güldü ve çenesini başımın üzerine yerleştirdi. Derin nefesler alıp veriyordu. Yorulmuştu anlaşılan.

"Kazanacaksınız," dedim kendimden emin bir sesle. Elleri saçlarıma gittiğinde çözmediğimi farketmiş olmalı.

"Örgüyü açmamışsın." dedi bambaşka bir konuya geçiş yaparak. Başımı göğsünden ayırarak gözlerine baktım. "Birkaç hafta daha açmam galiba. Sen ördün sonuçta." dedim omuz silkerek. Başımı tekrar göğsüne yasladı. Ve çenesi yine aynı konumu almıştı. "Ben yine örerim saçlarını. Kıvırcık halini merak ediyorum, eve gidince açarız."

Başımı salladım. Ellerinin saçlarımda olacağını bilmek bile beni heyecanladırmaya yetmişti. Ne kadar süre öyle kaldık bilmiyorum ama maçın başlamasına iki üç dakika kala ben kendi yerime dönmüştüm. Minel ve Ahu sırıtarak bana bakıyorlardı. Bu kızarmama sebep olmuştu.

"Bakıyoruz da işi pişirmişsiniz Umut'la?" dedi Ahu sırıtarak. Gözlerimi kaçırdım. "Olmuş olmuş anlarım ben!" dedi Minel de. Gözlerimi kısarak ikisine baktım.

"Bunların hepsi bir rüyaysa ve uyanırsam bir şekilde uyutun beni. Bayılmak üzereyim sanki." diyerek, ellerimle hava yaptım. Biraz daha sakinleştiğimde maça odaklandım tekrar.

"Ay sonunda Umutta aşık Mısraya!" Ahu'nun neşeli sesiyle gülümsedim. Umarım aşıktır.

Umut ve Oğuz paslaşarak ilerliyorlardı. Potaya yaklaştıklarında Umut kendini kaldırıp topu potaya yerleştirmişti.