İyi gecelerrr
İyi uykulaarrr
Çok fazla uykum var ama bölüm yazmam lazım kdmclfc
•••••••••
5 | “YILBAŞI BALOSU”
“Aşıkmış ama bana değilmiş.”
•••••••••
Umut'la eve geleli çok olmuştu. Başım dizlerinde, elleri saçlarımda, karanlık ve loş bir ışık bulunan odadaydık. Sormamıştı henüz. Bende anlatmaya pek istekli olmadığım için söylemeye yeltenmemiştim. Saçlarımda ki elleri durdu. Gözlerimi gözlerine çıkarıp elini tuttum.
"İyi misin?" dedi kısık bir sesle. Tebessümüm devam ederken başımı salladım. Saatler öncesine göre çok iyiydim şu an. Yerimde doğruldum. Bir şekilde bu gece bunu öğrenecekti.
Ne yapacağımı merak ediyor gibiydi. Gözleri üzerimde gezindiğinde arkamı dönüp hırkayı omuzlarımdan indirdim. Göz ucuyla baktığımda kendini sıkıyordu.
"Bu.. bu nasıl oldu? Kim yaptı bunu?" dedi ve elleri tenimle buluştu.
"Sorma Umut," diyerek dönmek için hareketlendim.
"Dur," yerinden kalktı ve odadan çıktı. Birkaç dakika sonra elinde pansuman malzemeleriyle geri döndü. Gözlerimin doluluğunu saklamak için başımı diğer tarafa çevirdim. "Hızlı ve acısız olacak, söz veriyorum."
Eli tekrar tenime değdiğinde alabildiği cam parçalarını aldı. Alamadıklarını ise yine dediği gibi cımbızla hızlı bir şekilde aldı. Canım yanmıştı yine de. Dudağımı ısırdım ağlamamak için. Umut sırtımdaki yaraları temizleyip sardı bir güzel. Daha sonra da dolabından oldukça bol bir sweat çıkarıp üzerime geçirmişti. Kollarını açıp uzandığında, hızlıca kollarının arasına girdim. Başımı göğsüne koyarken göz yaşlarını serbest bıraktım.
"Ağlama Güneş kız, sevmiyorum ağlamanı."
"Yaralarımı sardın."
"Ağlama dedim güneş kızım."
"Umut, yaralarımı sardın."
Derin bir nefes aldı ve başımın üzerini öptü.
"Forman üzerimdeydi. Kesmek zorunda kaldım, özür dilerim." sesim titremişti. Kollarını sıkılaştırdı Umut.
"Özür dilemene gerek yok, sorun değil. Bir formamı daha alabilirsin. Fakat artık uyumalısın, canın yanıyor biliyorum ama kendine acı çektirme bu şekilde." dediğinde başımı salladım. Gözlerimi sımsıkı kapattım ve iyice gömüldüm göğsüne.
(Bu kısmı atlayamazdım 🥺)
☀️
3 gün sonra.
O günün üzerinden üç gün geçmişti ve bu akşam Yılbaşı balomuz vardı. Birkaç ay sonra da liseden mezun oluyorduk sonunda! 12 yıllık işkence bitmiş gibiydi. Bizde kutlamasını önceden yapmaya karar vermiştik. Yaklaşık bir ya da bir buçuk ay sonra da mezuniyetimiz vardı.
Nedenini anlamadığım bir şekilde Minel ve Ahu, Umut'a karşı tavır almışlardı. Ya da küsmüşlerdi, bilmiyorum. Henüz anlatmamışlardı. Bende üstelemedim.
Üzerime krem fakat mavi çiçeklerden oluşan bir elbise giymiştim. Dün Umut'un ördüğü saçlarımı, bugün balo için açıyordum. Alışmıştım artık, sürekli yapar değil mi? Gülümseyerek saçlarımı çözdüm. Kıvırcık kıvırcık olmuştu. Umut'un merak ettiği gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umut'la Parlayan Güneş
Teen Fiction"Eskiden bana yalan söylemezdin. Yapma dediğim şeyi yapmazdın." dedim ağlayarak. Umut direksiyonu tuttuğu ellerini gevşetti. Ve gözlerini bana çevirdi. "Değişti işte her şey, eskisi gibi olamıyor." "Ben hâlâ aynı benim. Yalan söylemedim, söylemek is...
