ALEDA

1.

10 sene önce
.
.
.

"Anne .. bugün lunaparka gidelim mi?"

"Saçmalama aleda biliyosun baban
kızar"

"Biliyorum "

Annem önüme eğilerek diz çöktü

"Aleda baban sadece biraz zor günler geçiriyor onun yanında olmamız gerek "

Annem haklı olabilirdi ama babam hep böyleydi.

"Peki anne özür dilerim

Aksam oluyordu ama babam hala gelmemişti Annem de nerde bilmiyordum yavaşça odamın kapısını araliyarak dışarı çıktım paytak paytak adımlarla yürüyordum

"Anne "
"Anne nerdesin "

"Korkuyorum Anne "

"Aleda" koşarak anneme sarıldım

"Noldu aleda "

"Anne seni göremeyince çok korktum "

"Burdayım aledam korkma birazdan baban gelicek doğruca odana git sessizce otur kapıyı kitle sakın aşağı ineyim deme olurmu güzel kızım "

Diyip yanaklarımı öptü
"Tamam anne" koşarak yukarı çıktım kapıyı kitledim yatağıma uzandım uykum geliyordu yavaş yavaş uykunun kollarına bırakıyorumdum kendimi

Bağırma sesiyle aniden sıçrayarak uyandım galiba babam yine sinirliydi aşağıdan bağırma sesleri geliyordu kapıyı açtım
Babamın sesine doğru gitmeye başladım
Gittikçe sesler anlaşılır hale geliyordu

"Sana kaç kere söyledim Leyla kac kere o kızı evimde istemiyorum "

"Saçmalama hakan küçücük kız nereye gidecek "

"Hangi cehenneme gidiyosa gitsin benim kanımdan olmayan kızı istemiyorum bu evde "

Annem ağlamaya başlayarak

"O daha çok küçük onu bırakamam o giderse bende giderim anladın mı?"

Babam anneme sert bi tokat atarak

"Ne halin varsa gör o kız biraz daha büyüsün kapının önünde bulucak kendini "

Sessizce olan biteni dinliyordum babam kapıyı çarparak evden çıktı
Koşarak annemin yanına gittim

"Anne ağlama" küçük parmaklarımla gözyaşını silmeye çalışıyordum Annem yanımda asla ağlamazdı

"Ağlamıyorum balım
.
.
.
.
.

Şimdiki zaman

Hayatın heyecanı meydanı yoktu tadı tuzu yoktu Elimdeki fırsatlar dahilinde hayatımı heyecanlı hale getirmeye çalışıyordum kendimce

Öğle arasına kadar almaya çalıştığım uykumun sıranın sertçe itilmesiyle kafamı kaldırdım