ALEDA

6.

Daha Alışamamıştım bu yeni hayatıma uyanalı 2 saat olmuştu saat yediye geliyordu odamdaki balkonda dışarıyı izliyordum ev ahalisi yeni yeni uyanıyordu kapım çaldı balkondan odama geçtim

güneş hanım "aleda uyandın mı kızım"

içeriye girdi hafif gülümseyip kafa salladım kaşlarını çalarak bana baktı

" sen ağladın mı gözlerin kızarmış "

"hayir uyku tutmadı "

yanıma gelip elimi tuttu "kızım bir sorunun varsa benimle paylaşmaya çekinme olurmu "

kafa sallayıp hafifçe güldüm oda ayağa kalkıp "hadi hazırlan aşağı gel kahvaltı yapalım"

" bende abilerini uyandırayım"

abi kelimesini duyunca yüzümde ki gülüş silindi hızlıca kafamı sallayıp banyoya gittim yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladıktan sonra aşağı inmeye başladım

odaya girince efeyle göktuğ abi vardı.

göktug abi beni görünce hemen kollarının altına alıp saçımı okşadı.

güldüm" günaydın "

hep birlikte kahvaltıya oturduk ben Efe göktug abi vardı

güneş hanım tabağıma peynir ve omlet koyuyordu yukarıdan yiğittin sesi geliyordu pardon bögürme sesi geliyordu

" anne masamın üstünde projem vardı nerde hiç bi yerde bulamıyorum "diye bağırdı

güneş hanım " yiğit nerden bileyim nereye koyduysan ordadir" dedi

"baktım yok en son masamın üzerindeydi "dedi

o sırada gözlerimiz buluştu

" tabi ya sen aldın değil mi?küçük şeytan "diyip

üzerime yürüdü "ne saçmalıyorsun ne yapayim senin projeni" güldü

"bugün ondan not alacağımı duydun ve aldın "dedi bağırarak

ellerim titremeye başladı

Güneş hanım "yiğit oğlum iyice düşün bir yerde unutmuş olmalısın"

yiğit hışımla üzerime dahada geldi beni savurdu

"söyle projem hangi cehennemde "diye bağırdı

nefes alamıyordum göktug abi üzerimden yiğiti itip bir yumruk attı

olan biten umrumda degildi şuan panik atak geçiriyordum ağlamaya başladım

" kızım iyimisin " yanıma geldi güneş hanım

hafif kısık sesle" İlaçlarım "

daha fazla dayanamiyordum Alparslan'ın sesi geldi" ne oluyor burda"

yiğit abi "bu kız projemi almış "diye bağırdı

Alparslan "ne projesinden bahsediyorsun aslanım"

yiğit' in gözleri dolmuştu "abi hani son kurtarma sınavı için gerekli olan proje son şansım olan proje "diye bağırdı

ben gözlerimle baygın baygın bakarken ben almadım diye bağırdım

yiğit üzerime gelecekken Alparslan yiğiti tutup" proje bende" diye bağırdı

yiğit şok olurken"ama nasıl sende abi"

"projenin son haline bakmak için almıştım" diyordu

onlar konuşurken artik dayanacak gücüm kalmamıştı yere yığıldım

en son gözlerim kapanırken yiğitle göz göze gelmiştim pişman gibi bakıyordu

pişman olması umrumda değildi

Gözlerimi hastane odasında açmıştım serum takmışlardı olanlar aklıma gelince ağlamamak için zor tuttum kendimi oflayarak tekrar uyumaya çalıştım

Göktuğ'un bakış açısından

Aleda yere yığıldığında çok korkmuştum

yiğit haddini fazlaca aşmıştı aleda bunları hakketmiyordu

ilk gördüğümde hemen anlamıştım zararsız küçük bir kız çocuğu olduğunu ama yinede yapmistim ona karşı bu yanlışı

diğerleri önyargıyla yaklaşmıştı ama yiğit kadar ileri gitmemislerdi ama yinede onların on yargılı olduklarını değiştirmiyordu güldüm

aleda hâlâ uyuyordu uyan be artık kızım ne uykucu çıktın dedim içimden yanına yaklaşıp yüzünü inceleme ye başladım çok güzeldi bir bebek kadar masumdu bunu görmemek için kör olmak gerekiyordu ve benim kör gözlerim yeni yeni açılmıştı

anlamiyordum abimle kardeşlerimi umarım bu önyargılari ilerde başımıza büyük sorunlar acmazdi

derin bi nefes aldım suçluydum aleda'ya karşı yüzüne bile bakamıyordum

hızlıca bir küfür savurup ayağa kalktım aleda bunu öğrenirse yüzüme bile bakmazdı

yiğitle efe'yi uyarmıştım aleda'ya söylememeleri için güldüm aleda asla ögrenmiyecekti bunun için elimden geleni yapıcaktım