ALEDA

10.

Saçlarımın uçları ,geçmişin uçurtmasına dügümlüydü.
Bende geçmişi makastan geçirdim .

ÖfA

Keyifli okumalar

Büyük gün gelmişti 12 Eylül annemin ölüm yıdönümü ve benim basına açıklanacagım gün kabul etmiştim başka bir günde yapabilirdim ama içimdeki bir ses bugünde kararliydi yani annemin ölüm yildönümünde saat daha erkendi beşi çeyrek geçiyordu uyku tutmamıştı geçmiş beni uyutmamisti balkona çıkıp gökyüzüne bakarak özür dilerim anne dedim

Saat sekize geliyordu tüm hazırlıklar tamamdı annemin seçtiği elbise çok yakışmıştı ayna karşısında zamanın gelmesini bekliyordum gözlerim dolu dolu

Annem yanıma geldi "çok güzel olmuşsun"

ona yaklaşarak" bugün annemin ölüm yildönumu "dedim fısıldıyarak

Şaşkinca baka kaldı

"Kızım "sesi titriyordu bana sarıldı" hadi gidip hemen bitirelim şu işi"

Kafa salladım oturma odasına girdik

abi takımı beni görünce uzun uzun süzduler

Takmadım umrumda değillerdi

Zamanın gelmesini bekliyordum yavaş yavaş insanlar çoğalmaya başlamıştı

Baygın gözlerle süzdüm etrafımdaki kalabalığı öyle hissizdim ki guzelligimle bunu kapattığımdan dolayı kimse berbat halde olduğumu goremiyordu
Üzerimdeki elbiseyi bile zar zor taşırken
Elime bide bir buket fulya vermislerdi gördüğüm çiçekle duraksadim

Boğazım dügümlendi ve aklıma takılan
Anılar ile göz cukurlarimdan birer birer intihar eden gözyaşlarıma lanet ettim

Hala aklına gelen anıyla kalbi sıkıştı

Annemin kanlı bilekleri ile birlikte yanına bırakılmış fulyalarin anlamı beni mahvediyordu

Geçmişin izleri boğazımda düğümleniyor du hemen gözyaşlarımı sildim cihan bey kürsüye çıktı

" evet sevgili dostlarım bugün size birini tanıtmak istiyorum bunca zamandır hasret kaldığım kızım aleda atılgan"

etrafta fısıltılar artmıştı ayağa kalkıp cihan bey'in yanına gittim hafifçe tebessüm etmeye çalıştım" kizim sende birseyler söylemek istermisin?'

diye sordu "hayır "dedim

Sonra elini bana uzattı "benimle dans edermisiniz hanfendi "

elini tutup dans pistinin oraya yürüdük hafif tonda bir müzik çalıyordu kulağıma fısıldadı

cihan bey "seni çok aradım kızım sonunda babanın kollarındasin"

Dans bitmişti yavaş yavaş dagiliyordu kalabalık bahçeye çıktım yanıma annem geldi oturdu

"neden" diye sordum

"Anlamadim kızım"

"Neden fulya"

Hafif tebessüm etti "seni en çok temsil eden çiçek"

Gözlerimdeki yaşlar daha fazla dayanamiyordu

boğazımdan acı bir hıçkırık kaçtı

"Annem bana çiçekler canlılar ama çoğu insan onların cansız olduğunu sanıyor ne kadar güzel değil mi? Varlar ama yok sayılıyorlar demişti "

Sessizce mırıldandım ve "Annem hep bana çiçeğim derdi" dedim güneş anneme bakarak

"Nedenini sorduğumda diğer insanlar tarafından bilinmiyorsun onlar için varsın ama cansızsın benim için varsın ve canımsın demişti "

Annem intihar ederek ölmüştü.