ALEDA

"kırgınlık"

Bölüm şarkısı "maneskin-coraline "

Yıldıza basmayı unutmayın

Keyifli okumalar

Size biraz durumu anlatayım eğer dinlemek isterseniz..

kendimi bok  gibi bir olayın içinde buldum

Cihan beyin aptalca  bir kararı yüzünden burdayım .

Senaristim senaryomu böyle yazmaya devam ederse sanki erken final verecek gibiydim

Annem yanımda elimi tutmuş bana bakıyordu

konuşmak istemiyordum

Canım çok yanıyordu hem fiziksel hem ruhsal olarak bitmiş durumdaydım

Annem bana dönerek şaçlarımı gözümün önünden alarak kapıyı gösterdi" birisi seninle konuşmak istiyor"

Cevap vermedim

Annem kapıdan çıktı yarım saniye sonra birisi içeriye girmişti ona sırtımı döndüm
Derin nefes aldı

Sessizce 'aleda' diye mırıldandı

Alparslan..

Sırtım dönük olduğu için yüzünü goremiyordum

Konuşmaya başladı " sana çok zarar verdim daha doğrusu verdik belki biraz olsun sana abi gibi davranabilseydim aptal kafam "

"özür dilerim aleda özür dilerim sen benim tek pişmanlıgımsın "

Sessiz kaldım

"Bir şey Söylemeyecek misin?"

Mırıldanarak' kırgınım diyorum, özür dilerim diyorsun '

Ama dediklerimi duymamıştı yavaşça odadan çıktı

Pikeyi Kafama  çektim sessizce ağlamaya devam ettim

Neyin cezasını çekiyordum acaba ?

İki gün hastanedeydik

Annem hep yanımdaydı diğerlerini göndermişti kimseyi görmek istemiyordum

Yerimde doğrulmaya çalıştım bugün taburcu olacaktım
Annem hızlıca yanıma gelip doğrulmama yardım etti

Ona dönerek" ben eve gelmek istemiyorum"

Gülümsedi elimi tuttu "tahmin etmiştim"

Derin nefes alarak

"Kızım seni Trabzona babamın yanına göndermek istiyorum git orada biraz kafanı topla ne zaman dönmek istersen ozaman dönersin "

"Okul ?"

"Sen okulu dert etme ben hallederim "

"Hem okullar kapanınca adal' da yanına gelir ne dersin "

Gülümsedim

Annemde gülümseyip sıkıca elimi tuttu

" aleda ben abilerin ve baban yerine senden özür dilemek istiyorum "

Sertçe Kafa salladım "ben artık özür dileme duymak istemiyorum yeterince duydum "

Derin iç çekti sanki bir sey söyleyecekti  ama kararsız gibiydi

"Aleda sana bir şey söylemek istiyorum biliyorsun bir abin daha var
Poyraz..
O bugün buraya gelmek istiyor seni görmek için  "

Hızlıca elimi onun elinden çekerek "kimseyi istemiyorum lütfen gelmesin "
Hızlıca göz yaşlarım akıyordu

"İstemiyorum oda bana zarar verir  kötü sözler duymak  istemiyorum "diye bağırdım

Annem" Sakinleş tamam gelmeyecek güvendesin derin nefes al "

Nefes al diyene kadar nefesimi tuttuğumun farkında değildim

Ben eve gidip valizleri getirmiştim hadi  gidelim

Elini uzattı

Bu kadar çabuk mu

Elini tuttum

Taksi çağırdı Annem Havaalanın  önünde durdu Taksi Annem parayı uzattı indi

Sıkıca elimden tutmaya devam ediyordu  
Valizleri teslim etmiştik

Sadece uçağın kalkmasına biraz daha zaman vardı

Annem bana dönerek sarıldı saçımın üstünden bir öpücük kondurdu

"Trabzon sana iyi gelicek inanıyorum kızım uçaktan indikten sonra babam yani eşref deden seni alacak ordan meraklanma olur mu "

Kafa salladım

"En önemliside burda arkanda bir annenin olduğunu unutma ne zaman dönmek istersen beni ara tamam mı güzel kızım "

Gözlerimi silerek ona sarıldım

"Teşekkür ederim "

"Ben babama her şeyi anlattım olanlardan haberleri var sana anlayışla yaklaşırlar "

Endişeyle bakmaya başladım

Gülerek
"Merak etme seni severler buna eminim"

Binecegim uçak anons edilince annemden ayrıldım hafifçe el sallayıp yürümeye başladım

Annem ağlıyordu gülümseyip el salladı

El sallayıp yürümeye devam ettim

Uçağın uzun holünde yürümeye başladım oturacağım koltuk 245'e oturdum

Hostesin kemerleri bağlayın diye  anons duyulunca kemerimi bağladım

Uçak hızla kalkışa geçmişti

Hafıza mi silseler bile bana yaptıklarını asla unutmazdım

Bölüm sonu

Bölüm hakkında düşünceleriniz.