Killer Neighbor -TAEGYU-

6

Beomgyu

Gelen konuşma sesleriyle gözümü açıp kafamı yasladığım omuzdan kaldırdım.

"Günaydın"

Gülümseyerek bana bakan Taehyun'a cevap verdim.

"Günaydın"

Alnıma bir öpücük kondurup beni kendine çekti ve sarıldı.

"Sonunda sevgili oldunuz." dedi Jin hyung.

Kai hemen araya girdi. "Dimi ya çatlicaktım artık."

Soobin hyung gülüp Kai'nin kafasına vurdu.

Gözleri uykusuzluktan şişmiş olan Jimin hyunguma döndüm. "Jungkook hyung nasıl oldu?"

"Daha iyi gibi ama hâlâ ağrıları var."

"Bu arada polisi falan aramayı denedim olmuyo."

"E biz nasıl arama yapıyoz?"

"Salak aynı binadayız. Muhtemelen Taehyung dışarıya ulaşamayalım diye bir şeyler yaptı."

Taehyun'un konuşmasıyla ona baktım. "O zaman biz de kendi yöntemlerimizle çıkarız."

Yoongi hyung kafasına vurup susturdu. "Aptal. Ne bu havalar? Bi doğrasında seni gör."

"Ya hyung,bi dur ya. Sevgilimize hava da atamıyoruz sizin yüzünüzden."

Bana bakıp göz kırptığında güldüm. "Havalı olmaktan çok keko gibi oldun Taehyun."

"Öyle mi? Sevme beni o zaman,kekoyum ya ben."

Bana sahte bir trip attığında gülüp sarıldım. "Keko olsan da seviyorum seni." diyip yanağına bir öpücük kondurdum.

•••

Jungkook hyung'un yaralarına bakmış geri içeri geçmiştim.

Hepimiz çok sıkılıyorduk. Evden çıkamıyorduk. Binadan çıkamıyorduk. Bu durumda eğlenemiyorduk bile.

"Neyin var?"

Bana merakla bakan Soobin hyung'a dönüp gülümsedim. "Bir şeyim yok."

"Beomgyu." fısıldayarak konuşuyordu.

"Efendim?"

"Aklımda bir plan var."

"Ne planı?"

"Çatı katında çıkış yolu bulabiliriz belki."

"O zaman diğerlerine de söyleyelim."

"Olmaz. Tehlikeli olduğunu söyleyip izin vermezler. Ben gideceğim,gelecek misin?"

"Bilmiyorum. En azından Taehyun ve Yeonjun hyung'a söylesek?"

"Onlar hiç izin vermez."

"Tamam. Gidelim ama çıkış yolu bulursak gelip söyleyeceğiz."

"Anlaştık."

"Ne zaman gideceğiz?"

"Gece."

"Ne? Neden?"

"Yokluğumuzu anlamasınlar diye."

"Neden bu kadar çabalıyorsun çıkmak için? Tehlikeli olduğunu biliyorsun hyung."

"Kardeşim hasta Beomgyu. Durumu kötü. Onun ihtiyaçlarını hep ben karşılıyorum. Bu yüzden buradan hemen çıkmak istiyorum."

"Tamam."

Bana teşekkür edip sarıldı. Ben de karşılık verdim.

°°°
Herkes uyurken Soobin hyungla evden çıkıp çatı katına çıktık. Taehyung'un geleceğini sanmıyordum. Çünkü katil de olsa gece uyurdu değil mi? Sanırım çok erken konuştum.

"H-hyung. Orada..."

"Kahretsin. Halat falan yok mu?"

"Hayır,yok. Hyung ne yapacağız?"

"Sanırım işimiz bitti."

Beni arkasına çekip ona doğru gelen Taehyung'a baktı.

"Hepiniz aptalsınız." dedi Taehyung sırıtarak.

Taehyun

Gördüğüm kabusla gözlerimi açıp soluklanmıştım. Yanıma baktığımda Beomgyu yoktu. Ayağa kalkıp telefonumun ışığını yakıp etrafa baktığımda Soobin hyung da yoktu.

Diğer odalara da baktığımda Beomgyu ve Soobin hyung yoktu. Yeonjun hyung'u dürttüm. "Ne var Taehyun? Git uyu."

"Bu söyleyeceğimden sonra sen de uyuyamayacaksın hyung."

"Ne saçmalıyorsun Taehyun? Uykum var git başımdan." Esneyerek gözlerini kapattığında ışığı gözlerine tuttum.

"Çek şu ışığı."

"Beomgyu ve Soobin hyung yok."

"Ne!?"

————————