កំណាចស្នេហ៍ស្វាមី(ចប់)

ភាគទី9+10 ទឹកភ្នែកភរិយា

"បិទមាត់របស់ឯងទៅ គីម ថេយ៉ុង...ដើមហេតុឯងជាអ្នកបង្ករមុននោះទេ"ជុងហ្គុក
"អាយយ៎...!!! ខ្វោក..!កុំអី...កុំធ្វើអី...ពួកយើងមិនបានស្រលាញ់ទេ...បញ្ឈប់ទៅ...ខ្ញុំសូមអង្វរ" សម្រែកយំយែក របស់រាងតូចបាន ពន្លឺឡើងដោយភាពឈឺចាប់ តែទោះបីជាខ្លួនយំដល់ស្លាប់ទៀតក៏នាយមិនអាសូរដែល។ សម្លៀកបំពាក់នៅលើដង់ខ្លួនរបស់ថេយ៉ុង ត្រូវរបូតចេញពីរាងកាយដោយស្នាដៃរបស់ជុងហ្គុកតែម្នាក់គត់ពេលនេះដង់ខ្លួងដែលស្អាត ឥតខ្ចោះគឺគ្មានអ្វីមកបិទបាំងទៀតនោះទេ។
"ហឺស..យើងមិននឹងស្មានភរិយាកុងត្រារបស់យើងមានរូបរាងល្អឥតខ្ចោះយ៉ាងនេះសោះ"ជុងហ្គុកស្ងោចសរសើរនឹងរូបរាងកាយដ៏ស្រឡូនរបស់រាងតូចវាពិតជាស្រស់ស្អាតណាស់គឺស្អាតជាងនារីដែលជួបប្រទះទៅទៀត។
"អ្ហឹៗ...ហុឺៗ...កុំអី..ខ្ញុំខ្លាចហើយ លោកកុំធ្វើវាអី..បើលោកហ៊ានតែធ្វើខ្ញុំនឹង..អឹម" រាងតូចមិនទាន់នឹងពោលពាក្យចប់ផងក៏ត្រូវជុងហ្គុកសង្គ្រប់បបូរមាត់ខ្លាំងៗទៅតាម អារម្មណ៍ពុះកញ្ជ្រោលនឹងខឹងក្រោធ។
"ត្រៀមខ្លួន...ហើយឯងកុំគិតថាយើងធ្វើរឿងទាំងអស់នេះគឺ ព្រោះតែស្រលាញ់ឲ្យសោះ..ប្រពន្ធទាសករ"នាយនិយាយភ្លាមក៏ ចាប់ផ្តើមលូតលាន់ខ្លួន ប្រាណរបស់រាងតូចទាំងកម្រោល។បបូរមាត់ក្រាស់ របស់នាយបឺតខាំបណ្ដាញឲ្យកញ្ចឹងករបស់ថេយ៉ុងមានស្នាមស្នេហ៍លេចឡើងដោយបញ្ជាក់ថានៅពេលបន្តិចទៀតនេះខ្លួនប្រាណគ្រប់យ៉ាងក្មេងម្នាក់នេះគឺជារបស់នាយតែម្នាក់គត់។
"អ្ហឹកៗ...សូមអង្វរបញ្ឈប់ទៅ..."សម្លេងដង្ហក់យំរបស់រាងតូចឮពេញត្រចៀកនាយ រង្វង់មុខដ៏ ស្រស់ស្អាតក៏ប្រែប្រួលមកជាស្លេកស្លាំង ព្រោះតែខ្លាចស្វាមីចិត្តកំណាច
"ស្ងាត់!កុំឲ្យយើងមានអារម្មណ៍មិនល្អឲ្យសោះគីមថេយ៉ុង..."ជុងហ្គុកក៏ស្រែកសម្លុតរាងតូចមួយទំហឹងធ្វើឱ្យថេយ៌ញ័រឡើងដូចកូនសត្វទៅហើយ កាលដែលឃើញបែបនេះនាយក៏សមចិត្តខ្លាំងបំផុតព្រោះតែបានធ្វើបាបប្រពន្ធដែលមានតួនាទីត្រឹមតែ365ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ។
"អ្ហឹកៗ...ឈប់ទៅ..អ្ហឹកៗៗ...ផ្លាប់...!!! អឹក...ឈឺណាស់...អាយយ៎...ដក់ចេញទៅ...ជុងអូនពិបាកណាស់...អ្ហឹកៗ...ប៉ាម៉ាក់ជួយកូនផងអ្ហឹកៗ"ថេយ៉ុងស្រែកយំប្រណាំងជាមួយសម្លេងថ្ងួចថ្ងូររបស់ខ្លួនទាំងអារម្មណ៍ឈឺនិងពិបាក ព្រោះតែសុខៗ អ្នកដែលមានតួនាទីជាស្វាមីចាប់អាវុធមកទម្លុះល្អាងស្នេហ៍មួយទំហឹងគ្មានចិត្តអាណិតអាសូរស្អីបន្តិច
"អ្ហា៎...ល្អណាស់...តឹងណែនបែបនេះយើងចូលចិត្ត...ថ្ងូរឲ្យឮៗទៅ..."នាយហាក់បីដូចជាឈ្លក់វង្វេងជាមួយនឹងរឿងក្តៅសាច់មួយនេះ ចង្កេះក៏ធ្វើ ចលនាលឿនៗទៅទាំងសមចិត្តព្រោះតែបានធ្វើបាបចិត្តនឹងរាងកាយរបស់ភរិយា។
"ហុឹកៗ...ខ្ញុំស្អប់លោកណាស់ជុងហ្គុក អ្ហឹកៗ...បើខ្ញុំដឹងបែបនេះ ខ្ញុំគ្មានថ្ងៃចូល...អ្ហឹកៗ..ខ្លួនមកពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងជីវិតរបស់លោកឡើយ...អ្ហឹកៗ..." ថេយ៉ុង ពោលទាំងយំភ្នែកចំណែកឯដងខ្លួនក៏រលាក់ទៅតាមកម្លាំង អុកសម្រុករបស់អ្នកខាងលើ។
"ចុះអ្នកណាឲ្យឯងមកពាក់ព័ន្ធនឹងជីវិតយើង"ចង្កេះកម្រើកគុណ3ដៃមាំក៏លូកទៅ ច្របាច់មាត់របស់ថេយ៉ុងដោយបញ្ចេញរឹកឬព្រៃផ្សៃ។
"ខ្ញុំស្អប់លោក..អ្ហឹក..."ដោយមិនអាចទ្រាំបានទៅទៀតរាងតូចក៏សន្លប់នៅក្នុងទឹកទី១ទាំង ដែលរាងក្រាស់មិនទាន់ដល់គោលដៅនោះឡើយ។
"គិតហ្ហេស៎?ថាឯងសន្លប់ហើយយើងឈប់នោះ?កុំសង្ឈឹមឲ្យសោះ..(ផ្លាប់ៗ...)" នាយនិយាយហើយ ក៏ចាប់ផ្តើមប្រព្រឹត្តរឿងស្មោគគ្រោកទៅអ្នកដែលសន្លប់ទាំងគ្មានក្តីអាណិត តែបែបជាគិតថារឿងមួយនេះសប្បាយទៅវិញ។ សកម្មភាពរបស់នាយនៅតែបន្តររហូតទាល់តែម៉ោងបាយថ្ងៃត្រង់គឺម៉ោង12ទៅហើយ ទើបព្រមឈប់រួចក៏ដើរចូលបន្ទប់ទឹក ដើម្បីសម្អាតរាងកាយដោយមិនអើពើជាមួយភរិយាដែលគេងលើសាឡុងឡើយ( បញ្ចាក់ រាងកាយថេយ៌គឺគ្របអាវរបស់នាយ) មួយសន្ទុះក្រោយមកជុងហ្គុកក៏ចេញពីបន្ទប់ទឹករួចក៏ឈរមើលរាងកាយដែលពោលពេញទៅដោយស្នាមស្នេហ៍ដែលនាយបន្សល់ទុកអម្បាញ់មិញ។
"ណ៎ែក!!ក្រោកឡើង..នេះដេកៗ យកមានមែនទេ?"ជុងហ្គុក ពោកទាំងលើកជើងឆ្គឹះរាងតូចដែលសន្លប់មិនទាន់ដឹងខ្លួន( ប្រពៃហា៎កបុិគុក ដាស់គ្នាស្រួលបួលទៅថីហាក់? )
"កម្លាំងខ្សោយបែបនេះចង់ធ្វើប្រពន្ធ ចន ជុងហ្គុកផង?ហឺស...ខ្លួនប្រាណគួរឲ្យខ្ពើមរអើម"នាយបោះពាក្យសម្ដីធ្ងន់ៗ កែវភ្នែកបញ្ចេញរស្មីមិនពេញចិត្តនេះបើឪពុកម្តាយគេឮផ្ទាល់នឹងត្រចៀកប្រាកដណាស់គឺពួកគាត់មិនអន់ឱនឲ្យជុងហ្គុកដាច់ខាត ព្រោះតែសម្តីអម្បាញ់មិញគឺបញ្ចាក់យ៉ាងច្បាស់ថានាយមិនពេញចិត្តនូវរាងកាយភរិយាកុងត្រាមួយនេះឡើយ។
"ហ្អឹមមម...."សម្លេងក្រហឹមដើមករបស់រាងតូចបានពន្លឺឡើងរង្វង់ភ្នែកចាប់ផ្តើមបើកតិចៗទាំងឈឺ ស្គៀរពេញរាងកាយ
"យ៉ាងម៉េច?ស្មានតែងាប់ហើយតើ"នាយគ្រាន់តែដឹងថារាងតូចនាមជាប្រពន្ធដឹងខ្លួនភ្លាមក៏ហាស្តីទាំងពាក្យគ្មានមេត្តាស្អីបន្តិច។
"អ្ហឹកៗ..ពេញចិត្តរបស់លោកហើយមែនទេ?ចន ជុងហ្គុក?អ្ហឹកៗ...លោកគឺជាស្វាមីអាក្រក់បំផុត"រាងតូចគ្រាន់តែនឹកឃើញរាល់ទង្វើរបស់ស្វាមីធ្វើដាក់ខ្លួនមុននេះទឹកភ្នែកក៏ចាប់ហូរទាំងភាពឈឺចាប់។ហេតុអ្វីជីវិតរបស់គេត្រូវជួបរឿងបែបនេះអញ្ចឹង?តទៅទៀតនឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងទៅគ្រាន់តែគិតដល់ចំណុចមួយនេះគេគឺកាន់តែយំខ្លាំងឡើង។