( Stan by me-Phil Spector )
တိုင်ကပ်နာရီဆီက တစ်ခြောက်ခြောက်နဲ့ လည်နေတဲ့အသံ ။
Stan by meကို ခပ်တိုးတိုးလေးလိုက်ညည်းနေပေမဲ့ မျက်စိရှေ့က ပုံတွေကတော့ ဒီအခြေအနေနဲ့ မလိုက်မဖက်ဖြစ်နေ၏ ။
"နေရခက်လား ? "
"ခေါ်လာပြီးခါမှ ဒီစကားထွက်တဲ့ ခင်ဗျားကိုလည်း အံ့ဩတယ်"
ရင်ဘက်ဟနေတဲ့ သူမရဲ့ ချည်သားအဝါရောင်လေးပေါ်က ကြယ်သီး နှစ်လုံးကို စေ့ပေးလိုက်တော့ ရယ်သည် ။ရယ်ချင်စရာပဲလေ ။
အကုန်လုံးက ဒီအတိုင်း ဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်နေကြတာပဲ ။
"နမ်းမလား ရင်ဘက်ကို ဟိုတစ်ယောက်လိုမျိုး"
ခပ်လှမ်းလှမ်းက ရင်သားတွေကိုအငမ်းမရ နမ်းနေတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို မေးငေါ့ပြသည် ။
"မင်းက တဂယ်ရူးလို့ပဲ"
သူမက ပေါင်ပေါ်ကိုတက်ခွပြီး လည်ပင်းကို တစ်တိတိနဲ့ ကိုက်နေသည် ။ခါးကိုအသာကိုင်ထားတဲ့ လက်ဖဝါးကို သူမတင်ပါးပေါ်တင်ပေး၏ ။
"ဟင်း Asiaသူတွေက တုံးတာလား မသိခဲ့ဘူး"
အပေါ်စီးကနေ မျက်ခုံးပင့်ပြနေတာမလို့ ခါးကနေဆောင့်ဆွဲချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အကြမ်းပတမ်း ကိုက်ဆွဲပစ်လိုက်သည် ။
"ခင်ဗျား…အရင်တည်းက အိပ်ရာပေါ်က ကိစ္စတွေကိုလိုက်စားတာလား ? "
"ဘယ်လိုထင်လဲ"
ပါးမို့မို့လေးတွေကို သုံးချက်လောက်နမ်းပြီးပြောတော့ သူမက မထီတထိ့ပြုံးရက်ကနေ ပေါင်ပေါ်က ဆင်းသွား၏ ။
"ဒီမှာတော့ အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူး အိမ်ပြန်ကြတာပေါ့"
သောက်လက်စ ဝီစကီခွက်ကိုမော့ချလိုက်ပြီး ပိုက်ဆံတင်ခဲ့လိုက်သည် ။အပြင်ထွက်လာတော့ မိုးက ခပ်သဲ့သဲ့ကျနေ၏ ။
"အေးနေလား"
"မဟုတ်မှdramaထဲကလိုမျိုး ခင်ဗျားလည်သာကုတ်ကြီးကိုချုံပေးမလို့တော့မဟုတ်ပါဘူးနော်"
ခေါင်းခါလိုက်မိသည် ။ပေါက်ပေါက်ရှာရှာတွေးတတ်တဲ့ ဒီကောင်မလေးကိုလည်း လိုက်တွေးလို့မမီ ။
