Bak buluyorsun yolunu.
Bak var sevenin...
Bak açılmış artık yolun.Artık tam anlamıyla seni silebilirim değil mi ?
Varlığını bir "yük" olarak taşımak çok can sıkıcı olmaya başladı artık.Ne inkar edecek ne de pişman olacak bir şeyim var -en azından konu senken...-
Bu ilişki bir hataydı.
Ama bu hatayı sevmiştim.
Lakin hataların düzeltilmesi gerektiğini ikimiz de biliyorduk.Sen yoluna ben yoluma Gece Hanım.
Yanlış yer ve yanlış zamanda tanıştık.
Belki de doğru insan sendin benim için ama zamanlaman ve yerim o kadar yanlıştı ki... iki yanlış bir doğruyu götürdü.Mutlu ol.
Güzel bir hayatın olsun.
Çok sev.
Çok Sevil.
Ama benden bir şey bekleme.
Yaptıklarım için özür dilerim.
Ve pişman olmadığım için de özür dilerim.
...
Ona hiç güvenmedik.
Bir kere bile...
Hep gideceğinden emindik.
Bu yüzden gitmesi için her şeyi yaptık.
Pişman değilim.
Sende o zaman değildin.
Kalbimiz uzun zamandır ölü olsa da arada attığı oldu.
Kısa sürdü.
İşler planlandığı gibi olmadı.
Ama zorla her şeyi yeni plana oturttuk.
Bu esna da o plana uydurmak için parçaladığımız şeyler artık önemli değildi.
...
Aslında gitmesini istedik...
Bizim gibi biriyle uğraşmasının ne anlamı vardı ki ? Geleceğe bakmalı ve bırakmalıydı geçmişi.
Benim gibi bir hayaletle geleceği olamazdı zaten.
Bugün varım, yarın yokum.
İlerlemeli.
Keskin bir kılıcı seversen sana sadece kan ve acı verir.
Bu kadar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elveda
Non-FictionBir hikayenin sonu... ... Ne yazık ki gerçek bir hikaye... basitçe farklı zamanlardaki benliklerimle yazdığım duygusal bir günlükten ibaret. ... Sadece... artık bir köşede öyle kalmasından sıkıldım.