SÛVEYDA

5

İçimdeki ses, susmuyordu. Son zamanlardaki ben, ben değildim sanki. Benim yapmayacağım şeyler yapıyordum, düşünüyordum.

Sabahın köründe tavanla bakışmamı bölen şey ise, halamdı.

"Günaydın! Kalk seninle şöyle mis gibi hava da kahvaltı yapalım!"

Bakışlarım pencereden dışarıya döndüğünde, havanın kasvetli, yağmurlu ve gürlediğini görmüştüm.

"Günaydın, olur."

Halamla kahvaltımızı yaparken, sürekli bir şey diyecekmiş de diyemiyormuş gibi bir hali vardı.

"Ağabeyim nerde hala?"

"İşe gitti. Erkenden toplantısı varmış."

Başımı sallamış, çayımı içmeye devam ediyordum.

"Dün dernekte Perihan ile konuştuk."

Sonunda dökülüyordu, Güzin sultan. Yani der gibi başımı salladığımda, içi içine sığmayan liseli kızların birbirine anlattığı dedikodular gibi anlatmaya başladı.

"Senin hakkında! Seni çok beğenmiş."

"Yani hala! Ne yapabilirim şimdi?"

Siyah zeytine bayılırdım, zeytin çekirdeğini konuştuktan sonra tabağıma atmıştım, evde o kadar da hanımefendi sayılmazdım.

Halam göz devirmiş ve büyük bir iç çekmişti.

"Kuzey için! Seni çok beğenmiş, Kuzey ile aranızı yapmak istiyor, akılsız kızım."

El hareketlerim durmuş, bakışlarım donmuştu. Tamam, Kuzey çapkındı farkındaydım, ancak bizi ciddi anlamda yapmak çok mantıksızdı.

"Ne diyorsun hala? Olmaz öyle şey!"

"Olur kızım olur, hem Kuzey'den iyisini mi bulacaksın. Yakışıklı, kibar, efendi ve zengin."

Ona kınayıcı bakışlarımı atarken, onun umurunda bile değildi. Bıraksam sabaha kadar onu övebilirdi.

"Hala sana bir şey diyeceğim."

"Söyle kuzum."

Derin bir nefes aldıktan sonra dirseklerimi masaya koymuş ve anlatmaya başlamıştım.

"Dün Yeşim ve Aslı'da geldi sonradan yanımıza. Yeşim bana bir şey söyledi. Köyden dedikodumun çıktığını, benim acilen evlenmem gerektiğini söyledi. Nereden duymuş olabilir bunu?"

Halam dediklerimden sonra gözlerini kısmış, tek bir yere sabitlemişti. Düşünüyordu, derin düşünüyordu. Çünkü bayadır cevap yoktu.

"Kardeşinin eşinden biliyor olmalı. Bunun erkek kardeşinin karısı, Filiz. Bizim köyden, hatta ben bulmuştum kızı bunlara."

Filiz, filiz.. Tanımıyordum.

"Her neyse hala, sonra bizi biri daha duydu. O sırada Kuzey'de yanımıza gelmiş, Nilay'ı almak için. Konuştuklarımızı duydu."

Dün
'Kim, kiminle evleniyormuş?!'

Masadaki tüm bakışlar sese dönmüştü. Kuzey'in sesi hiç olmadığı kadar ciddiydi, ilk defa böyle duymuştum.

'Hiç, magazin dedikodusu.'

Kuzey'in ciddi suratı anında bozulmuş ve gülümsemişti. Her zamankinin aksine benimle uğraşmamış, kardeşi ve yengelerini alıp gitmişti.