SÛVEYDA

6

20 Şubat 2019

Kolumdaki deri kordonlu saate baktığımda çok geciktiğimi fark etmiştim.

Dersin ortasında olmama rağmen amfiden çıkmıştım.

Koştura koştura okuldan çıktığımda ise ara sokaktan gelen sesler ile geri geri gelmiş, sokaktan gelen seslere doğru bakmıştım. Bir adam, birini dövüyordu.

Biraz daha sessizce oraya doğru yaklaştığımda ise dövülen çocuğu hatırlamıştım. Bugün bana asılan çocuktu, birkaç gündür hep önümü kesiyordu.

Adı Emre'ydi. Öyle çok vuruyordu ki adam, beni fark etmemişti. Adam eğilmiş halde yumruklamaya devam ediyordu, boynundan göğsüne doğru uzanan dövme ise dikkatimi çekmişti, Emre'yi bırakıp yere attığında ise tam başını kaldıracakken kaçıp, gitmiştim oradan.

Günümüz

Aslı'nın ters bakışları, Nilay'ın sevecen konuşması, halam ve Perihan Hanım'ın sohbetleri ve Cihan ağabeyim ile Koray'ın konuşmaları eşliğinde bir yemek oluyordu.

Kuzey'in ise suratı asıktı. Oldukça mutsuz gözüküyordu, bazen Korhan'ın Kuzey'e olan ters bakışlarıyla karşılaşıyordum. Sebebi ağabeyiyle olan sorunu muydu acaba?

"Esra ne yapıyor, Süveyda? Bugün aradım ama açmadı."

Nilay önündeki salatayı yerken, benimle sohbet başlatma peşindeydi.

"Bugün benimde konuşmaya fırsatım olmadı. Ararım, yemekten sonra. Merak ettim."

Bakışlarım ister istemez Koray'a kaymıştı, kulaklarını dikmiş, dikkatle bizi dinliyordu. Gözlerim hemen yanındaki eşi, Yeşim'e kaydığında ise gülerek telefondan bir şeylere bakıyordu.

Koray ile göz göze geldiğimizde gözlerini benden hemen çekmişti.

Korhan ise masanın baş köşesinde oturuyordu, ona bakmamaya dikkat ediyordum. Hem az önce ki saçma yakınlığımızdan ötürü hem de karısının ters bakışlarından ötürü bakmamaya çalışıyordum.

"Süveyda? Duyduğuma göre bitkilere ve kitaplara karşı oldukça ilgiliymişsin."

Perihan Hanım, bu ortamdan kendimi soyutladığımın farkında olmalıydı.

Gülümseyere başımı sallamıştım.

"Evet."

"Bitkilerden doğal ilaç bile yapıyormuşsun. Çok şaşırdım, bu devirde böyle bir genç kız!"

Çok utanıyordum, iltifat almaktan nefret ederdim, kimse benimle ilgilensin, beni övsün istemezdim.

"Oldukça marifetlisin Süveyda! Başka hangi konularda hünerlerin var, söyler misin?"

Aslı'nın ses tonunun iması, yüzündeki ifade her şeyi anlatıyordu. O kadar sevmiyor, istemiyordu ki beni. Masada buz kesen sessizlik, başımı ağrıtıyordu.

"Nedir bu ima anlamadım?"

Ancak yanlış kişiye çatmıştı, halama.

Aslı ise halamın sorusuna alayla gülmüş, küçümseyici tavırlar ile beni süzmüştü.

"Öyle bir ima işte. Anlamayacak bir şey yok."

Benim hakkımda olan düşüncelerinden sonra yaptığı imalara ve söylediği cümlelere şaşırmıyordum.

"Aslı!"

Masaya vurulan yumruk ile herkesin gözü Korhan'a dönmüştü. Bağırmamıştı, ancak öyle bir ses tonuyla söylemişti ki, eminim Aslı tuzla buz olmak istemişti.