7

959 74 8
                                    



Ne yapmalıydım, nasıl düşünmeliydim, ne tepki vermeliydim?

Bütün hafta bunları düşünmüştüm. Aslı, biliyordu.

Kocasının başkasına aşık olduğunu.

Bir yanda da halamın baskıları vardı, evlenmem için.

Bu böyle olmamalıydı, Korhan beni sevmemeliydi, o evliydi. Değil evli bir adamla beraber olmayı, evli bir adamın bana aşık olmasına bile katlanamazdım.

Sahilde, bankta otururken, aklıma gelen fikir için harekete geçmeliydim.

'Akşam buluşalım mı?'

O gün gördüklerimden sonra Kuzey'i beklememiş, aşağı inmiştim.

Midem ağrıyor diye yalan söyleyip, bizimkilerle birlikte eve dönmüştük. Kuzey ise o günden sonra ne aramış ne sormuştu. Benden umudu kesmiş olmalıydı, ona ayıp oluyordu. Akşam buluşmamız iyi olabilirdi.

Kuzey;
'Vay, sen bana yazar mıydın?'

İçim öyle sıkkındı ki, tribini çekemezdim.

'Yaşayıp yaşamadığını kontrol etmek istedim.'

Kuzey;
'Akşam sekiz de seni alırım.'

Bugünden sonra, Korhan beni sevemeyecekti.

&&

Akşamın olmasını hem çok istiyor hem de hiç istemiyordum, yapacağım şeyin geri dönüşü yoktu. Ya devamdı ya da tamam.

Devam etmeliydim.

Bu simsiyah gecenin koynunda, kendime ihanet etmeliydim.

Öfkem, karmaşık duygularım, ihaneti kaldıramıyordu. Aslı'ya ısınamasam da içim almıyordu.

Ben bu hikayenin kötü kadını olmak istemiyordum.

Bir şeyler ise dönüm noktası olacaktı, değişecekti. İnsanların evlerine yıldırım düşürmeyecektim.

Ben Süveyda'ydım. Korhan'ın gizli günahı olmayacaktım.

"Kim için bu hazırlık?"

Cihan ağabeyim odamın kapı pervazına yaslanmış, kaşları çatık halde beni izliyordu. Uzun boylu, esmer bir adamdı kendisi. Çok yakışıklıydı, ancak soğuktu. İnsanlarla kolay kaynaşmazdı, tek kıyamadığı annesi ve bendim.

Bazen gerçek ailemin onlar olduğunu düşünürdüm, o kadar bağım yoktu ki annemle, babamla ve kardeşlerimle. O kadar hissizdim ki, canımı acıtırdı bu durum bazı zamanlar.

"Kuzey için."

Çatık kaşları, şaşkınlıkla havalanmıştı.

"Sana ondan uzak dur demiştim."

Kırmızı rujumu dudaklarıma iyice yedirdikte sonra, bakışlarım aynadan onu bulmuştu.

"Evet, demiştin. İyiliğimi düşündüğünü biliyorum ancak istemiyorum, o benim arkadaşım."

Başınj iki yana sallamış, herkese takındığı soğuk tavrı bir anda bana da takınmıştı.

"Sen belanı arıyorsun!"

Gözlerimi devirmiş, makyajıma devam etmiştim. Neredeyse hazırdım, güzeldim.

Tavrına anlam veremiyordum, Kuzey gayet makul bir erkekti.

SÛVEYDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin