Curse - Sasusaku

- Ev -

Aradan dakikalar geçmişti ama kızın aklı, oğlanın dediği şeyde kalmıştı. O an bir cevap verememişti hatta bunun bir iltifat olduğunu bile anlayamamıştı ama şuan utancından ölüyordu ve aldığı bu iltifat nedense az önce yaşadıkları yakınlıklığın zihninde tekrar tekrar oynamasına sebebiyet veriyordu.

Ortamın fazla gergin olduğunu düşünenen Sasuke uzun bir nefes alıp verdikten sonra hızlı adımlarla Sakura'nın önüne geçti.

"Evin çok mu uzakta? Yaralı halimle beni yürütüyorsun."

Sakura, oğlanın dalga geçtiğini, ciddi olmadığını anlamıştı ama yinede bozulmuştu çünkü amacı ona yardım etmekti. Bu çocuğun bu kadar konuşgan biri olduğunu tanışmadan anlamak zordu. Kız içinden başıma bela olmaz umarım diye geçirdi.

"Yaralı olduğunun farkındayım ama ne yapmamı bekliyorsun? Kaslı kollarımla seni taşıyacak güçlü bir erkek değilim."

ve devam etti.

"Bu arada senin adını unuttum ben. Adın neydi?"

Yüzü Sakura'ya dönük bir şekilde geri geri yürüyen Sasuke önüne döndü ve ellerini cebine attı, konuşmaya başladı.

"İlk olarak senin bir erkek olmanı istemezdim. Bir erkek olsaydın büyük ihtimalle hayvan gibi davranan o ergenlerle takılırdın ve sende beni zorbalardın."

"İkincisi benim adım Sasuke. Nasıl oluyorda mükemmel adımı unutabiliyorsun?"

Sakura bıkkınlıkla göz devirdi ve Sasuke'nin önüne geçti. Sanki ikisi koşu yarışı yapıyor gibiydi ama koşan kimse yoktu.

"Adın mükemmel falan değil. Sıradan bir şey işte."

"Ayrıca hafiften düğmelerini aç çünkü evim burası"

Sasuke, Sakura'ya haince sırıttı ve montunun düğmelerini açmaya başladı.

"Ne o? Eve mi atacaksın?"

Sasuke daha birinci düğmesini açmışken Sakura içeri girmiş, odasına gitmişti. Bir kaç saniye sonra seslendi.

"Bunun isteyeceğim en son şey olduğuna emin olabilirsin. Şimdi odama gel ve yaralarına krem sürelim."

Sasuke merdivenlerin başına gelmiş, üst kata bakıyordu. Kendi evinin aksine çok sıcak bir yere benziyordu. Bir anlığına keşke burada yaşasam dedi ama sonra ne kadar saçma bir hayale düştüğünü anladı.

"Hey, hangisi senin odan?"

"Yukarı çık ve ilerle, kapı açık ve içerdeyim zaten."

Sasuke koridorda yavaş yavaş ilerliyordu ve yavaş olmasının sebebi duvarda ki resimleri incelemesiydi. Kendi evinde böyle resimler yoktu. Ailesi asla resim çekilmezdi.

Sonunda Sakura'nın bulunduğu odayı görünce direk içeri girdi ve Sakura'nın yatağına oturdu. Sakura sorgulamadan Sasuke'nin elini uzatmasını istedi. Kız işini yaparken, oğlan odayı incelemekle meşguldü.

"Pembeyi seviyorsun anlaşılan."

"Evet, küçüklüğümden beri odamı hep pembe dekore etmişimdir."

Sakura kremi yavaş yavaş yaraların üstünde gezdiriyordu. Elleri sanki altında narin bir bebek varmışçasına nazikti. Nedenini kendi de bilmiyordu.

"Senin odan nasıl?"

Sasuke sorulan soru ile kafasını yukarı kaldırdı. Gözleri tavandaydı ama aklı neredeydi belli değildi. Bir süre düşündükten sonra Sakura'yı cevapladı.

"Sade."

"..."

"Anladım."

Sakura bir kaç dakika sonra işini bitirmişti ve oldukça mutluydu. Sasuke'ye bittiğini söyledikten sonra aç olup olmadığını sordu çünkü kendisi acıkmıştı ve çocuğun önünde tek başına yiyemezdi.

"Yok, sağol."

Kız reddildikten sonra yüzünü buruşturdu ve oğlana dik dik baktı.

"İtiraz istemiyorum, lütfeennn."

Sasuke başını iki yana salladı ve kızı açıkça reddetti. Aslında karnı açtı ama zahmet vermek istemiyordu. Bir an önce kalkıp gitse en iyisi olurdu.

"Hep senin dediğini mi yapacağız. Aç değilim diyorum inanmıyor musun?"

Sasuke kendinden o kadar emin konuşmuştu ki, Sakura çaresiz kalmıştı. Onu evden böyle göndermenin ayıp olacağını düşünmüştü.

"Hadi bana müsad-"

Guurrgghhr

Sakura'nın gözleri önce fal taşı gibi açıldı. Sonra da kendisi kahkalara boğuldu. Sasuke aynen aç değilsin inanıyoruz.

"HHAUAHAĞAĞAĞAĞAAHAHHAHAPAUAHAHA"

Sasuke midesinin ona yaptığı bu ihanetten sonra yerine sinmiş, kendi kendine yok olmayı bekliyordu. Utancından ağlayabilirdi.

"Sakura, bak be-"

Gülmekten nefes nefese kalmış Sakura, Sasuke'nin lafını parmağıyla sus işareti yaparak böldü ve kendi konuşmaya başladı.

"Sasuke, aç olman oldukça normal. Karnının guruldaması da aşırı normal. Bu yüzden daha fazla itiraz etmiyorsun ve yemek yiyoruz."

Sasuke kabul etmekten başka seçeneğinin kalmadığını anlayınca pembe saçlı kıza boyun eğdi.

"Peki.."

.
.
.
.
.

Of sanki böyle yazarken hissi veremiyormusum gibi hissediyorum.. 😭