Asrın melekleri

~12~

Dün ki dinlenmeden sonra sabah gayet enerjik uyanmıştım. Sabah rutinlerimi yaptıktan sonra Lara'nın odasına gittim korkmasın diye hafifçe tıklatıp içeri girdim.

"Oo sen çoktan kalkıp hazırlanmışsın bile Lara "

- tabi kızım ne sandın. Hadi bahçeye inelim detaylara bakalım diğerleri de gelir zaten sonra yukarı çıkar kahvaltı yaparız. Sonra da zaten partiii

"Kız amma heyecan yaptın. Tamam hadi inelim."

İnerken de koridorda "biz iniyoruuz" diye bağırmayı ihmal etmemiştim. Böylece hala uyuyan varsa da uyanmış olurdu.

Bahçeye inip masaların kurulduğu bölüme doğru yürüdük. Ama bizim ekip çoktaan ordaydı bile. Onları görünce aklıma koridorda boş boş bağırdığım geldi aklıma. İyiki Lara'dan başka gören olmadı

Adımlarımı hızlandırıp ekibe selam verdim. "Heeyy millet nasıl gidiyor yapılacak bir şey varmı?"

- ohoo Elena siz gelene kadar detayları bitirdik zaten. Hazıra kondunuz yani

" Abartma Rosa o kadar da geç kalmadık siz hızlı çıktınız be ben ne yapayım."

- hı hı öyledir.

Kıkırdamalar eşliğinde etrafa göz gezdirdim gerçekten çok güzel görünüyordu. Emeğimize değmişti. Karşıdan gelen profesör Nora'yı görmemle ona doğru yöneldim.

" Herşey bitti mi profesör Nora yapılacak bir şey varmı?"

- hayır canım herşey bitti sizinde yardımınızla çabucak hallettik.

" Anladım. Herşey için teşekkür ederiz. Bizim için çok uğraştınız."

- hep birlikte yaptık tatlım teşekküre gerek yok.

"Ben aslında bizi herkese tanıttıktan sonra olacaklardan korkuyorum. Yani nasıl tepki verirler bilmiyoruz sonuçta."

- hiç bir şey olmaz canım korkma. Hem siz okulu ve ülkeyi korumak için buradasınız. Ve daha şimdiden korumak adına bir çok şey yaptınız. Eminim herkes mutlulukla karşılayacaktır.

"İnşallah öyle olur ama herkes için aynı şeyi söyleyemeyiz mesela Katie asla sevinmeyecek hatta iyice kin besleyecektir."

- sahi sormayı unutuyorum hep. Katie ile neden anlaşamıyorsunuz. Aradaki sorun nedir?

"Bende bilmiyorum ki geldiğimden beri hep sataştı bana bir türlü anlaşamadık. O bana bulaşınca haliyle bende karşılık veriyorum."

- anladım canım ama lütfen sen sakinliğini koru, lakin gerektiği yerde de haddini bildir. Unutma sen Helia'nın kızısın.

Gururla başımı salladıktan sonra ekiple beraber yemekhaneye doğru ilerledik.

Herzaman ki gibi cam köşesindeki masamıza oturup kahvaltımızı yapmaya başladık. Yine Katie'nin bakışlarına maruz kalmıştım. Bu kızın derdini de anlamıyordum. Bizim ekipten kimseyle konuşmuyordu ama bana karşı ayrı bir nefreti vardı.

Daha fazla kafama takmamaya çalışarak kahvaltıma devam ettim.

- ya bişey dicem ben çok heyecan yaptım ya elime yüzüme bulaştırırsam

Stella'nın bu söylediği beni şaşırtmıştı. Çünkü gayet sakin bir yapısı vardı

"Heyecan yapmana gerek yok Stella. Sen gayet sakin bir insansın heyecan yapman beni şaşırttı ama eminim eline yüzüne bulaştırmayacaksın sakin olman yeter."

- orası öyle ama insan heyecan yapıyor sonuçta ilk defa milletin önünde konuşma yapıcaz.

" Doğru söylüyorsun istersen heyecan yaptığın vakit gözlerini kapat ve derin bir nefes al sakinleşmene yardımcı olur."