Asrın melekleri

~29~

-doğum günümüzü bensiz mi kutlayacaksın Elena?
___________________________________________

Duyduğum ses ile hemen kafamı kaldırdım tam orada bahçenin girişinde duruyordu. Ben ona baktıktan sonra yavaş adımlarla yaklaşmaya başladı.

" Nasıl olur? Kalkan var buraya nasıl girebilir? "

Hepimiz şaşkındık. Lakin bizimkiler daha da şaşkındı çünkü kim olduğunu bilmiyorlardı ve karşılarında gördükleri kişi benim tıpatıp aynımdı.

- bu.. Buda kim? Aynı Elena'ya benziyor.

- biri nolduğunu açıklayabilir mi?

Ablamın yanına yaklaşıp kimse duymayacak şekilde konuşmaya başladım.

"Abla napıcaz şimdi? Nasıl açıklama yapıcaz ayrıca o buraya nasıl girebildi? "

- bende bilmiyorum ama mutlaka mantıklı bir açıklaması vardır. Belki kan bağı belki lanet bilmiyorum ama girmesine fayda sağlayacak bişey olmuş. Şimdi bunu düşünemeyiz herkesi okula yollamalıyız. Sen zihinden arkadaşlarına kısa bir özet geç ve sakın Helena ya yaklaşmamalarını söyle.

Ablam Helena ya doğru ilerlerken bende ekibin yanına yaklaştım ve zihinden konuşmaya başladım.

" Bakın şuan size açıklama yapamam sadece onun Helena olduğunu bilin yeter soru sormaya vakit yok çok tehlikeli biri dokunduğu her şeyi öldürme gücüne sahip dikkatli olun. Ben şimdi bir portal açıcam ordan geçip bahçedeki bütün öğrencileri de ordan geçirerek okula yönlendirin iyice tembih edin çıkmasınlar kapıları da kilitleyin. "

Kimse soru sormadan onaylamıştı. Hemen arkaya bir portal açtım. Kelvin Rosa ve Aren hızlıca bahçedeki diğer öğrencileri portal dan geçirmeye başladılar bende o ara Helena ya yaklaştım.

"Ne istiyorsun? Neden geldin? "

- aa çok ayıp ediyorsun ikizim. Doğum günümüze beni çağırmayı unutmuşsun darılıyorum ama.

"Bırak zevzekliği neden geldin onu söyle."

- sence de ne istediğim çok açık değil mi?

Helena gözlerini arkama çevirdi, teker teker arkadaşlarımı süzdü. Bende aynı anda arkamı dönüp baktım Kelvin Rosa ve Aren çocukları okula kilitleyip gelmişlerdi ve diğerleri ile birlikte hemen arkamda duruyorlardı.

" Sakın Helena aklından geçeni yapayım deme sakın. "

- öyle mi bana kim engel olacak

Tam öne bir adım attığım sırada kulakları sağır edecek derece yüksek çığlık sesleri duyuldu. Bizler fazla etkilenmedik ama Helena resmen yere yığılmıştı.

Başımı sesin.. Pardon çığlığın geldiği yere  çevirdiğim de şok olmuştum. Çünkü bu ses o 7 aylık Emily'den geliyordu ve Emily havada süzülerek yanıma kadar gelip kucağıma konmuştu. Lakin çığlığı devam ediyordu. O çığlık attıkça Helena daha da kötü oluyordu.

Hemen Emily'i sakinleştirmeye çalıştım. Konuştum, salladım ama nafile çığlığı durmuyordu. En son aklıma gelen fikri yerine getirmeye başladım. Daha önce kalbimin üzerine yatırınca sakinleşmişti belki yine işe yarardı.

Başı kalbimin üzerine gelecek şekilde yatırdım onu bir kaç saniye içinde sakinleşip çığlık atmayı bıraktı.

Çığlık sona erince Helena da yavaş yavaş kendini toparladı ve hızla uzaklaştı.

- Bu neydi şimdi böyle?

"Sakin olun hepinize anlatıcam. Önce bebeği yerine yatırayım sonra konuşuruz. "