Chapter 36

36 32 0
                                    

Nang matapos ang iksenang iyon.nag paalam mo na ako sakanila.syempre hindi ko sinabi kung ano ang nakita ko kanina.ayuko silang mag alala.
kaylangan ko ding mahanap si Vivian.
kaylangan ko siyang kausapin.Nalilito na ako.at lalong ayuko maniwala sa iniisip ko.

Hindi kayang Gawin ni Vivian ang ganong bagay.mabait siyang kaibigan.

Pinuntahan ko nang lahat lahat.hindi ko parin siya makita.lahat nang pwedeng niyang tambayan.wala siya ron.
napahinto ako nang makarating sa isang sirang pintuan.hindi ko alam Kong bakit dito ako na punta.madaming building dito.at dinala ako nang aking paa sa pinakalikod na building.abandonado na ito.subrang creepy.

Nanginginig man.pilit ko parang binuksan ang pinto.at saktong pag bukas ko.sumalubong sakin ang mahabang hagdanan.papunta ito nang rooftop.malakas din ang kutob Kong nandito siya.

Kahit na takot na takot ako.pinilit ko paring tumakbo paakyat.wala nang atrasan.Kaylangan ko siyang makausap.alam ko kasing may mali.

Hindi nga ako nag kamali.mula sa malayuan tanaw ko ang isang emahe nang babae.pero bago paman lumapit sa kanya.nilibut ko mo na ang aking paningin.

Subrang nakakatakot dito.napaka dilim.ang baho din,aakalain mong may patay na hayup.

Nahanap mo ko!"isang nakakakilabut na boses ang nagpabuhay sakin.saktong pag lingon ko ay ang pag lapit niya sakin.

Nakakatakot siya.

Halong halo ang emosyon nang kanyang mata.

Sakit.

Galit.

Selos.

Napaluha nalang ako nang maalala ang madilim na naranasan ko.gantong ganto ang emosyon na meron ang tito ko noon.

B-bakit siya nasasaktan?

How are you darling?"Sa di malamang dahilan.biglang nag akyatan ang mga balahibo ko sa kanyang tinig.habang pinaikot ikot nito ang kutsilyo sa kanyang daliri.

V-viv.b-bitawan m-mo y-yan."Utal Kong saad.hindi ko nadin maayos ang aking boses sa takot na nararamdam ko ngayon.

Why so scared Stella?"she ask na pilit linalambing ang kanyang boses.
napaatras nalang ako nang maramdamang palapit ito nang palapit sakin.

N-no p-please,W-wag k-kang lalapit. "Sa pagkakataong ito.tuloy tuloy na ang pag tulo nang luha ko.

Natatakot na ako.dapat pala di ko na siya hinanap.

Still!hindi parin ito nag patinag.patuloy parin itong lumalakad palapit sakin.
habang ako naman patuloy parin sa pag atras.

H-hindi na ikaw ang Vivian na kilala ko." Lakas loob Kong sumbat.napasigaw na lamang ako nang mabilis niyang ihagis ang kutsilyo sa gilid ko.napaangat ako nang tingin nang may maalala.

S-siya din ba.yong nasa motor.na balak sana akong sagasain.kita konaman ang mala demonyong ngiti nito.ilang segundo lang napilitan ito nang dilim na awra.

Nababaliw na siya.

TALAGANG HINDI AKO ANG VIVIAN NA KILALA MO!."sigaw nito sakin.
napatakip ako nang aking tenga dahil sa subrang takot.

DAHIL KAHIT KAYLANGAN HINDI MO AKO NAKILALA."Sigaw pa nito.dahilan para tumulo ang mga luha ko."NGAYON STELLA!MATAKOT KA.MATAKOT KA.!"
Kasabay nang kanyang pag sigaw ay ang patuloy na pagtulo nang aking luha.
napailing iling nalang ako dahil sa takot.

M-mag kaibigan tayo d-diba?"I ask her.
na puno nang pag asa.kaibigan niya ako.

Kaibigan nga ba?

Ano sa tingin mo?"Tanong nito sabay pisil sa pisngi ko.ang sakit."Do you think.kaibigan talaga tingin ko sayo?"
Mapang asar na tanong nito.habang ako patuloy parin sa pag iyak.

Karibal Stella.KARIBAL."Sa pag
kakataong ito.nagawa niyang laslasin ang pisngi ko.napadaing naman ako sa subrang hapdi.hindi pa ito nakuntinto.
sinabutan niya pa ako sabay tulak sakin nang malakas.akala ko tapos na ito.pero hindi pa pala.

Dahan dahan itong lumalakad palapit sakin.habang ako pilit na gumagapang palayo sa kanya.

N-nanlalabo na ang paningin ko.

H-hindi p-pwede.

Napadaing ako nang hilain nito ang buhok ko.kasabay naman non ay ang malakas na pag salampak ko sa pader.

INAGAW MO ANG DAPAT NA PARA SAKIN."Nangingilaiting saad nito.
napakunot nalamang ako nang noo.

A-ano bang ibig niyang sabihin?

SI DWAYNE!!!!"Sigaw nito na para bang baliw na baliw.napatakip na lamang ako nang aking tenga.

H-heto na naman!

N-nauulit na naman!

DAPAT AKIN SIYA!DAHIL AKIN NAMAN SIYA!"Sigaw nito sa mukha ko.kasabay naman non ay ang pag tadyak niya sa tiyan ko.napadaing ako sa subrang sakit.

H-hindi ko kayang lumaban.
B-bakit ba ang duwag ko!

PERO DAHIL SAYONG MALANDI KA.NAWALA SIYA SAKIN!KAMI NA DAPAT!KAMI NAMAN TALAGA!."Sigaw pa nito.ang dilim nang kanyang mga mata.

T-tuluyan na siyang kinain nang galit.

PANIRA KA!"Sa pagkakataong kita.
tumulo na ang kanyang luha.

Nasasaktan siya.

S-siya na lang ang meron ako eh!"sabi nito sabay tayu nang maayos.habang ako naman pilit tumatayo."Siya nalang yong mahal ko!mahal niya ako Stella!"
Mula sa mga salitang iyon.

Ay ang pag durog nang puso ko.

Minahal ko kaagad si dwayne nang hindi man siya nakilala nang maayos.

Pero dahil dumating ka!"Pinunasan mo na nito ang kanyang luha sabay harap sakin."N-nawala na siya s-sakin."this time.her voice broke.

Sa subrang pag mamahal.hindi ko namamalayang may nasasaktan na pala ako.

Pwede bang akin na lang siya?"Pag
mamakaawa nito.wala naman akong nagawa kundi umiyak.

Napaka hina ko.

Napaangat lang ako nang tingin nang bigla itong tumawa."Crazy,impossible!mahal kana.KAYA NGA NAKAKAINIS DAHIL MAHAL KA NIYA!"Parang baliw na sabi nito.habang sinasabunutan ang kanyang sarili.nang hihina man pilit parin akong lumapit sa kanya para pigilan.tuluyan akong napaatras nang matalim ako nitong tiningnan.

Layuan mo siya Stella."Sabi nito habang matalim na nakatingin sakin.napayuko nalang ako at patuloy parin sa pag iyak.

H-hindi k-ko k-kaya."Pag amin ko.

Mahal ko ei.kaya bakit ko hihiwalayan?

MAMILI KA!HIHIWALAYAN MO!O
PAPATAYIN KO!"Demonyong tanong nito.habang hinihimas ang kutsilyo sa aking mukha.

H-hindi ko kaya.

A-ang hirap.subrang hirap.

Hanggang bukas lang Stella.sa oras na malaman kong hindi mo siya hiniwalayan.PAG SISIHAN MO."Pag babanta nito.kita naman sa mga mata nito na kaya niyang tutuhanin.tulayan niya na aking binitawan at naglakad papalayo.

Habang ako!naiwang puno nang sakit at hirap.napahawak nalang ako sa aking puso nang maramdamang kumikirot ito.

STELLA!!!!"Kasabay nang sigaw na iyon.
ay ang tuloyang pagka walan ko ng malay.

A THOUSAND YEARS (RED TULIPS)Where stories live. Discover now