Ben Yakut Akman, sana tek bir soru soracağım.
Senin efganını duydular mı?
Bana sorduğunu duyar gibiyim.
Cevabımı kitabın sonunda göreceksin.
•••
"Yalan söylüyorsun!" diye bağırdı sevdiği adam.
kızın kalbi acıyordu. Haddinden fazla bir şekilde,
gerç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy ve yorum yapmayı unutmayın♡
İyi okumalar🌸
Bölüm şarkısı: krobak - it's snowing like it's the end of the world
İki insan, bir cehennem ve kaçınılmaz bir son.
Beklenmeyen şeyler neden hep beklemediğimiz kişilerden gelirdi?
Bir piyon, değer verdiğim bir piyon gelip kaburgalarımın arasında yer edinmişti. Ardından kafeste durmaktan sıkılmış, özgür olmak istemişti. Fakat çıkmasının tek bir yolu vardı, kafesi kırıp çıkmaktan başka bir çaresi yoktu.
Kafesin içinde değerli bir şey vardı, eğer piyon kafesten çıkarsa bir zamanlar değer verdiği kişinin hayatı son bulacaktı. Piyon bunu bilmiyordu.
Kafesi kırdı, özgür kaldı.
Sevdiği kişinin kaburgaları kırıldı, piyon sevdiğinin kalbini yok etti.
Bunu bilemedi.
Evet, o piyon Cesur'du. İşime burnunu sokmuş ve her şeyi mahvetmişti. Kaburgalarım kırılmıştı. O kırmıştı
Koluna sapladığım bıçak içimi acıtmıştı, onun da canı yanıyor muydu? Önce kolundaki bıçağa, ardından ona fısıldayan bana baktı. Gözleri baygın bakıyordu.
Dişlerimi sıkarak ona baktım, "Sen... ne yaptığını sanıyorsun?" Ona hitap ettikten sonra kısaca duraksamıştım, sindiremiyordum. Onun işime çomak soktuğunu anlamak istemiyordum.
Baygın bakan gözlerini yavaşça kırptı, başını olmaz dercesine iki yana salladı. "Kimin adamısın?" Dedim, beton bir sesle.
Cesur, sertçe yutkundu. Eğildiği yerden ayağa kalkarak, önündeki trabzanlara tutundu. "Devam etme, ölürsün." Diye fısıldadığında, bembeyaz olmuş yüzüne bakakaldım. "Kimin adamısın?!" Diye bağırdım. Kendimi sakin tutamıyordum.
İçimdeki hisler, her cevap vermeyişinde katlediliyordı.
"Sen-" Halsizce öksürdü, trabzanlara daha sıkı tutundu. "Seni, öldürecekler." Derin nefes alarak, gözlerimi yumdum. Bu iş böyle olmayacaktı.Gözlerimi açarak, hafifçe gülümsedim.
"Sana bunu kim yaptırdı Ces?" Gülümsediğimi görünce, yüzüne bir gülümseme peydah oldu. Ardından aklına kötü bir şey gelmiş olmalı ki tebessümü bir anda yok oldu. "O," Diye fısıldadı.
