underwater 💧 zm [completed]

together forever 🏅 final

O gece bana söylediği şeye karşı çıkmam gerekiyordu sanırım. Ama reddedemeyeceğim kadar özlediğim anılarım vardı. Bu yüzden dört ayın sonunda Lexi her şeyi ayarlayabilmişti. Hayır dememeleri onların da bu buluşmayı istediğinin göstergesiydi.

Gençken birbirimizi gereksiz yere kırmış olabilirdik, ama mantıklı düşünebildiğimiz yaşlarda değildik. Bu yüzden sonumuz bu şekilde olmamalıydı. Birbirimize deli gibi bağlıyken bu şekilde bitirmemeliydik.

Zayn, yemeğin olduğu mekanın önünde durduğunda oldukça heycanlıydım. Ona baktığımda bana güven verici bir gülümseme sunmuştu. Arabadan indikten sonra ben de kapımı açıp inmiştim.

Gün geçtikçe büyüyen karnım yüzünden hareket etmek zorlaşsa da dayanıklıydım ve beni çok fazla etkilemiyordu. Doktor, sporcu oluşumdan kaynaklı olabileceğini söylemişti. Şu ana kadar hamilelik sürecimde hiç sıkıntı çekmemiştim. Küçük Malik usluydu.

Mekana girip masamıza doğru yürürken midem bulanmaya başlamıştı. Birkaç saniye sonra yıllardır görmediğim simalarla karşılaşmıştım. Lexi hızla gelip bana sarılırken hamileliğin bana ne kadar yakıştığını söylemişti.

Ondan ayrıldıktan sonra Ali'yle kucaklaştım. Onun ardından dolu gözleriyle Luke yanıma gelmişti. Lexi, bir barda Michael'la çaldıklarını söylemişti. Her zaman istediği müzik yapmaktı, bunu başardığını görmek çok güzeldi.

Hepsine teker teker baktığımda bana sırtlarını çevirirlerken ki ifadenin yüzlerinde olmadığını görmüştüm. Aksine özlem dolu bakıyorlardı. Sanki biz ne yaptık der gibi.

Pişmanlıklarımız vardı.

"Çok güzel görünüyorsun." demişti bana sarılırken. Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum ama bu sarışını fena özlemiştim.

Luke'dan da ayrıldıktan sonra Michael dikkatle karnıma bakarak yanıma gelmişti.

"Karnın çok büyük, ona zarar vermekten korkuyorum."

Büyük bir kahkaha attım. Ağlarken gülmem tuhaf kaçabilirdi, ama fena mutluydum.

"Gel buraya, şapşal."

Birbirimize sıkıca sarılmıştık. Hemen ardından Calum'la. Kendi işini kurduğunu ve çok başarılı olduğunu duymuştum. Ayrıca arabalarla ilgileniyordu. Lexi, kimseyi yaklaştırmadığı milyon dolarlık koleksiyonundan bahsetmişti. Bana sarılırken, "Özür dilerim." demişti titreyen sesiyle.

Geçmişte kaldığını fısıldamıştım kulağına. Sadece bu an önemliydi benim için. Güven veren kolları arasında olmayı özlemiştim.

Onun ardından Ashton kalktı ayağa. Dövüşüyordu, fakat duyduğum kadarıyla yasal bir şekilde ve bunda oldukça başarılıydı. Kendine yepyeni bir hayat kurmuş olmasını ve beni aklından çıkarmış olmasını dilemiştim. Fakat en uzun onunla sarılmıştık sanırım. Özlem doluyduk çünkü. Konuşmadan birbirimizden özür diliyorduk.

Yemeğin ilerleyen saatlerinde çocukların Zayn'le düzgün bir şekilde sohbet ettiğini görmek beni fena duygulandırmıştı. Hepsi oldukça olgunlaşmıştı. Calum ve Zayn birlikte çalışabileceklerini konuşurlarken gözyaşlarımı tutamamıştım. Elimde değildi, her şeye ağlayasım geliyordu.

Crystal ve Sierra da bizimleydi. Onlarla tanışmak beni mutlu etmişti. Michael ve Crystal bir ay sonra evleniyordu. Sierra ve Luke henüz sevgililik aşamasındaydı. Crystal, sürekli Michael'ın benimle olan anılarını anlattığından bahsetmişti. Mutlu olmuştum.

Calum, ne kadar yalnız olduğu hakkında şakalar yaparken Ali, Ashton'ın çapkınlıklarından bahsetmişti. Gülerek utanışını izlemiştik. Beni aştığını görmek güzeldi.

Biz buyduk işte. Ne olursa olsun birbirimizden kopamazdık, çünkü bir bütün gibiydik.

Sadece birkaç yıl öncesine kadar intiharın eşiğindeyken beni hayata döndüren insanların yanımda olması gurur veriyordu.

Yemeğin sonunda bir daha asla ayrılmayacağımız konusunda sözler vermiştik birbirimize. Amcaları, teyzeleri, büyükannesi ve büyükbabası, kuzeni Sorn ve onlarca insan onu bekliyordu.

Yıllar sonra tekrar, bir bütündük. Bizi karnımda dünyaya gelmeyi bekleyen küçük bir bebek bir araya getirmişti. Şimdiden biriktireceği anıları hayal edebiliyor ve ona hak ettiği hayatı verebilmek için çırpınıyordum.

Yıllar önce hayatımda ilk defa Londra'ya geldiğimde ablama ne kadar imrendiğimi hatırlıyordum. Şimdi aynı onun gibi beni seven bir kocam, küçük bir bebeğim, hiçbir sorunun beni üzmesine izin vermediğim bir hayatım vardı.

Hak etmiştim. Bu düzeni ben kurmuştum.

Her şeyin, tüm bu kavganın, gözyaşının, kaybolan yılların, söylenilen ve geri alınamayan sözlerin sonunda mutluydum.

Mutluyduk.

🏅

son 💧

ne kısa, ne de uzun diyebileceğimiz bir serüven oldu. ama kesinlikle yaptığımız işle gurur duyuyoruz. düşündüğümüz mutlu sonu tam olarak yazabildik. çünkü bu kurguya kötü sonu yakıştıramadık. biraz aceleye geldi ama işte burada, sondayız.

birçok kez birçok etikette birinci olarak en başarılı olduğumuz kurguydu. bu yüzden bizim için yeri çok ayrı, karakterlerin de aynı şekilde.

onlara geçici bir veda edebilirsiniz, çünkü kesin bir tarih veremeyecek olsakta tekrar görüşeceğinizi söyleyebiliriz.

kurguyu severek okuyan, her bölümü takip eden her bir okuyucumuzu biliyor ve onlara teşekkür ediyoruz. hepinizin yeri bizim için çok ayrı.

ve son olarak silinen eski kitabımız ballerina'yı yeniden yazıyoruz, bizi takip ederek yayınlandığında haberdar olabilirsiniz.