[Unicode]
" Morning ရံ "
" ........ "
မနက်မိုးလင်းချိန်တွင် တိမ်ယံဆင့်၏ နှုတ်ဆက်စကားသံကား ပြဒါးရံ၏ လျစ်လျူရှုခြင်းနှင့် ရင်ဆိုင်ရလေသည်။
" ကော်ဖီသောက်ချင်လား ကျွန်တော်ဖျော်ပေးမယ် "
" ....... "
မျက်နှာချင်းဆိုင်မိသည်နှင့် တစ်စက္ကန့်မှပင် မကြာခင် ချက်ခြင်း ရှောင်ဖယ်ခံရလေသည်။
" ရံ ဟိုနေ့ကကိစ္စကို စိတ်ဆိုးနေတုန်းလား "
" ဂျိမ်း !! "
နောက်ကနေတဂျီဂျီပြောနေသော်လည်း ရည်ရွယ်သူထံ မရောက်ခင် တံခါးပိတ်ကာ ဆီးကြိုခြင်းနှင့် ကြုံရလေသည်။
" သူအတော်လေး စိတ်ဆိုးနိုင်တာပဲ 3 ရက်လုံး ငါ့ကိုစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘူး "
လွန်ခဲ့တဲ့ရက်တွေတုန်းက တိမ်ယံဆင့်မှာ ပျင်းလွန်းလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် မေ့သွားတော့မည့်အထိပင်။ ယွန်းဟေမီရဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေမှုများနှင့် ပြဒါးရံ၏ လျစ်လျူရှုများကို စုပေါင်းလိုက်လျှင် ဤအိမ်ထဲမှာနေရတာဟာ အလွန်ပျင်းရိခြောက်ကပ်ဖွယ် ကောင်းလွန်းလှလေ၏။ စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်စေရန် ကမ်းခြေဘက် လမ်းလျှောက်ထွက်လာရင်း contact ထဲက ဖုန်းနံပါတစ်စုကို ရွေးခေါ်လိုက်လေသည်။ မကြာခင်မှာပင် တစ်ဖက်လူက ဆင့်ကို ဖုန်းထဲမှတစ်ဆင့် ရိုရိုသေသေနှုတ်ဆက်လာကာ သူဘယ်လောက်သတိရနေကြောင်း ပြောလာပြန်သည်။
" Alex ကျွန်တော့်ကို သတိရနေလို့ ဖုန်းဆက်တာလား။ကျွန်တော်လည်း အရမ်းသတိရနေတာ "
" ငါမင်းကို ကိစ္စတစ်ခု ခိုင်းစရာရှိတယ် "
" မဟုတ်သေးပါဘူး ကျွန်တော်အလုပ်ထွက်လိုက်ပြီလေ "
" မင်း ငြင်းတာလား "
" မဟုတ်... မဟုတ်ဘူးလေ "
" Jace ငါစကားကို နှစ်ခါမပြောဘူး "
" ကောင်းပါပြီ.... ဒါပေမယ့် ဒါနောက်ဆုံးပဲ နောက်တစ်ခါဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်တော့ဘူး "
" မင်းသဘောပဲ "
" ကျွန်တော်ဘာလုပ်ရမှာလဲ "
YOU ARE READING
Hate Poem Written With Love࿐
Fantasyရင်ထဲမှာ နက်ရှိုင်းစွာနာကျင်စေတဲ့ ခံစားချက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့အခါ မင်းကြောင့်ပဲဆိုတာ သိလာတယ်။ " မင်းဟာလေ....စေ့ပိတ်ထားတဲ့ တံခါးတွေကို ဆွဲဖွင့်ပြီး ဒူးထောက်လာအောင် ပြုစားနိုင်တယ်။ " " မင်းဟာလေ.....အကြည့်တစ်ချက်နဲ့ ကိုယ့်အသိစိတ်ကို လောင်ကျွမ်းစေနိုင်...
