Criminal • Hyunlix

13. Bölüm

Vücudumda hissettiğim soğuk ve üzerimdeki kıpırtı yüzünde uyandım. Gözlerimi daha açmadan üzerimdeki sıcaklığın yerini soğuk hava aldı.

Hafif araladığım gözlerimle üstümden kalkan Yongboku gördüm. O ayağa kalktığında bende arkamı dönüp battaniyeyi üzerime çekip tekrar uykuya dalmaya çalıştım. Kendimi bitkin hissediyordum.

Muhtemelen uyuyucağımı düşünüp beni bırakıp çıktı. Bende vücudumdaki titremeyi görmezden gelip kendimi tekrar uykuya bıraktım.
.
.

Ne kadar oldu bilmiyorum. Bu sefer birinin beni dürtmesiyle uyandım.

"Hyunjin uyan artık seni tembel teneke!"

Ona aldırmadan sırtımı tekrar döndüm.

"Hey saat kaç oldu artık!"

"Git başımdan..." diye bildim yorgun ve güçsüz çıkan sesimle.

"Neyin var senin?"

Alnımda hissettiğim soğuk dokunuşlu tenle gözlerimi sanki daha da kapata bilirmişim gibi biraz daha sıktım.

"Lanet, yanıyorsun sen" dedi endişeli çıkan sesiyle.

"Bekle burda"

Vay canına ben kaçmayı düşünüyordum(!) Gerizekalı kalka bilicek gibi mi duruyorum!?

Geri geldiğinde omzuma dokundu ve kendine çevirmeye çalıştı.

"Hey bana bak" güçlükle araladığım göz kapaklarımdan ona baktım.

Elini başımın arkasına koydu ve doğrulmamı sağladı. Hiç bir yerimi kıpırdatamıyordum. Başımı omzuna yasladı.

"Ağzını aç, sana ilaç getirdim"

Gözlerimi açamıyordum. Dudaklarıma değen hapla azıcık aralayıp ağzıma almaya çalıştım. Ardından uzattığı suyu içmeye çalıştım.

"Üstünü değiştirmeliyiz çok terlemişsin"

Beni bırakıp tekrar dışarı çıktı. Geri geldiğinde tekrar beni doğrultup kendine yasladı.

"Şanslısınki Lia bu gün burda ve sana uygun bir şeyler verdi."

Kimden söz ettiğini bilmiyorum. Giydiğim tshirtün eteklerinden tutup çıkardı. Nemli vücuduma değen soğuk yüzünden ürperirken o çıkardığı tshirtümle vücudumu silmeye başladı. Boynumun etrafından başlayarak aşağıya doğru yavaşca siliyordu.

İşini bitirdiğinde getirdiği kıyafetlerden birini giydirmeye başladı. Sonra beni geri yatırdı. Eliyle saçlarımı itip alnıma dokundu.

"İlaç etki edicektir" dedi. Sonra üzerimi örtüp çıktı. Ne kadar uyudum bilmiyorum.

Kalktığımda vücudumdaki ağırlık hissini saymazsak daha iyi gibiydim. Gözlerimi açtığımda uyuduğum odada olmadığımı fark ettim. Başımı çevirdiğimde 7-8 yaşlarında bir oğlan çocuğunun bana baktığını gördüğümde irkildim. Oda kaçıp odadan çıktı. O çıkar çıkmaz içeri Yongbok girdi.

"Küçük veletler...." diye mırıldanıp yanıma geldi.

"Ne oluyor?" Dedim.

Cevap vermeden elini alnıma götürdü.

"Ateşin düşmüş..."

Yorgunca yüzüne bakıyordum.

"Bünyen fazla zayıf sarışın. 2 gün soğuğa dayanamadın"