Cage in Law [Completed]

CHAPTER TWENTY-TWO

Body dropped to the ground wounded, broken arms and legs. Continuous dripping of blood from the ground and footprints with blood are visible from the moonlight shining above us.

Mas lumakas ang hangin kaya tumaas lalo ang apoy sa likuran ko, tila gusto na akong pasuin mula sa ginawa kong paninira ng lugar. Hindi ko pinansin ang bulong ng kagubatan at pinakiramdaman ang kalaban sa harapan, nakaluhod na nakadungaw sa akin.

"Mayabang," sabi nito na natatawa tawa at hinahabol ang hininga. Hindi mawala ang talas ng tingin ko dito habang iniinda ang sakit ng kaliwang braso at kanan na paa. 

"Wag kang masyadong magpakampante," may bigat sa bawat salita sa paghahabol ng hininga. Pinilit kong tumayo kahit parang may dumadagan sa katawan ko na pilit pinapahiga at wag ng kumilos.

I manage to get on my knees, spit out the blood from my mouth and hold my hair behind me.

"Sa lagay mong 'yan sa tingin mo ay magagawa mo pa akong kalabanin? Mukhang pumatay ng langgam ay hindi mo na kaya." Kumukulo ang dugo ko sa tuwing bumubuka ang bibig n'ya. Kinuha ko ang punyal sa bulsa ng likod ko at hinawakan ng mahigpit.

"I want to cut your tongue, do you know that?"

Masyadong maingay.

I made sure that the bruise on her shoulder is deep and the cut from his stomach is visible. 

I giggle at her. "You look good right there."

"Woman," akma itong susugod sa'kin pero bigla itong napaluhod at napahawak sa sugat niya mula sa tiyan. The dagger is effective.

She coughed with blood. Fear is evidence in her eyes.

"What did you do?" Yelled as if knowing the truth will heal her.

"What for? Hmm? I won't change that you will die before me."

Gustuhin ko man 'di maramdaman ang kakaibang kirot mula sa braso ko ay hindi ko magawa. Napangiwi ako sa asul na likidong nilagay nito sa kanyang punyal na sumugat sa'kin mula sa laban namin kanina.

Hindi ko nalang tinukod ang sugatang paa at ginamit ang kabila para makatayo.

"Cloud, hindi ka rin ba nagtataka kung paano namin kayo natunton? Hindi sa pagmamayabang ah, pero medyo tanga kayo. Medyo lang naman no offense." Kumunot ang noo nito. Pasimple kong hinawi ang buhok na nahuhulog sa mukha ko.

"Selene just magically hit me from nowhere. Never thought of that?"

"Fuck you woman!" She coughed once more. Nabigla ang tiyan sa biglang pagsigaw n'ya.

Damn.

"Oh, is that the only thing you will say?" Nakakaloko ko itong tinignan na mas ikinainis nito.

I tried to move towards her. Naging alerto ito at agad na inangat ang mahahabang kuko para masugatan ako ngunit nakailag ako agad. Muntik nitong mahalikan ang lupa pero nagawa pa nitong itukod ang kamay.

"You think that you outsmarted us, well think again. Though choosing this location impresses me a little, it is not quite challenging. Boring gan'on nahanap agad." Sabi ko kahit alam kong nahirapan kami sa pagtunton ng lugar na ito. Para lang makapang-inis na mukhang effective naman.

"You're too late! You called that outsmarted? Oo, nahanap n'yo pero nasimulan na namin ang ritwal at wala na kayong magagawa sa pinakamamahal niyong Mike Forteza."

"Shut up–"

"Hindi pa'ko tapos!" She cut me off. Her eyes are piercing through my body but not enough to make me chills. "Kahit mapigilan n'yo kami pero pag nasimula na namin ang ritwal ay wala na kayong magagawa para tumulong pa!"