''SARADA! ÇOCUKLARI NE ZAMAN AKADEMİDEN ALACAKSIN?'' Diye mutfaktan içeri doğru seslendi Sasuke.
''SÜSLEMELER BİTTİĞİ GİBİ!'' Diye yanıtladı Sarada annesini. ''SINIF ARKADAŞLARINI DA ÇAĞIRDIN, DEĞİL Mİ?''
''ÇAĞIRDIM GELMEK İSTEYENLERİ DE GETİR KAYBOLMASIN ÇOCUKLAR!''
''Ne dersiniz, bağırmasanız mı?'' Dedi Naruto oturduğu koltukta gazetesini okurken taktığı gözlüklerle birlikte yaşlı dedeler gibi.
''İşin gücün yok mu senin! Kalk da iki işin ucundan tut!''
Naruto sırıttı. ''Emekli olduğumu biliyorsun tatlım.'' Evet, Naruto 40 yaşına bastığında emekli olarak Hokageliği bırakmıştı. Onun yerinde şuan Hokage olarak Uchiha Ru vardı. Halk tarafından tanınan bir figür olması onun bu başarıyı sağlamasında yardımcı olmuştu. Hedefinin bu olduğunu Naruto'ya ilettiğinde Naruto da ona kefil olmuştu ve bu da halkın onayını almasına yardımcı olmuştu.
Boruto'nun doğduğu günden sonra 13 yılı aşkın süre geçmişti. Hayatlarındaki sorunlardan uzak durup tüm zamanlarını birbirlerine adamışlardı. Tabiki de dört çocuk yetmemişti. Boruto doğduktan üç yıl sonra Sasuke üçüzlerini kucağına almıştı. Zaten Naruto'nun bir ikizi vardı ve Naruto kendisinin de ikiz çocuk sahibi olmasını bekliyordu ama üçüzler hiç beklemediği bir şeydi. Bugün de üçüzlerin onuncu yaş doğum günüydü.
Sahi, bu on üç yılda değişen çok fazla şey olmuştu. Sarada Akademi'de öğretmen olmuştu ve üçüzlerin sınıfında öğretmenlik yapıyordu. Kawaki ANBU'ların başına geçmişti ve şuanda köyde Hokage'den sonra en yetkili insan oydu. Aslında Kawaki şuanki haliyle Hokage'den güçlüydü ama bir köy yönetmekle işi yoktu. Masanın başında oturarak belgelerle uğraşmak yerine sahada köyü korumak onun için daha mantıklı geliyordu. Ru kendini diplomasi ve siyaset yönünde geliştirdiği için bu konuda ondan daha iyisinin bulunması imkansızdı. Tsunade iyice yaşlandığı için emekli olmuştu ve hastanenin tüm yönetimi Sakura'ya ve Hinata'ya kalmıştı. Hinata da Sakura ile birlikte hastaneyi yönetiyordu ve kendini medikal jutsu alanında geliştirerek en az Sakura kadar yetenekli olmuştu.
Boruto ise akademiden sonunculardan birisi olarak mezun olmuştu. Zaten geç gelişen bir çocuktu. Teoride ve pratikte çok kusurları vardı ve kesinlikle abisi Menma'nın doğuştan yeteneğine veya ablası Sarada'nın çalışarak kazandığı yeteneğine sahip değildi. Onlar gibi sosyal becerileri de iyi değildi. İçine kapanık ve kendi kendine yetebilen bir çocuktu. Müzikleri ve oyunları ile kendini kapattığı dünyada mutluydu. Ninja olmak gibi bir amacı yoktu.
Kimse bilmese bile onun amacı bu değildi zaten. Sürekli dalıp gitme nedeni ruhunun bir kısmının ağacı korumakta olmasındandı. Kendini bu dünyaya verememesinin nedeni bu dünyadan olmamasındandı.
Menma ise... Ondan alabildikleri hiçbir haber yoktu. Kawaki dahil kimse Menma'dan haber almamıştı. Öldü mü kaldı mı kimse bilmiyordu. Kawaki ne kadar kendini Menma'yı bulmaya adasa bile bulamamıştı. Naruto ve Sasuke de uzun süre kendilerini bu amaca adasa bile bir süre sonra zorunlu olarak vazgeçmişlerdi çünkü Menma istemediği sürece onu bulamayacaklarını anlamışlardı.
"Hokagelikten emekli oldun diye babalıktan da emekli olmadın, Uzumaki Naruto. Kalk ve bana pasta yapmakta yardım et."
"Ben dokunursam pastanın tadı bozulur hayatım. Sen yaparsan daha güzel olur."
"Yalaka," Sasuke kendi kendine gülümseyerek pastayı yapmaya devam etti. Zaten Naruto gelse bile pastayı yapmaya yardım etmesine izin vermezdi. Yıllardır bozulmayan tek gelenek her doğum günü pastasını Sasuke'nin hazırlamasıydı. Sadece Sasuke'nin pastasını Naruto hazırlardı.
"ANNE BEN AKADEMİ'YE GEÇİYORUM!" Diye seslendi Sarada ceketini üstüne geçirirken.
"Yolda bulduğun rastgele bir omegayı hamile bırakmadan gel." Diye takıldı Naruto.
"Çok komiksin babacığım, ben senin gibi bir alfa mıyım?"
"İstesen de olamazsın." Sarada babasına dil çıkardığında ayakkabılarını da giyerek evden ayrıldı.
Naruto ayağa kalkarak pastayı süsleyen Sasuke'nin beline sarıldı. "Sarada da gitti, pastayı sonra mı halletsen?" Dedi boynuna minik öpücükler bırakırken.
"Yılışma," diye uyardı ama boynunu yana yatarak Naruto'ya daha çok yer açtı. "Akşama odada yaparız."
"Sence de ev çok boş kalmadı mı ama? Minik bir Uchimaki daha güzel olmaz mıydı?"
"Senden tam dört kere hamile kaldım, tam altı evlat verdim ve tam yedi tane evlat büyüttüm! Azıcık tut şu sikini!"
"Uchiha Sasuke ile evli olsaydın sen de sikini tutamazdın."
"Evli değiliz, Menma'yı hala eve getiremedin."
"Ah o baş belası çocuk," diye sahte bir şekilde hayıflandı Naruto. "Kendini özlettirmeyi iyi başarıyor."
"Sence yaşıyor mudur?" Diye sordu Sasuke, tekrardan morali bozulurken. Konu Menma olduğunda keyifli kalması imkansızdı biraz.
"O baş belasını kim öldürebilir ki?" Naruto sevgilisinin yanağını öptü. "Moralini bozma güzelim. Eninde sonunda bize dönecek. Biliyorsun."
Zil çaldığında Naruto geri çekildi. "Ben bakarım. Pastanın bitmesine ne kadar kaldı?"
"Beş dakikaya biter."
"Bende o sıra çocukları oyalarım." Naruto mutfaktan çıkarak kapıyı açtı. "Hoşgel-"
Kapıda gördüğü hem tanıdık hem de tanıdık olmayan yüz ile duraksadı. "din."
"Girebilir miyim?" Diye sordu Menma, elini göğsündeki koca yarığa bastırırken.
Hoppala bombala coş coş coş naber lan orospucpcuklari
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Revenger Uchiha / NaruSasu-Harco
Fanfiction(OmegaVerse!)+(Smut!)+(NaruSasu!)+(Harco!)+(Mpreg!)+(NaruSasuSmut!)+(KawaMenSmut!)+(AlfaNaruto!)+(AlfaSasuke!)+(AlfaKawaki!)+(AlfaMenma!)+(AlfaSarada!)+(OmegaBoruto!)+(AlfaHarry!)+(OmegaDraco!)+(Alfaİtachi!)+(OmegaShisui!)+(AlfaSakura!)+(OmegaHinata...
