Yaz nazli
Kimse okumasa ve aktiflik cokmus olsa da yazmaya devam et nazli
Yaz nazli arkandayim ben
"Bir süre çakranı kullanma," diye mırıldandı Eida, Kawaki'yi taşımaya devam ederken. "Makine çakra yollarını kuruttu. Çakranı bana verdiği anda senin çakran olduğunu anladım ve harcamadım. Onu sana geri verdim ama çakra yollarının alışması gerekiyor."
Kawaki kendi çakrasını umursamadı. Şuan çakrasından daha önemli şeyler vardı. "Beni amcamın yanına götür."
"Hemen burada," dedi Eida adımlarını hızlandırırken. "Geldiğinde ölmüştü. Makine çakrasını emip onu buraya taşımış. Böyle bir modu olduğunu bile bilmiyordum."
Kawaki dişlerini sıkarak sessiz kaldı. Eida onu hızlı adımlarla ilerideki kapıya götürürken içeri sokmuştu. Kawaki kızı ittirip hızlı adımlarla yerde yatan amcasının yanına çöktü. Eli ile yüzündeki saçları çekerken, amcasının tavana sabitlenmiş boş gözlerini kapattı. Evet, inkar edemezdi. Amcası ölmüştü. Çakra yollarının tamamen kurutulması ile içindeki bir kuyruklu canavar emilmiş ve canavarın içinden çıkması ile ölmüştü. Anlaşılan çakrasını aldığı an bir kuyruklu canavar onun içine girmişti. Bu nasıl olmuştu ki?
Amcası Uzumaki Gaara, Kawaki'ye kaçması için bir şans tanımak amacıyla ölmüştü. Kawaki'yi korumak için ölmüştü.
Göz yaşları birbiri ardından düşmeye başlarken Eida arkasında durarak ona özel alan tanıyordu ama Kawaki onu umursamadı bile. Kawaki kolu ile gözlerini sildi ve fısıldadı. "Ave atque vale, Uzumaki Gaara."
Bir kolunu amcasının dizlerinin altına geçirirken diğer kolunu sırtına yerleştirerek amcasını kucağına aldı ve ayağa kalktı. "Gitmem gerekiyor. Benimle gel, Eida. Köye döneceğim. Konoha'ya. Seni koruruz. Burada yalnız başına yaşamak zorunda değilsin."
"Gerçekten... Gelebilir miyim?" Diye sordu kız şaşkınlıkla. "Seninle gelebilir miyim, Kawaki?"
"Burayı öncelikle araştırmam lazım. Belki köyde işimize yarayacak bir kaç şey olabilir."
"Ben çok araştırdım. Hiçbir şey yok. Sadece ben ve başımdaki yüzü geçik görevli vardı."
Kawaki çenesini sıkarak kafasını amcasının ölü yüzüne çevirdi. "Peki." Diye mırıldandı. "Sana güveniyorum, Eida. Umarım güvenimi boşa çıkarmazsın."
"Çıkarmayacağım." Dedi Eida, kendine güvenir bir şekilde. "Senin için her şeyi yaparım."
"Beni buradan çıkar." Dedi ilk isteğini söyleyerek.
"Beni takip et," Eida bir kaç saniye Kawaki'nin kucağındaki cesede baktı ama gözlerini kaçırdı.
Kawaki kucağındaki amcası Gaara ile eski arkadaşını takip etti. Eida'yı köye götürmesi iyi miydi kötü müydü bilmiyordu. Buna karar veremeyecek kadar zihni bulanıktı.
---------------------------
Aradan geçen dokuz saatlik yürüyüş ve minik bir kamp ile ertesi gün Kawaki ve Eida hedefledikleri noktaya ulaştılar. Konoha'nın helikopteri onları bu noktaya bırakmıştı ve tekrar buradan alacaktı. Amcasını yere bırakırken çantasında ekranı kırılmış telefonu çıkararak babasını aradı.
Yolda kamp kurduklarında babasını aramış ve helikopter göndermelerini söylemişti. Maalesef amcasının ölüm haberini telefonda verememişti. Bu yüzden ona sadece Eida'dan bahsetmişti.
"Baba, biz geldik. Helikopter nerede?"
"Birazdan orada olur. Siz iyi misiniz?"
"İyiyiz" dedi Kawaki amcasının suratına bakmaktan çekinir halde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Revenger Uchiha / NaruSasu-Harco
Fanfiction(OmegaVerse!)+(Smut!)+(NaruSasu!)+(Harco!)+(Mpreg!)+(NaruSasuSmut!)+(KawaMenSmut!)+(AlfaNaruto!)+(AlfaSasuke!)+(AlfaKawaki!)+(AlfaMenma!)+(AlfaSarada!)+(OmegaBoruto!)+(AlfaHarry!)+(OmegaDraco!)+(Alfaİtachi!)+(OmegaShisui!)+(AlfaSakura!)+(OmegaHinata...
