I'm Inlove With My Bestfriend's Boyfriend ( ending )

Chapter 205

Napasinghap ako!

Tiningnan ko siya ng hindi makapaniwala. Walang tigil ang pag agos ng luha ko habang nakatingin sa kaniya. Hindi ako makapagsalita at hindi ko alam kong anong dapat kong maramdaman ng malaman kong siya ang dahilan kong bakit andito ang anak ko. Mas lalong hindi ko alam kong anong sasabihin ko.

Humikbi ako!

"Amara? what are you doing here?.." gulat na anas ni kairus na mukhang ngayon niya lang napansin si Amara. Napaluha ko habang nakatingin sa kaniya. Napa atras ako ng isang beses at halos maramdaman ko ang panghihina ko. Halos ramdam na ramdam ko ang panghihina ng mga tuhod ko.

"K-kairus? i'm so sorry, i didn't know, hindi ko sinasadya. h-hindi ko alam na anak mo siya." lumuluhang sabe ni Amara habang yumuyuko.

Napasinghap ako at umiiwas akong humahabul ng hininga.

"what do u mean?." takang tanong ni kairus bago bumaling sa akin. Bumuhos ang luha ko dahil sa nalaman ko. Hindi ko alam kong anong dapat kong isipin. Hindi ko alam kong anong dapat kong maramdaman para sa kaniya. Hindi ko alam kong anong dapat kong maramdaman.

Umiyak lang si Amara at hindi sinagot si Kairus. Rinig ko ang marahas na singhap ni Kairus bago ginulo ang buhok at galit na bumaling kay amara.

"Ikaw??." hindi makapaniwalang sabe niya. Umiyak si Amara habang nagsusumamong nakatingin sa mukha ni Kairus. Lumapit kaagad ang ina ni Kairus sa kaniya at hinawakan ang braso ng anak.

"It was an accident son." rinig kong sabe ng ina ni Kairus dahilan para mag tiimbagang ako. Napa atras ako bago bumuhos ang luha ko. Binalingan ni Kairus ang ina at sinamaan ito ng tingin. Hindi ko alam kong anong dapat kong maramdaman ngayon. Poot, kirot, pag alala, kinakabahan, natatakot, galit at higit sa lahat sakit. Lahat yan naramdaman ko ngayon at hindi ko alam kong anong paiiralin ko.

Nakita ko kong paano pinasadahan ng tingin ni Kairus ang kabuoan ni Amara. Nakita ko kong paano umigting ang kaniyang panga at pagkuyom ng kaniyang kamao ng huminto ang mata niya sa dugo. Napaatras si Kairus bago binalingan si Amara na umiiyak parin.

"K-kairus? i'm sorry." nagtiim bagang si Kairus.

"What did u do? ." parang kulog na tanong ni Kairus dahilan para manindig ang balahibo ko. Ngayon ko palang nakita si Kairus na ganito kagalit. Nilapitan kaagad ni Mrs. Alvarez ang anak niya at sinubukang pigilan ito pero tinabig ito ni Kairus.

Umiling si Amara habang lumuluha.

"Mabilis ang pangyayare , hindi ko nakita yong bata na dumaan. Hindi ko siya nakita na dumaan, i didn't know kairus, hindi ko sinasadya." nagsumamo niyang boses.

Napapikit ako ng mariin!

"Tang!na.." malutong na mura ni Kairus bago muling binalingan si Amara na napa atras dahil sa malutong na mura na yon ni Kairus. Mas lalong lumakas ang iyak ni Amara habang ako ay pinipigilan ang malakas na pag iyak. Napailing ako at hindi ko alam kong anong dapat kong maramdaman.

"You almost fvking killed my son, amara." parang kulog na sabe ni Kairus. Nakarinig kaagad ako ng singhapan dahilan para mapunta ang mata ko sa mga taong nakatingin nadin pala sa amin. May mga taoang nakatingin sa amin na siguro isa din sa member ng kanilang pamilya ay nasa E.R

Bumaling naman ako sa pintuan ng kwarto ng anak ko na hanggang ngayon ay hindi parin bumubukas. Napahik ako, parang hindi ko ata kakayanin ang narinig ko. Hindi ko alam kong anong dapat kong maramdaman towards Amara.

Napaluha ako!

"i'm sorry, please hindi ko sinasadya kairus." tila nagsusumamong boses ni amara. Nanikip ang dibdib ko sa narinig ko. Hindi ko alam kong anong dapat kong maramdaman para sa kaniya. Hindi ko alam kong magagalit ba ako sa kaniya o ano. Hindi ko alam kong sinadya niya ba o nagsasabe siya ng totoo na hindi niya nakita ang anak ko.

"Do you think, I could easily forgive you huh?." hindi parin nagbabago ang tono ng boses ni Kairus. Umiling si Amara dahilan para marinig ko ang malakas na singhap ni Kairus. Napa atras si Amara habang nakatakip ang kamay sa bibig habang lumuluha.

"I'm sorry.." hinging paumanhin ni amara. Umiwas ng tingin si Kairus bago tinuro ang daan palabas ng hospital.

"Leave.." malamig niyang sabe na ikinatingala ni Amara.

"Kairus?."

"Leave, before I call the guard and drag you out of here.." galit na sabe ni Kairus. Mas lalong umiyak si amara at yong mata niya ay punong puno ng sakit habang nakatingin kay kairus na hindi man lang nakatingin pabalik sa kaniya.

"Kairus?." nanghihinang sabe ni Amara. Suminghap si Kairus.

"Dad, please call the guard." mariing utos ni kairus ama pero hindi naman sinunud ni tito. Umiling si Amara at mas lalong bumuhos ang kaniyang luha.

"Aalis na ako." nabasag ang boses at ilang sandali pang tiningnan si kairus bago muling sa magulang ni Kairus na nakayuko. Napatingin naman sa akin si Amara na lumuluha parin habang nakatingin sa akin. I saw the pain and regrets in her eyes.

Umiwas ako ng tingin!

"i'm sorry.."

Bago siya nagsimulang lumakad paalis. Bumagsak ang luha ko ng marinig ko ang kaniyang sinabe. Nakatingin ako sa likod niya at hindi ko maiwasang hindi masaktan. Taas baba ang balikat ni Amara habang patalikod ito sa akin. Pumikit ako ng mariin at hindi ko alam kong anong dapat kong maramdaman para sa kaniya.

Bumaling lang ako sa pintuan ng bumukas ito at tumambad sa amin ang isang babaeng doctor. Kaagad akong lumapit habang nasa tabe ko naman si Kairus at ang magulang niya. Tinaggal ng nurse ang mask nito bago bumaling sa amin.

Mas lalo akong lumapit sa babaeng doctor at bago pa ako makapagsalita ay naunahan na ako ng tanong ni Kairus.

"How's my son doc?." tanong ni Kairus.

Ilang sandaling hindi sumagot ang doctor dahil pinasadahan pa ng tingin si kairus lalong lalo na ako. Mas lalong kumalabog ang dibdib ko dahil sa matinding kaba at takot na bumabalot sa pagkatao ko. Sinubukang kong bumuga ng isang buntong hininga pero hindi man lang nabawasan ang bigat, kaba at takot.

Bumuntong hininga ang doctor bago niya pinagsiklop ang kaniyang mga kamay at mariing tumingin kay kairus na hindi mapakali at bakas na bakas ang pag aalala sa mukha, tulad ko.

"Hindi ko masasabe kong maayos ba ang anak mo o hindi. Base sa mga check namin, tanging sugat lang at galos ang natamo ng anak niyo pero yong ang malala talaga is yong ulo niya na mukhang tumama talaga sa isang matigas na bagay, but don't worry, ginagawa namin ang best namin para mapagaling siya."