ALEXA'S POV
Geez! What to do? What to do-? Ughh! Ba't ako kakabahan? Di naman ako ang nang iwan ah? Siya kaya yun! Tsaka bakit bigla bigla nalang lumalakas yung kabog ng dibdib ko ng narinig ko boses niya? Na miss ko ba siya? O sadyang ma- este malikot lang yung isip ko ngayon.
"Ahm? di na, kaya ko naman ata ee! Sige una na ako"
iniba ko na lang yung boses ko para si halata. Agad naman akong tumakbo palayo sa convinient store. Bakit ngayon pa? *sob* ayan na naman yung traidor kong luha! Puteks ka naman oh! Makisama ka nga! *sob* Namiss ko siya, namiss ko si Yukie. Naalala ko naman yung unang pagkikita namin.
FLASHBACK STARTS ...
Naglalakad ako kasama yung alaga kong si Ziggy papuntang park. Masyang masaya ako nun dahil pinayagan ako ng papa ko na lumabas kasama si Ziggy. Habang tumatawid ako kasama si Ziggy di ko namalayan na may naka amba na palang sasakyan sa kinaroroonan namin at biglang
BOOOOOOOOOGGGSSSHHHH!!
Ang bilis ng pangyayari pero LIGTAS ako! Pero si Ziggy di siya nakaligtas PATAY na siya nung nakatayo ako sa gilid ng kalsada.
"ZIIGGGYYYYYYYYYYY!!" yan lang ang tanging huling salita ang nasambit ko ng namatay si Ziggy. Ilang araw din akong di kumakain,kumikibo at lumalabas ng bahay simula ng nawala si Ziggy. Ni hindi nga ako nagsasalita tuwing kakausapin nila ako. Isang araw naisipan kong bumalik doon sa park kun saan malapit ang sa lugar kung saan nabundol si Ziggy. Pagdating ko dun umiyak lang ako ng umiyak walang tigil sa pag iyak, ng may biglang lumahad ng isang panyo sa harapan ko.
"Okey ka lang? Bakit ka umiiyak? Gustu mo ng kasama?"
"Stay away from me! I don't need you! I need Ziggy! Huhuhuhu!" umiyak lang ako ng umiyak habang sinasambit ang pangalang ZIGGY pero bigla akong niyakap ng stranger nato!
"Sshh, Everything will be okey. Lahat ng bagay ay may rason. May rason ang lahat ng yan kaya wag ka nang umiyak." pagpapatahan sakin ng batang lalaki. Hinarap ko siya at bigla akong nag thank you sa kanya.
"Thank you. I'm Sorry for being rude to you, I love Ziggy kasi ee."
"What happened to ziggy? And who is that?" umupo muna kami sa bakanteng bench at doon ko kinwento lahat sa kanya tungkol kay ziggy.
"So sad, but you know may rason kung bakit nawala si Ziggy, diba friend mo si ziggy? After nung nawala siya wala ka nang kalaro, nawalan ka ng isang kaibigan pero today nandito ako binigay ako ni Lord sayo para maging kaibigan mo no matter what happened, I'm always here for you as your FRIEND:) Kaya wag ka nang malungkot smile ka na? Nandito lang ako. Btw I'm Minhyuk nice to meet you~?"
"Alexandra. Alexa for short" pagpapakilala ko sa kanya at bigla kaming tumawa. After ng dramahan part nilibre niya ako sa icecream parlor pareho kaming favorite ng icecream strawberry flavor. Ang gaan niyang kausap. After that ilang years din nagtagal ang friendship namin then hanggang dumating ang isang araw nabago ang lahat.
Umalis ng bansa si Yukie, yan yung ang pet name ko sa kanya. Xandra naman yung sakin. Iniwan niya ako ng hindi siya nakakapagpaalam, tita says na umalis siya for his training sa isang company sa KOREA as a dancer/singer. That's his dream he wants to fullfill, to be a SUPERSTAR ang hangaan siya,mahalin siya ng lahat ng tao. He wants to became famous para pansinin siya ng dad niya, because his dad doesn't LOVE and CARE for him kaya siya umalis ng bansa. I know magiging masaya siya kung mapapansin na siya ng dad niya but hindi niya alam may nasasaktan na siyang tao at AKO yun.
Sa tagal ng pagiging magkaibigan namin he always say na hinding hindi niya ako iiwan but napako lang ang lahat ng yun. Nabaliktad pa ang pangakong yun. For almost a year na magkasama kami hindi ko maiwasang MAHALIN si Yukie. Yes MAHAL ko si Yukie. Na developed ako sakanya. Sino ba naman ang hindi ee nasa kanya na ang lahat. Smart,Gwapo,Mayaman,Polite,Loving,Caring and Protective.
Pero hindi ko pa yun nasasabi sa kanya kasi ayaw kong masira ang FRIENDSHIP naming ginawa. Kahit mahirap sakin na taguin lang habangbuhay ang nararamdam ko sa kanya, I need to accept na hanggang FRIENDS lang kami. Natatakot akong mareject niya ako baka hindi pa ako makamove on. Pero ngayon ng nakita ko ulit siya ang hirap ee explain, pero yung galit ko sa kanya parang biglang nawala. Parang bumalik sa dating malambot pa sa mamon. And today ang naiisip ko lang I MISSED HIM and MAHAL KO PARIN SIYA.
Bigla naman akong nanghina at nag breakdown. I miss Yukie so much. MAHAL NA MAHAL KITA YUKIE. Sana hanggang ngayon kilala mo parin ako. Sana MAHAL mo din ako tulad ng pagmamahal ko sayo. Bigla naman akong nahilo at parang nahimatay.
AND EVERYTHING WENT BLACK .....
----
GUYS!! ETO NA NAKAPAG UPDATE NA DIN SA WAKAS! HAHAHA! ENJOY KAYO HA. SALAMAT :))
READ . COMMENT . AND ALWAYS SUPPORT MY STORY . THANKIEES :)
