My Destination is You (JuniorHigh Series 2)

Prologue

This story is made with fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either of the product of the authors imagination or use with fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual event is purely coincidental.

This story is supported in series #1.Be patient in reading my story. I love you qt.

The Sunset Rise To you (series 1)
My Destination is you (series 2)

***

"Anak ibebenta mo ba talaga yang sasakyan mo?" Tanong ni mommy at halatang naiiyak

"Wala tayong magagamit na pera para sa lamay ni papa pag hindi natin to ibebenta mommy" sagot ko

Kakagaling ko palang sa iyak. Yung kahapon,si jai at Shella magkasama at naghahalikan. Ayaw parin matanggal sa isip ko. Ang sakit pero kailangan kong magpakatatag dahil wala na si papa.

Pero nakakatawa lang kasi sabay sabay silang nawala, sabay-sabay silang nang iwan.

Akala ko talaga maayos na. Hindi pala. Naramdaman ko naman ang unti unting pagtulo ng luha ko. Pinunasan ko nalang

"Ma'am nasa gate po si Sir Jai. Papapasukin po ba?"

Agad naman akong nagulat sa sinabi ni manang. "Wag, hayaan mo siya dun"

Anong ginagawa niya dito? Pumunta siya para lokohin nanaman ako at pagtawanan sa nangyari?

Unti unti namang tumulo ulit ang luha ko. Nag focus nalang ako sa pagkwenta ng mismong badget para sa lamay ng biglang kumulog.

At maya maya umulan na "Ma'am umuulan na sa labas pero andun parin si sir Jai " sabi naman ni manang.

Ano bang ginagawa niya? Nagpapakabasa ba siya para maawa ako? Please Jai don't.

Ako na mismo ang tumayo at lumabas ng bahay. Nakita ko siyang nakatayo dun sa may gate. Bigla naman siyang lumapit sakin.

Padabog kong binuksan ang gate. "Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko. Hindi ko mapigilang maiyak. Masakit talaga subra

Hinawakan niya naman ang kamay ko pero iniwas kolang ito. "BITAWAN MO AKO!"

"Paris I'm so sorry, yung nakita mo. I know nagkamali ako but- " umiiyak niyang sabi pero pinutol kolang ito

"Andito ka ba? Para pagtawanan ako? Dahil lahat kayo iniwan niyo ako? " Umiiyak kong sabi naramdaman ko naman na basa na ako ng ulan " Wala na si papa, tapos yung mga kaibigan ko iniwan ako. Ano pa bang gusto mo!!"

"Paris I didn't mean it. Nagkataon lang yun. Hindi mo kasi ako sinupot sa restaurant-"

"Hindi ako sumipot kasi wala akong lakas. Kasi yung papa ko nasa critical na condition. Tapos nung hindi ako sumipot pinapunta mo si shella para IPALIT SAKIN!! " Umiiyak kong sigaw

"No hindi ko siya pinapunta. Paris pag usapan natin to" umiiyak niyang

"Wala ng dapat pag usapan. Tapos na ang nangyari. Nakita ng dalawang mata ko ang lahat. Kaya UMALIS KA NA. Wag mo ng dagdagan lahat ng sakit "

Sabi ko at pumasok na sa bahay. Nilock ko nag gate at hinayaan na siya

"PARISSS " Rinig kong sigaw niya sa labas.

Umiyak lang ako ng umiyak. Niyakap naman ako ni mama.

Jaile, no one can equal my feelings for you, destination will make a way for us to see each other again. Ily

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________. :)