The Ninja Returns

His mask .

Nung nasa labas na kami..
Umupo lang siya sa may hagdan ng papasok sa shrine. ..

" Unang prinsipyo ng mga ninja,
Wag na wag mong ipapakita ang tunay mong emosyon. .
Magsuot ka ng maskara..
Isang expresyon na magtatago sa emosyon mo "
Malamig nyang sabi sabay ang pagtanggal sa mga telang nakabenda sa braso niya

Pinunasan ko ang aking luha at nagseryoso .

"Mabuti."
Sagot niya at tinanggal ang kanyang maskara.

Waw.

Ngayon ko lang sya nakitang ganyan.

Medyu singkit yung mata niya.Matangos ang ilong.  At angganda ng pattern ng lips nya. Pitch ang complexion niya.

Not that I care .

Araw araw kang nakakakita ng ganyan.
  Sa tv, sa kalsada.

Anu pa bang bago dun?

Ang pinag kaiba lang.
   Kung ang iba ipinagyayabang ang itsura, minsan sobrang landi pa.

Sya , parang di pa nga sya aware.
  Na may itsura sya.

Pero may isang kapansin pansin sa kanya. Yung scar niya sa may kanang noo. Parang anlalim at parang napakanipis na metal ang pinang sugat.

Haay.. anu kayang mga napagdaanan nito?

Makalipas ang ilang minuto ng pagmamasid sa buwan. Naalala ko.
Di ko pa pala alam ang pangalan niya.

"Ahh.. a-ano nga palang pangalan mo?? Mas proper siguro na alam ko ang itinatawag sayo.. at anu rin ang pangalan nung babae kanina?? Sino sya..?

Sana sumagot naman siya ng medyu mahabahaba ngayon. Puro parang limitado ang mga salita nya ehh.

" Renkou ang pangalan ko. At kapatid ng ina mo yung babae , si Suzuka-sama..)"

Talaga nga namang napakaikli ng mga words nito no?

"Ahh,  ganun ba?"

"Tara na,  ipapakita ko ang katutulugan mo."

Tumalikod sya at nagsimulang tinungo ang kanlurang bahagi ng lugar.

Sinundan ki nalang siya hanggang sa tumingin kami sa harap ng isang kwarto.

Lahat ba ng door dito slide?
Wala pa manding lock.

"Matulog ka na ."
Yun ang sinabi nya at muling naglakad. Tinignan ko lang sya hanggang maglaho na siya sa kadiliman.

Pumasok narin ako at naghanda sa mga mangyayari bukas.Kung anu man ang mangyayari. Bahala na ang kapalaran.