The Ninja Returns

Mastery

  Haaay
  Training.
Training.

So far ang mga memories ko lang dito besides yung mga awkward moments ko kay Renkou ,  ay  training, And pain.

  Thats to be expected right?

    
   Inunsheathe ko ang katana ko.Napaka ganda talaga.

  Lumabas ako ng kwarto at dumeretso sa grounds.

  Hmmmmn.

Wala nang mga tao. Late na rin kasi..
Tancha ko mga 10 o'clock na ng gabi.
..Kinuha ko yung kawayang gamit ko at sinimulan ang pagtira.

" Ha!"
 
I step back.

"Ha!"
Another hit.

Itinuloy tuloy ko lang hanggang sa magpawis ako.

  Come to think of it, Never pa ako naki sparring in training.

Basics palang ehh..

   4rth day ko nang nagpapapraktis gamit ang kawayan na to.
  And almost 3/4 of my time a day  is natutuon sa sword training.

   Inulit ko muli ang mga hits.

Kaylangan kong matutunan to para sa magulang  ko.

    Ako nalang natitirang pag asa upang maipaghiganti sila.

  Ipagpapatuloy ko ito.

Dumaan ang mga araw. Ito ang nakalaan kong gawin. Pakonte konte nakikita ko ang mastery sa mga tira ko.

    As each hour passes of heavy training ..pain..  sweat..

I feel my hands getting used to the weight of my weapon.

  Day by day.

My hands moving in harmony with my sword.

   Bumibilis ang paggamit ko dito.

Ang pagiba iba ng posisyon  ng katawan ko sumasabay sa pintig ng puso ko.

   Ang paningin ko.

Mas tumalas sa kinang ng espada ng kalaban.
  Umuulan man o umaaraw.

Ito ang hawak ko.

Mga bitaw ko sa tira .
   Nagpapalalim sa mga hinga ko.

      Hanggang sa makayanan ko nang gamitin ang katana na may consentrasyon.
       Bawat bitaw ko ng mga tira...

Tanchado at sigurado.

  Bawat tira, nakalaan lamang sa kalaban. Bawat paglaya ng enerhiya deretso sa kinakabagayan niya.

Okaa-san, Otou-san..
   

I'll avenge you..

Nang biglang uminit ang dibdib ko.
   I let out my last hit.
The wind in harmony with my last hit, was emitted from my area.

  Napaingin ako sa mga kamay ko.

Anong ginawa ko?

Renkou's POV

  Hindi ako makapaniwala.

  Nagawang matutunan ng babaeng iyon ang paggamit ng katana.

At isa pa. May ibang enerhiya akong nararamdaman sa mga tira nya.
   Hindi kaya isa syang Spinjitzu ninja?

   Sa maikling panahon.
Nakuha nya agad ang sining ng paggamit ng katana. 

Pakonte konte. .
   Nagawa nyang sanayin ang mga braso nya sa pag hawak ng espada.

Pero hindi pa nya natututunan ang lahat.
 

Wala pa sya sa kalahati.

Ang hindi ko lang maintindihan. .

Bakit ko sya niligtas?

Flashback:

Umalis ako sa training grounds at tinungo ang aking silid.

   Nakita ko ang babaeng iyon.

San sya papunta?

Bangin na ang pinatutunguhan nya..

Inobserbahan ko ang mga  gagawin nya.

Tsk tsk tsk.

Wala talaga itong kaalam alam.

Nakita ko ang sususnod nyang galaw.

Mahuhulog sya..

   Gilid na nang bangin iyon.

Hindi ito halata..

Dahil sa lapit ng mga puno sa isat isa ay   parang normal lang itong daan.

"Aaahh!!"

Tumakbo ako at  ilinayo sya sa bangin.

  Isang kakayahan ito ng mga ninja. .

Ang kakaibang bilis..

  Ipinatayo ko sya sa tabi ng bato at  bago pa nya makilala ang tagapagligtas nya ay muli akong tumalon sa isang puno at itinago ang aking presensiya.

Nakita ko ang pagtataka sa mga mata nya..

   Nang makita nyang nagiisa sya dun.

Iba ang nakikita ko sakanya.

    Bagay na di dapat ginagawa ng isang katulad ko..

   
   Ito ang unang prinsipyo ko. .
End of flashback. .

 
   Tinignan ko ang huling galaw niya.

Hangin,
  Hangin ang nailabas mula sa huling enerhiya na inilabas niya.

Isa nga syang Spinjitzu.