So ngayong official na kami ni Mr. Mac Montemayor. My sweetest boyfriend ever. Nagising ako, super aga dahil nakarinig ako ng nag-uusap sa may kusina. So bumangon ako at nakita ko si Annie at Mac dun. Nag-uusap sila. Hindi naman Ahas tong kaibigan ko kaya alam kong walang kabuluhan yung pinag-uusapan nila. Basta narinig ko na, nagtatanong siya kung anong gusto ng mga lalaki sa isang babae. Siyempre mabait ang Boyfriend ko kaya sinagot naman niya. Bumalik naman ako sa higaan ko nung mapansin ko yung Bulaklak at chocolates sa table ko.
May kasamang message kaya binuksan ko naman kaagad.
To my smartest, sexiest, prettiest, kindest, talkative girlfriend, Aika. I love you baby. You're my life now. I'm always here to support you on your decisions and plan for your life. I will love you until my last breath. Ikaw lang ang mamahalin ko in a Lifetime. I love you baby. I promise that I wont cheat on you. I'll be a good boyfriend to you. I wil never do bad things that will make you cry. Hope you'll like the flowers and chocolates I buy specially for you. Muaaah :*.
-Mac
Siyempre kinilig ako. Kinuha ko yung flowers tska ako pumunta sa kusina para tignan sina Mac. Masaya ako siyempre dahil natagpuan ko na yung lalaking hihintayin ako sa harap ng altar. Yung lalaking mamahalin ako hanggang pagtanda at magiging Daddy ng mga anak ko. Pero laking gulat ko nung nahuli kong nagmimilagro yung dalawa. Naglalampungan sina Annie at Mac. Kumulo ang dugo ko at parang nabuhay lahat ng masasamang litido sa loob ng katawan ko . Gusto kong manampal at manabunot pero inunahan ako ng aking mga luhang ngayo'y nag-uunahang pumatak sa aking mga mata. Hindi ko alam kung paano mag-react. Kasasagot ko pa lang kay Mac pero bat ganito? Yung kaibigan ko pa. Yung kaibigan kong pinagkatiwalaan ko ng buong buhay. Alam niya na mahal na mahal ko yung boyfriend ko pero bat niya nagawa sakin yun. Ibinato ko yung bulaklak sa kanila at gulat silang tumayo. Umiiyak na ako. Hindi ko alam pero parang pasan ko ang mundo. Ang bigat bigat ng pakiramdam ko. Umiiyak si Annie. Sinubukan niyang hawakan ako pero sinampal ko lang siya. Hinila ako ni Mac.
Aika. Please let me explain. Hindi ko sinasadya.
-Hindi sinasadya? Mac, kitang kita ng dalawang mata ko! May palagay lagay ka pa ng You're my life sa feeling sweet mong sulat, na you will make sure na hindi ako iiyak, na you will don't cheat and be a good boyfriend to me. E puro kabaliktaran yung ginawa mo Mac! tapos ngayon lolokohin mo din pala ako. Pareho lang kayo ni Rudolf. Mga Manloloko! Manggagamit at mapagsamantala! Sinampal ko siya Left and Right dahil galit na galit ako. Nanlilisik yung mga mata ko. Gusto kong magwala at pasabugin yung dorm namin ng de-oras pero hindi ko magawang lumakad. Nag-impake ako. Kinuha ko lahat ng gamit ko. Hindi ako nagpadala sa pagmamakaawa at pag-iyak ni Mac. Hinarap ko si Annie bago ako umalis.
"Ikaw, Pinagkatiwalaan kita ng buong puso. Alam mong mahal na mahal ko si Mac. Alam mong siya ang buhay ko at alam mong masasaktan ako ng sobra. Bat mo to ginawa sakin? Did I do things na hindi mo nagustuhan? Hindi ba ako naging mabuting kaibigan? Annie.. please. Please answer my questions!? Iyak lang ako ng iyak nun. Nagsosorry siya pero, wala naman ng magagawa yung sorry niya. I decided to go home and asikasuhin yung mga papers ko to U.S. Yes I decided to go there para makalimot.
Then after a couple of months, nag flight na ako papunta dun. Kahit medyo matagal since nung nagbreak kami ni Mac, hindi ko pa rin makalimutan yung pain na iniwan niya sa puso ko. My heart cutted into million pieces.
Iyak lang ako ng iyak nung nasa U.S na ako. Hindi ako lumalabas, nandun lang ako sa kwarto at tumatawag nalang ng food delivery para kumain. Minsan hindi ako kumakain, naalala ko pa'rin yung buong pangyayari. Ang sakit e. Ang sakit sakit. Ang tagal kong nag move-on. Pinilit kong lumimot sa nakaraan. Naghanap ako ng mga bagay na magpapalimot sakin, and then after 4 years nagdecide akong bumalik ng Pinas. Okay na ako. Bagong buhay at nakalabas na sa kalungkutan. 3am, nakarating ako sa Bahay. Masayang-masaya sina mama at papa. Si Mike College na sa La Salle. Ang laki daw ng pinagbago ko. Masayahin na daw ako hindi katulad nung umalis ako sa Pinas na balisa at walang pakialam sa mundo. Alam ko gumanda ako. Mas lalong kuminis at sumeksi ng Bongga. Siyempre pinaghirapan ko dahil gusto kong sa oras na makita ako ni Mac ay magsisi siya na pinakawalan niya ako. Nalaman ko rin na wala na sina Annie at Mac. At heto ang bago. Si Annie at Rudolf sila na. Hindi na ako galit kay Annie, maging nung nalaman kong sila na ni Rudolf naging masaya naman na ako para sa kanila. Si Mac napatawad ko na rin. Wala akong balita tungkol sa kanya. Ang tanging alam ko lang ay nagtratrabaho na siya sa Cebu Pacific ngayon as FA (Flight Attendant).
Dun lang ako sa bahay for a week. Kwentuhan, bangayan ganun dahil masaya ako sa buhay ko ngayon. Masaya naman na si Mike sa Faculty of Medicine and Surgery ngayon. Masaya ako dahil
sa dinami-rami ng pinagdaanan ko sa buhay, nalagpasan ko pa rin ito. Naisip kong sa pagkakataon ngayon, hindi na dapat ako pinapaiyak ng mga lalaki. Oo lahat tayong mga babae, hindi na dapat tayo pinapaiyak. Punyeta dahil prinsesa tayo, kailangan ginagalang nila tayo at pinaghihirapan. Hindi yung nakakita lang sila ng Pekeng Boobs at may Pudding na Pwet e, iiwan nalang nila tayo ng mag-isa.
Punyeta! Umayos tayo. Mga ate wag bobo! Kaya maraming bwisit at gagong lalaki, kasi nagpapagago tayo. Mga prinsesa tayo and we deserve to be. At kung hindi nila tayo kayang tratuhing prinsesa, ipaalam natin sa kanila that we can end things with fierceness and boldness! Huwag tayong magpaloko, kasi dapat, tayo ang nanloloko chosss!
---
Pero huwag niyo din kaming saktang mga lalaki. Piliin niyo din, kasi hindi lahat, masasama. Katulad ko (lol). Nandito pa ako. Kaya jackpot kayo pag inlove ako sa inyo HAHAHA.
-AUTHOR
