The Billionaires Fake Wife (Red Flag Series #1 )

CHAPTER 16

3 Year Later.

Habang nag dra-drawing ako ng mukha ng tao sa malaking canvas ko merong biglang tumawag sakin kaya sinagot ko yun.

"Hello?" Boses ng kabilang linya.

"Oh, Ms Clarkson, the painting is almost done and guess what, it look's like your Mother's face," sabi ko habang pinapatuloy ang pag pinta at drawing sa malaking canvas.

"Sweet, maybe I can get that painting by tomorrow half 13."

Napa ngiti ako, "great! I'll definetly make this painting absolutely beautiful," sabi ko.

"Okay Ms Azarde, have a nice day."

"You too," tas inend call ko na.

Tiningnan ko ang malaking painting ng isang matandang babae na naka upo at naka ngiti tas yung suot nya halatang milyonarya.

*Baby cries*

Napa lingon ako sa likoran ko kung saan naka lagay ang pink crib at may isang magandang baby girl na umiiyak.

Lumapit ako sa crib at tiningnan ko si Baby Rain. "Uhu-uhu, my baby is crying. What a pity," sabi ko at kinuha ko si Rain.

Rain Velarde, yan ang name ng 2 years and a half years old old baby ko. And guess what kung minamalas o senuswerte naman, yung anak ko ka pareho ng birthdate ng Daddy nya kaya nga Rain yung pangalan nya kasi pareha naman sila ng Daddy nya. Napaka color brown ng mata ni Rain pareha sa Daddy nya pati balat namana sa Daddy nya.

Halos lahat! Maganda rin ang baby namin kagaya ng Daddy nya na saksakan ng gwapo.

Kung namimiss ko man si Drain o umiiyak ako kasi hinahanap ko sya, tinitingnan ko lang si Rain at minsan pini play ko yung video namin ni Drain nung mag kasama pa kami.

Nong nagbuntis ako kay Rain napaka hirap, kasi lahat ng cravings ko palaging si Drain. Pati mga pagkain na paborito ni Drain hinahanap ko, pati mukha nya, kaya halos araw araw nung pinag bubuntis ko sya, si Drain ang hinahanap ko.

Hindi ko na binukang bibig si Drain kasi ayaw kong kwesyunin nanaman ako ni Mama.

Si Mama naman fully recovered na talaga, at buti nalang hindi na bumalik ang sakit nya.

"Waa," iyak ni baby kaya kinuha ko ang bottle milk at pinainom sa kanya.

"Wag ka ng umiyak Rain ha," pag lalambing na sabi ko at hinalikan ko si Rain.

Dahil wala na ang Daddy mo sa tabi ko, ikaw nalang talaga Rain ang hahalikan ko. Hay nako di parin ako maka move-on, kahit tatlong taon at kalahati na ang nakalipas.

Naging sikat ako na tinaguriang 'No face girl' na digital artist sa comics nation wide dahil sa mga love romance na ginagawa ko, at painting artist sa Los Angeles. Di nila masyadong kilala yung mukha ko, pero believe me or not ilang milyong dolyar na ang nasa akin.

I even earned 1.3 Million dollar in just 10 paintings. At may mas mataas pa dyan. And yah I'm very grateful kasi marami ang bumibili sakin pero hindi lahat ng tao kilala ako kasi I stay it on a private way.

To keep it a secret.

Maliit na bilang ng tao lang ang may alam kung may Nanay at Anak ba ako. And no one knows about what race am I, minsan napagkakamalan nila akong taga ibang lugar sa Asia tas minsan pinag kakamalan nila akong half American kasi puti naman ako tas yung buhok ko napaka straight na black.

"Paw anak?" Tawag ni Mama sakin sa labas at nakita kong natulog nanaman si Rain sa kamay ko at hawak hawak ang isang dibdib ko.

Tsk tsk tsk, like her Father oh.