Zorbarda

6

Okuldaydım. Koridorda yürüyordum. Birkaç kişi vardı koridorda. Sınıfımı bulmaya çalışıyordum ama yanlış katta olduğumu fark ettim. Sınıfın bir üst katta olması gerekiyordu.

Arkamı döndüğümde önümdeki bedeni fark ettim. Bana sinirli sinirli bakıyordu. Onu görmezlikten gelip yanından geçecektim ki beni kolumdan tutup boş bir sınıfa doğru sürükledi. İçeri girdikten hemen sonra kapıyı kapattı ve beni kapıya sertçe yapıştırdı. Acıyla gözlerimi kapattım ve dişlerimi sıktım. Korkuyordum. Nefesim düzensizleşmeye başlamıştı bile!

Gözlerimi açtım ve bana sinirle bakmaya devam eden gözlere baktım. İkimizde birkaç saniye öyle bakıştıktan sonra "Nasıl yaptın?" diyerek sessizliği bozdu Arda.
"Neyden bahsediyorsun?"
"Nasıl yapabildin? Sen yoksa... Yoksa büyü falan mı yaptın bana?" diye bağırdı.
"N-ne" diyebildim sadece.
Ne yapmıştım ben? Yine nasıl bir bahane bulacaktı bu göt davarı?

"Melih..." birkaç saniye sustu ve "seni düşünmeden duramıyorum." dedi. Bu sözleri duyacağım son kişi bile değildi belki ama o bu sözleri söyleyen ilk kişi oldu. Neye uğradığımı şaşırmıştım. Arda asla bana böyle bir şey söylemezdi ama şimdi nasıl?
"Her zaman yanımda olmanı istiyorum. Sana dokunmak, oturup seni saatlerce izlemek istiyorum. Gözlerin... Gözlerin beni mahvediyor Melih. Bu kadar güzel olmaları için ne yaptın? Güzelliğin beni öldürüyor Melih. Güzel gülüşünü, güzel gözlerini, sesini, karakterini, her şeyini ben... Ben seni seviyorum Melih."

Ben daha söylediklerini kavramaya çalışırken yapışmıştı dudaklarıma. Öyle sertçe öpüyordu ki. Doğru düşünceler o an terk etti beni. Şuan ne yaptığını kavrayamıyordum. Sonunda yapmamam ve yaptıktan sonra pişmanlıktan kendimi öldürmek isteyeceğim bir şey yaptım. Ona karşılık verdim. Gözlerimi kapattım ve beni orada yok etmesine izin verdim. Katil, bu yaşayan ölüyü tekrar öldürüyordu ve bu yaşayan ölü yine her şeye rağmen izin veriyordu.

Nefessiz kalsak bile dakikalarca öptü beni. Yavaş yavaş nefes almaya ihtiyaç duyuyordum. O ise sadece öpüyordu ve beni sevdiğini nasıl olduysa hissettirebiliyordu. Ya da ilkim olduğu için afallamıştım. Amma ve lakin hergün biriyle öpüşsem de kimseyle öpüşmesem de ondan üstüne yoktu. O harikaydı. Pişman olacağımı düşünüyordum ama durumlar değişmişti. Sonradan gerçekten kötü olaylar yaşayacak olsam bile bu zevki yaşamak mükemmel bir şeydi.

Nefesim iyice kesilmeye başlamıştı. Onu göğsünde bulunan ellerimle itmeye çalıştım ama değişen bir şey olmadı. Gözlerim zevkten ve nefessizlikten kararmaya başlamıştı bile. Yavaş yavaş kaybediyordum kendimi. Ama beni belimden tutan ellere de bir o kadar güveniyordum. Yavaşça düşmeye başladım ve sonunda her yeri siyahlar kapladı.

ㅤㅤㅤ
ㅤㅤㅤ
ㅤㅤㅤ

Değişik bir bölüm oldu. Öpüşürken bayıldı falan ama MNCLDMDLCMFL. Neyse siz çok şey etmeyin :")