Zorbarda

35

Tamamen üzerime vuran güneş ışınlarından gözlerim kamaşırken uyku sersemliğiyle doğrulup telefonun çalmasına "Aramayınnn, dolandırılmak istemiyorumm" diye mırıldandım. Telefon hala çalmaya devam edince bir elimle gözümü ovuştururken diğer elimle telefonu aldım. Arayan kişinin Büşra olduğunu görünce yanıtladım.

Ben daha ağzımı açmamışken o bana "Melih telefonuma neden cevap vermiyorsun? Mesajları gördün mü?" diye sordu endişeyle. Yavaştan ayılmaya başladığım için "Yok yaa daha yeni kalktım zaten." dedim. Boğuk ve komik bir sesle söylediğim için güldü. "Neyse elini yüzünü yıka ve mesajlara bak tamam mı? Hadi görüşürüz" diye söyledi güzel bir ses tonuyla, şarkı söyler gibi. Beni görmeyeceğini bilmeme rağmen kafa sallayıp "Tamam, görüşürüz." dedim.

Telefonu kapattığımda gözlerimi yeniden ovuşturdum. Uyku beni kendine çekse de ayaklanıp tuvalete doğru ilerledim. Lavabonun önüne gelip aynadan kendime baktım. Saçlarım iyice dağılmıştı ve gözlerimi açık tutmaya çalışıyordum. Bu görüntü komik gelince kendi kendime güldüm. Eğilip yüzümü yıkadım ve dişlerimi fırçaladım. İyice kendime gelmiştim artık. Yatağa oturup telefonu elime aldım. Ardından söylediği gibi mesajlara baktım.

Numaraları nerden bulmuşlardı bilmiyordum ama tüm okulun eklendiği bir grup kurulmuştu. Sadece yöneticilerin yazı yazabildiği bu grup çok önceden kurulmuştu aslında. Ama numaramı geç eklemişlerdi. Bu yüzden yeni görüyordum her şeyi. Mesajları okurken Büşra'nın neden böyle bir şey istediğini sorgulamıştım. Çünkü hepsi sevgili olan kişilerin ifşalarıydı.

Bazıları sarılıyor bazıları el ele tutuşuyor... Derken aşağıya kaydırdıkça gördüğüm ifşayla gözlerim fal taşı gibi açıldı. Arda'nın beni belimden tuttuğu bir fotoğrafımız vardı. Altına da "Homofobik ve gayin mükemmel aşk hikayesi:D" yazılmıştı. Ne zaman atıldığına baktığımda o olayın yaşandığı gün sadece yarım saat sonra atıldığını gördüm. Büyük ihtimalle tüm okul görmüştü bile. Sinirle gruptan çıkarken Arda'nın numarası var mı diye baktım. Bulduğumda ona mesaj yazmaya karar verdim.

Melih: Arda??
Melih: 'yazı iletildi
Melih: Bunu gördün mü sen? 11:38

Yazdıktan sonra beklemeye başladım. Bu süreç boyunca öyle stresliydim ki tırnaklarımı yemeye başlamıştım. Kendimi bundan alıkoymak adına ayağa kalkıp mutfağa ilerledim. Kendime kahvaltı hazırlarken dikkatim dağılır da stres yaşamam diye düşündüm. Ama bu iyi bir fikir değil gibi görünüyordu. Çünkü olaya aşırı odaklandığım için elim bardağa çarpmıştı ve yere düşüp kırılmıştı. Kırılan bardağı toplamaya yeltenmişken gelen mesajla telefonu aldım ve salona ilerledim.

Arda: he nolmuş 12:01

Melih: Ne demek nolmuş ya?
Melih: Olayın ciddiyetinin farkında değilsin sanırım

Arda: Ne kadar ciddi olabilir Melih
Arda: Melihtin dimi la yazmamışsın bile

Melih: Evet Arda başka kim olabilir
Melih: AYRUCA GRUPTA TÜM OKUL VAR VE HERKES GÖRMÜŞ???

Arda: Eee yani

Melih: Arda şaka gibisin cidden ya
Melih: Hakkımızda neler söylemişlerdir kim bilir
Melih: Hiç mi umursamıyorsun

Arda: Yoo

Melih: :(

Arda: Melih ne yapmamı bekliyorsun
Arda: Hiçbiri umrumda değil anladın mı
Arda: Bırak ne derlerse desinler zaten sadece konuşmayı bilir bu ezikler
Arda: Beni gerçekten tanıyan olayın farklılığını kavrar zaten gerisi sikimde değil