Zorbarda

24

"İyi ki Melih buradaydı yoksa sizin kavga ettiğinizi bile dalgınlıktan fark edemezdim." dedi Cihangir.
Arda ise yüzündeki şaşırmayı saklamaya bile tenezzül etmeden "Melih mi söyledi sana?" dediği gibi oradan sıvışmam gerektiğini anladım. Belki sıvışmak, belki de kaçmak... Her nasıl denirse densin oradan uzaklaştım. Zilin bu vakitte çalmaması için içimden dualar ederek koşuyordum şimdi.

Yaktın yine beni Cihangir...
Bazen işimi lehime bazen aleyhime çeviriyordu ve bunu nasıl yapıyordu hiçbir fikrim yoktu.

...

Zaman su gibi akıp geçmişti. Son derse gelmiştik ve ben yine uyumayı tercih etmiştim. Yine de aklımdan Emre'nin görüntüsü gitmiyordu. Acaba şuan nasıldı? Ama olan olmuştu değil mi? Bunun için başımı ağrıtamazdım.

Ben bu düşünceleri aklımda yer ederken zilin çalmasıyla kafamı kaldırıp bir kedi gibi esnedim. Uyumak kadar rahatlatıcı bir şey yoktu doğrusu. Ama onun kadar dolandırıcı biri de yoktu. 'Her şey geçecek' diye düşünüp uykuya dalardı insan. Tekrar ve tekrar yıkılırdı o anda.

Edebiyat yapmayı bir kenara bırakıp eşyalarımı toplamaya başladım. Zaten çok fazla eşyam yoktu. Çantamı alıp yürümeye başlayacaktım ki önümü kesen bedenle minikçe irkildim. Karşımda Arda'yı görünce aklıma gelen, bildiğim bilmediğim (çok sorgulamayın) bütün duaları okumaya başladım.

Arda "Konuş." dedi öfke fışkıran gözleriyle bana bakarken. "Ne?" dedim bende. Hayır salağa yatmıyorum, gün boyu yatınca böyle oluyor. Arda dişlerini birbirine geçirirken daha da sinirlenmiş gibi nefesini dışarıya saldı. Yavaş yavaş bana yaklaşırken "'Konuş' dedik ya sağır mısın?" dedi. Bende yavaş yavaş geriye adımlarken "H-hayır ama ne hakkında?" dedim. Ben böyle diyince o, bağırarak "Dün, Emre'yle ben tartışırken kapıdan bizi dinleyerek duydukların hakkında konuşmanı istiyorum. Şimdi anladın mı yoksa-" derken "Hee evet evet anladım." kestim sözlerini.

Ona ne diyeceğim hakkında küçük bir analiz yaptıktan sonra "A-aslında sadece son söylediklerinizi duydum ve Emre'ye vurmaya başlayınca yardım çağırmak istedim yani ben-" diyordum ama "Ne diye işime karışıyorsun lan sen? Sana ne Emre'ye vuruyorsam?" dedi. Dün olanları hatırlayınca onu sinirlendirmenin ne kadar salakça bir şey olduğunu kavrayınca yutkundum. Sakinleşmezse beni de döverdi bu. Başımı hafifçe eğip "Özür dilerim" dedim. Gözlerimi kaptım çoktan alt dudağıma eziyet etmeye başlamıştım.

Derince nefes verdi ve o sırada hiç beklemediğim bir şey oldu.

ㅤㅤㅤ

ㅤㅤㅤ

En güzel yerinde... Bu şerefsizliği yapmayı hep istemiştim, şuan gerçekleşiyor. Şahsen aşırı mutluyum 😈😈😈 (benim yapacağım max ibnelik)

Okuduğunuz için çok tşkkkk💕