YENİK DÜŞTÜK [TOM MARVOLO RİDDLE]

18

"profesör önceden bu okulda en iyi 2 öğrenci varmış. Profesör Dumbledore'nin dediğine göre birisi sizmişsiniz. Ama diğerini sorduğumda bana cevap vermedi. Merak ediyorum da, siz soylermisiniz?"

"O da Slytherin'liydi. İsmi Tom Marvolo Riddle."

"Peki. Size iyi günler efendim"

1. Ve 2. Sınıflar çok meraklı oluyorlardı öğrencilik yıllarım için. Marvolo dışarıya savaşı açmış, bir çok muggle ve melez öldürmüştü. Yani, aslında öldürmüştük. Ama benim işin içine olduğumu bilmemeleri gerekiyor. Burda eğer bir ordu kurulursa, plan yapılırsa diye kontrol ediyorum.

Odama geçmiş takımımızın kazanması için quddich planı yapıyordum. İçeriye bir baykuş ve mektup geldi.

"00.00'da Olivender'in karşsında ki büfe
Tom Marvolo Riddle"

Ayda 2 kez görüşüyorduk. Her ay başka bir mekanda oturuyorduk.

Saat geç olmuştu. 00.00'da söyledği yere cisimlendim.

"Profesörlük nasıl gidiyor?"

"Bazıları çok yılışık. Onun haricinde fena değil. Yine de öğrencilik zamanı daha güzeldi."

"Beraber aynı yerde özgürce görüşmek"

"Hmhm. Söylesene, Nagini'yi besledin mi?"

"Besledim."

"Ona iyi bakmalısın Marvolo. En kolay yok olabilecek hortkuluk o"

"Farkındayım. Onu özel bir yerde tutuyotum. Ona iyi bakıyorum. Ama asıl nedeni baktıkça Karagöle ki anılarımızı yansıtması, ilk hortkuluklarımız.."

"Güzel günlerdi."

"Öyle"

"Herneyse, gidelim artık."

"Hmhm"

Dedi ve dudağıma narin bir öpücük kondurdu. Daha sonra ben de odama cisimlenip uyudum.

"Evet. Aranızda korkularıyla yüzleşebilecek cesur birisi var mı?"

"Profesör, biz Gryffindor değiliz."

"Sadece Gryffindor mu cesur? Çok yanlış ve basit düşünüyorsunuz"

"Profesör. Ben korkularımla yüzleşmeye hazırım."

"Harika. Ama önce, konumuz böcürtler.karşısına çıkan kişinin en çok korktuğu varlığa, bir anlamda fobisine, dönüşen yaratıktır. Şimdi, sen e- ııı adın?"

"Sofany, Luka Sofany"

"Sofany sen ilk sıraya geç. Diğerleri, siz de arka arkaya sıra olun"

Sofaniy'nin böcürtü belli olmuştu. Kendisinin ve ailesinin savaşta ölmesinden korkuyordu. Muggle kökenli olmalıydı.

"Sıradaki "

Herkes yapmıştı. Son 1 kişi dışında.

"Yap bakalım."

Böcürtü değişik haller almaya başladı. Ama hiç bir şekil yoktu. Neredeyse 10 dakikadır bekliyorduk ve artık herkes çıkmıştı. Sadece erkek, yüzünde mimik olmayan çocuk ve ben kalmıştık. Artık böcürt ufak dumanlarla yok oldu. Korktuğu hiç birşey yok muydu?

"Tamam, sen çık"

Bu çocuk ilerde bize sıkıntı çıkarabilirdi. Tom'un aynısı gibi birisi. Ya onu tarafımıza alırız, ya da yok ederiz.
Tom'a bu konuyu anlatmalıyım.

"Tom, bu gece 00.00 çadırımızda"

Ever o çadır daha duruyordu.

"Marvolo bu önemli mi yoksa ben mi çok şüpheliyim bilmiyorum."

"Sen boşuna şüphe edicek birisi değilsin. Anlat noldu?"
(Yha sapsik)

"Haklısın"
(Zort)

"Sorun ne"

"Konu böcürtdü. Sonra bir çocuk kaldı. Bir korkusu yok, dersleri çok iyi, asla yüzünde duygu yok. Tom senin bile korkuların varken onun yok. Ya ilerleyen zamanda bize engel olursa"

"İlginç."

"O çocukla iletişime geçmeye çalışıp yavaş yavaş sözlerimle karanlık tarafa çekmeyi planlıyorum"

"Güzel fikir. Manipüle yeteneğin de var. Eğer işe yaramazsa ortadan kaldırırız"

"Seni manipüle ettiğim gibi mi?"

"Hayır ben seni ettim"

"Tammam he"

"Sizlerin hiç değişmiyor"

"E tabi. Neyse hadi gidelim."

"Allen"

"Noldu?"

"İyi ki varsın "

"İyi? Sen de İYİki varsın Riddle"

"Bayan Riddle.."

"Zamanı gelince"

"Alıştırma yapıyorum "

"Kolay gelsin o zaman"

*Kolay zaten"

"Hergün kaç kişi öldürüyoruz yaptığımız konuşmaya bak"

"Evet gidelim."

"Baybay"