Αλφαβητικά one-shots της Κρυστέλ #TYS2023 #SPBC2023

Κ, κ) Καψούρα

Κ, κ) Καψούρα

Η Μόνγκα αποδείχθηκε τελικά μια καλή οικοδέσποινα· αφού τους τάισε και τους πότισε, μάζεψε μόνη της το τραπέζι και πέταξε τα πιάτα στον νεροχύτη. Φρόντισε μάλιστα να μην πέσουν με κρότο, γιατί ήξερε πως μετά το πιόμα ακολουθεί ένας δυνατός πονοκέφαλος, που χειροτερεύει με τους θορύβους. Αν αυτή η έμφαση στη λεπτομέρεια δεν την καθιστούσε καλή οικοδέσποινα, τότε τι; Όχι ότι ήπιαν πολύ, μόνο ένα-δυο ποτηράκια ο καθένας, αλλά τον πριγκιπάκο τον έκοψε ότι ήταν άμαθος. Πάλι καλά που φρόντισε να πιεί το τσίπουρο σιγά-σιγά και δεν έγινε ντίρλα, σαν τους περισσότερους που σέρβιρε.

«Νόστιμος! Έλα να με βοηθήσεις λίγο με τα πιάτα», είπε η Τζέργκαινα στο περίεργο πράσινο πλάσμα, που σε αντίθεση με τον Νεράιδο, έδειχνε να το σηκώνει το πολύ ποτό.

«Δεν θα 'στε καλά, μαντάμ», μουρμούρισε αυτός, γερμένος νωχελικά στην καρέκλα του. «Δε φτάνω καν τον νεροχύτη», βιάστηκε να συμπληρώσει, προλαβαίνοντας το θυμωμένο της βλέμμα.

«Ε, αυτό δεν είναι πρόβλημα», έκανε η Μόνγκα. «Θα ανέβεις σ' ένα σκαμνάκι και θα τον φτάσεις».

«Εγώ; Σε σκαμνάκι; Απαπαπαπαπαπα! Γρουσουζιά!»

«Γιατί γρουσουζιά;», απόρησε η Μόνγκα, γυρίζοντας από τον νεροχύτη προς το τραπέζι.

Ο Σάντριγκορ πήρε για λίγο μια αλλόκοτη έκφραση, αλλά σύντομα το έξυπνό του μυαλό σε συνεργασία με την ευγλωττία του κατέβασαν μια πολύ... πειστική απάντηση. «Στον Τόπο μου είναι μεγάλη γρουσουζιά να ανεβαίνεις σε σκαμνάκια, όταν έχεις πιεί τσίπουρο, σε μονή μέρα του μήνα, ενώ το φεγγάρι είναι κρυμμένο πίσω από ένα σύννεφο, που μοιάζει με κολοβό κουνάβι, που κυνηγάει μια πεταλούδα. Προηγουμένως που βγήκα στο μπαλκόνι...», έκοψε τη φράση του, για να θυμηθεί αν το στρατόπεδο είχε μπαλκόνια, αλλά εν τέλει δεν το πολυσκέφτηκε, «...μαντέψτε τι σχήμα σύννεφο είδα. Σωστά! Έναν κολοβό σκίουρο-»

«'Κουνάβι' είπες».

«Α ναι, ε...; Αααυτό ακριβώς ήμουν έτοιμος να πω αμέσως μετά: έναν κολοβό σκίουρο, που με λίγο περισσότερη προσοχή κατάλαβα πως δεν ήταν σκίουρος, αλλά κουνάβι. Και μάλιστα κυνηγούσε και πεταλούδα. Συμπέρασμα; Δεν μπορώ ν' ανέβω σε σκαμνάκι για να σας βοηθήσω. Λυπάμαι!»

Η Μόνγκα βλεφάρισε σαστισμένη, όπως κι ο Ντάζεϊλτον που σε αυτό το σημείο είχε αρχίσει να αναρωτιέται αν το τσίπουρο του έφερνε παραισθήσεις. «Δεν μου τα λες καλά, νόστιμε. Καθόλου καλά!», έκανε με το χέρι στη μέση. «Χρειάζομαι βοήθεια εδώ. Δεν μπορώ να ζητήσω από κοτζάμ Νεραϊδοπρίγκιπα να κάνει λάτρα».