İntikam: yoonmin

ARKADAŞLARIMI PAYLAŞMAKTAN HOŞLANMAM

Jimin

Yoongi'yle teneffüste konuşurum diye düşünüp sırama geçmiştim baekhyun benden bir yaş büyük olduğu için maalesef aynı sınıfta değildik o da yeni sınıfına gitmişti. Buraya babasının işi yüzünden kalıcı olarak gelmişti.

Sonunda zil çalmıştı ama benim yoongi'yle konuşmam gereken bir mesele var o yüzden sınıftan kalkıp yoongi'nin sınıfına doğru ilerlemeye başladım neyse ki bizimkiler uyduğu için açıklama yapmak zorunda kalmamıştım.

Yoongi'nin sınıfına girdiğimde Jin hyung yoktu sanırım kantindeydi bu da iyi bir fırsattı yoongi'ye baktığımda en arka sırada telefonla oynadığını gördüm onun yanına gidiyordum taa ki bir çift el gözümü kapatana kadar

"Benn kimim bil bakalımm"

"Baekhyun" ellerini gözlerimden çekip

"Doğru tahmin"

Yoongi'ye baktığımda bize bakıyordu ama her zamankinden daha farklı daha soğuk ve biraz sinirlenmiş gibi çünkü kaşları çatıktı arkamı dönüp

"Baekhyun sen bu sınıfta mısın?"

"Evet ama şu çocuk derste beni öldürecekmiş gibi bakıyor"

Çenesiyle yoongi'yi gösterip söylemişti

"Tamam ben onunla konuşurum o benim arkadaşım sen kantine in geliyorum ben bizimkileri de al "

"Tamam" diyip sınıftan çıktı yoongi'ye baktığımda zaten onun bana baktığını farkettim sıranın önünde durup

"Sınıfta yaptığın tavırda neyin nesiydi"

"Neyden bahsediyorsun jimin" diyip telefonuna bakmaya başladı

"Baekhyun'la beni gördüğünde ki tavırı diyorum yoongi hiç birşey söylememe izin vermeden çekip gittin"

"Yani nolmuş?" Hâlâ telefonuna bakıyordu ve bu benim sinirlerimi geriyordu telefonunu alıp arka cebime attım.

"Beni kıskanıyorsun"

"Telefonu mu ver ve hayır seni kıskanmıyorum"

"Tabi tabi" dememle Yoongi ayağa kalkmış bana geliyordu bir adım geriye attım bir adım daha ve buum sıraya çarptım. Sınıfta çok kişi yoktu 2 3 kişi vardı onlarda kendi aralarında konuşuyordu zaten

Yoongi kulağıma yaklaşıp bir dakika kalbim çıkcak neden bu kadar hızlı atıyordu ki

"Evet seni kıskanmıyorum ben arkadaşlarıma kimseyle paylaşmaktan hoşlanmam chim" diyip fısıldadı elini arka cebime atıp telefonunu alıp gitti.

Tabi arkasından nasıl bir eser bıraktığından haberi Yoktu bu da neyin nesiydi tabi de Şu kalbim NOLUYOZ ya bı yavaşla amk malı
Bende hızla sınıftan çıkıp peşine takıldım.

"Nereye gidiyorsun"

"Kantine"

"Küs müyüz?"

"Hayır"

"O zaman neden kısa cevaplar veriyorsun"  sadece omuz silkti

"Bende kantine gidiyorum birlikte gidelim mi?"

"Zaten benimle geliyorsun"

Bişey demeyip önüme döndüm bana baktığını hissediyordum ama ona dönmüyordum.

Kantine gelmiştik bizimkiler ve nomjoon ve jungkook' ta oradaydı mecburen Yoongi'de yanımıza geldi ben baekhyun'un yanına oturdum Yoongi'de karşıma

Herkes kendi halinde bişeyler konuşuyordu yoongi hariç sadece düz ve sert bi ifadeyle baekhyun'a bakıyordu anlamadığım şey ondan neden bu kadar haz etmediği.

"Jimin okul çıkışı birşeyler yapalım mı?"

"Olmaz" baekhyun'un sorduğu soruya yoongi'nin benim adıma karar vermesi sinirimi Bozsa da bişey demedim

"Sana değil jimin'e sordum  hem neden olmazmış"

"Çünkü jimin'le çıkışta işimiz var " bir dakika ne? Benim niye bundan haberim yok ve bizim ne işimiz olabilir di ki

"Bundan neden benim haberim yok yoongi"

"Artık var jimin"  diyip masadan kalkıp kantinin çıkışına doğru ilerlemeye başladı ne yani bu muydu belki gelmeyecektim evet gitmeyecektim ne işi varsa kendi yapsın alla alla

******

Sonunda zil çalmıştı bizimkiler erkenden gitmişti. Tabi ki bende yoongi'nin yanına gidiyordum. Ama sadece merakım dan yoksa niye gidiyim canım dimi

Okuldan çıkmış yoongi'yi bekliyordum.

"Jimin"

"Yoongi ne işimiz var bizim"

"Hiçbir işimiz yok"

"Ne neden çağırdın beni o zaman"

"Sana söylemiştim jimin arkadaşlarımı paylaşmaktan hoşlanmam "

" Ama o da benim arkadaşım "

"Olabilir" diyip omuz silkti bende umursamayıp yürümeye başladım.

"Hey nereye?"

"Eve mi? Neden?"

"Yoongi benimle dalga mı geçiyorsun işimiz yokmuş eve gidecem tabi burda mı bekliyim'

"Hayır yani bişeyler yapabiliriz hm? Olur mu?" Bunu derken başını eğmiş bir eliyle ensesini ovuyordu sanırım utanmıştı v
e aman tanrım yoongi şuan çok tatlı görünüyordu onu tabi ki reddetemem

"Tamam olur napcaz"

"Bilmem ne yapmak istersin"

"Hmm sanırım bowling"

"Tamam o zaman"

Yoongi'yle sessiz geçen araba yolculuğun sonunda bowling salonuna gelmiştik.

Sonunda evdeyim işte bu diyip kendimi yatağa atmıştım bugün gerçekten çok güzel geçmişti yoongi'yle önce bowling oynamış daha sonra yemek yiyip parka gidip salanmıştık ve bu sayede yoongi hakkında bişeyler öğrenmiştim.
Mesela ailesinin olmadığını sanırım biri onları öldürmüştu öyle söylemişti Namjoon ve jungkook'la çocukluktan beri arkadaşmış.

*********

Ah sikicem sabahın köründe kim beni böyle arıyor olabilir di yatağım yanında komidinin üstünde duran telefonu alıp kimin aradığına baktım tabi ki de taehyung

"Ne var taehyung sabahın köründe neden ariyorsun Hayır yani sana kaça kere şu uyku mu bölme demem gerekiyor "

"Jimin ben yoongi"

"Ha?"

"Ne Yoongi numaran olamadığı için taehyung'tan aradım "

Bı dakika ne ben daha yeni söylediklerimi taehyung'a değilde yoongi'ye söyledim hayır ya tam bir rezillik

"Evet şey niçin aradın?"

"Okula neden gelmedin diye aramıştım ama malum uyuyormuşsun kusura bakma uykunu böldüm "

"Şey evet Hayır yanii bölmedin aramasaydin akşama kadar uyurdum sağol "

"Peki o zaman geliyor musun okula"

"Evet geliyorum"

"Peki görüşürüz"

"Görüşürüz"

İnanmıyorum bir insanın telefonda bile sesi bu kadar güzelolabilir mi yaaa aaaaa rezil oldum yemin ediyorum rezil oldum. Kafamı yastığa koyup çığlık atıyordum. Ama böyle yapamaya devam edersem geç kalicaktim o yüz kalkıp banyoya gittim.

Günlük işlerimi halledip çıktım. Şimdi dolabın önüne gelmiş ne giyeceğime karar vermeye çalışıyorum.

Her zamanki gibi siyah bir swheatshirt giyip altıma dar siyah bir pantolon giyip telefonumu anahtarımi ve çantamı alıp evden çıktım.

Umarım seversiniz 💜