De nachtwandeling

De grens van de jungle

Milo's POV:
Gisteren kwamen we laat aan. We hebben in het vliegtuig geluncht, moesten lang op een taxi wachten, moesten een uur rijden... We zijn bij aankomst niet gelijk gaan wandelen. Matthy, Raoul en ik hebben een simpele salade gemaakt, die we met zijn vijven op hebben gegeten. De gids slaapt ergens anders, 10 minuten van ons vandaan. Best ver, voor als er iets is. We zijn na het eten buiten gaan zitten, hebben even gepraat, en zijn naar bed gegaan.

Ik ga naast Matt aan tafel zitten. "Ik heb verdomd goed geslapen." Zeg ik.
Matt eet een plakje komkommer. "Ik ook."
Koen en Rob komen vol energie aanlopen.
"Heuuuy, mannen." Koen pakt een stoel.
"Goed geslapen?" Rob leunt tegen het hout van de hut.
Matthy en ik knikken. "Heel goed." Zeg ik.
Rob tuurt naar de kamer van Raoul.
"Is 'ie al wakker?" Vraagt hij.
Matthy schudt lachend zijn hoofd. "Die is toch allang gaan wandelen ofzo."
Ik lach en pak ook een plakje komkommer.
Op dat moment komt Raoul binnenwandelen.
Hij heeft een kaartje in zijn hand.
"Ik heb een kaart, voor als we de weg kwijt zijn."
Koen lacht Raoul uit. "Boomertje toch."
Ik pak mijn telefoon. Het is 11:00.
We hebben uitgeslapen, poeh.
"Om 11:45 komt de gids." Zegt Raoul.
Ik sta op en loop naar de kamer, om me om te kleden.
Het is bloedheet, maar vochtig.
Ik doe maar gewoon een korte broek aan.
De kast staat al open. Ik trek er een broek uit.
Ik heb er best veel zin in.

We staan met zijn allen onderaan de houten trap van de boomhut.
Ik heb mijn zonnebril op. Matthy heeft ook een zonnebril en een petje.
"Dus, jongens." De gids doet een stap naar voren.
"Zullen we maar de jungle in?"
Ik kijk naar de jongens.
"Ja, laten we gaan." Zegt Rob.
De gids knikt en begint te lopen.
Rob volgt hem. Naast hem gaat Koen lopen.
Raoul gaat daarachter lopen, en Matthy en ik sluiten achteraan.
"Raoul, wil je niet samen lopen?" Vraagt Koen.
"Nee, ik wil genieten." Zegt Raoul suf.
We lachen allemaal om zijn uitspraak.

"Hier lopen alle onschuldige dieren. Miereneters, aapjes, toucans en papegaaien..." de gids gaat achteruit lopen, met zijn hoofd naar ons toe.
"Hebben jullie eigenlijk vragen?"
Ik slik en adem in. "Ja." Zeg ik.
Matthy kijkt me aan.
"Vraag maar los." De gids kijkt me ook aan.
Ik zucht. "Wat is er zo gevaarlijk in de nacht?"
De gids zijn gezicht vertrekt. "Oh, dat."
Hij draait zich weer naar de natuur en begint te praten.
"Er was eens een ander groepje, zoals die van jullie. Het was een prachtige week. Veel plezier gehad.
De laatste nacht waren ze opeens verdwenen.
Geen idee hoe." De gids gaat langzamer lopen en staat stil bij een boom.
"Lemon ants." Hij wijst naar de gele mieren op de boom.
"Je kan ze eten, deze mieren." Hij houdt er een op.
"Gadverdamme." Rob lacht.
"Smaken ze naar citroen?" Vraagt Raoul.
De gids knikt. "Heel zuur. Niet aan te raden."
Matthy bibbert naast me en zucht. "Goor."
Ik lach en geef zijn schouder een klopje.
We lopen weer verder.

"Hier..." de gids staat stil bij een lang, zanderig pad.
"Hier is de grens van de veilige jungle." Zegt hij.
Ik kijk naar de andere jungle, aan de andere kant van het grote pad.
"Wat zit daar dan?" Ik wijs naar de gevaarlijke kant.
De gids tuurt het bos in. "De koning van de jungle."
Matt slaat zijn armen over elkaar en leunt tegen me aan.
"Een olifant?" Vraagt Koen.
Ik lach hem uit. "Een olifant?"
Koen haalt zijn schouders op. "Weet ik veel."
Raoul zet een stapje naar voren. "Een tijger."
De gids knikt. "Een tijger." Herhaalt hij.
"Hier leven ook een paar katachtigen, maar die zijn iets minder gevaarlijk voor ons." Zegt hij.
Ik kijk naar het zandpad. Ik zie wel voetsporen.
"Komt de tijger niet naar onze kant?" Vraag ik.
De gids kijkt me aan. "Dat weten we niet. Daarom blijven we 's nachts binnen."
Matt haalt zijn armen uit elkaar. "Zijn er überhaupt olifanten in de jungle?"
De gids knikt en loopt weg van het pad.
"Goed idee, we gaan de olifantjes even bezoeken."

De grote, grijze beesten lopen langzaam langs.
Sommige zijn heel groot, sommige klein.
Er zijn ook baby's.
"Kijk, ze gaan zwemmen." De gids wijst naar een klein groepje olifanten.
"Ze hebben het warm." Zegt hij.
Matt bukt om zijn veter te strikken, maar hij springt gelijk op.
Hij drukt zich snel tegen me aan, waardoor ik bijna naar achteren val.
"Jezus, Matt." Ik pak zijn schouders.
"Een tantoe grote spin." Matt loopt een stukje naar achter, terwijl hij naar de grond kijkt.
Daar ligt inderdaad een grote, zwarte spin.
"Wat de fuck." Ik sta stil om te kijken.
De anderen komen ook al snel kijken.
"Aaah, de tarantula." De gids wijst naar de spin.
"Die zie je niet zo snel, hoor. Knap dat 'ie hier zit."
Matt en ik lopen nog een stukje achteruit.
"Nou, ik hoef hem niet meer te zien." Matt kijkt angstig naar de spin.
Raoul lacht ons uit. "Stelletje mongolen."
Koen en Rob zijn weer naar de zwemmende olifanten aan het kijken.
Matt bukt snel nog een keer, en strikt heel snel zijn veters.
Ik lach om zijn actie en draai me weer naar de olifanten.
"Ik haat spinnen." Bromt Matt.

Het werd steeds warmer, dus we zijn maar gestopt met lopen.
We hebben allemaal onze zwembroek aan.
Ik lig in het meertje voor ons huis.
Koen ligt op een luchtbed, als de luie stinkerd die hij is.
Rob is visjes aan het kijken met zijn veels te grote snorkel.
Ik kijk omhoog.
Het meertje is omringd door rotsen waar we vanaf kunnen springen.
Matt en Raoul staan bovenop een rots.
"Komt 'ie!" Raoul springt en landt in het diepe water.
Ik zie Matt aarzelen.
"Matt, kom!" Schreeuw ik.
"IK DURF NIET!" Schreeuwt hij terug.
Ik zucht lachend en spring het water uit.
Met natte handen, klim ik de rotsen op.
Voordat ik het weet, sta ik bij Matt.
"Jankerd, kom, we gaan samen." Ik pak zijn pols.
Koen pakt zijn telefoon en begint te filmen.
"Voor Instagram!" Schreeuwt hij.
Matt begint af te tellen.
"3, 2, 1..."
We nemen een aanloopje en we springen van de rots.
Met een harde klap belanden we in het water.
Ik haal diep adem als ik boven water kom.
Matt schudt zijn hoofd, zodat zijn haar weer goed zit.
"Zo eng was dat niet, toch?" Vraag ik.
Matt lacht en schudt zijn hoofd.
Hij neemt een teug adem en duikt onderwater.
Ik voel dat 2 handen mijn schouders pakken en me onderwater duwen.
Mijn ogen openen onderwater. Ik zie bubbeltjes uit Matthy zijn mond komen van het lachen.
Ik kom weer boven water en begin te hoesten.
"Tering hond." Ik ga achter Matt drijven en sla een arm om zijn nek, om hem te 'wurgelen'.
Hij schreeuwt lachend uit en probeert weg te zwemmen.
Koen is ons weer aan het filmen.
Matt duikt onderwater en vlucht naar de kant.
Ik ben te sloom. Hij is al op de kant geklommen.
"Ik krijg jou nog wel." Zeg ik lachend.
Matt klimt de rotsen weer op.
"Nu ga ik alleen." Zegt hij.
Hij staat klaar om te springen.
Ik drijf onderaan de rots. "Kom maar!" Roep ik.
Matt neemt een aanloopje. Hij belandt in het water.
"Lekker, hoor." Zeg ik als hij boven water komt.
Matt kijkt me lachend aan. Zijn ogen glinsteren in de felle zon.
De zon die bijna onder gaat.

1269 woorden

————
Ik denk dat in vandaag wel veel ga schrijven!
Dit was hoofdstuk 2 (met iets meer Mitthy😊)
Ergens vanmiddag hoop ik hoofdstuk 3 online te zetten!
Mijn trailer staat op tiktok, als je hem nog niet had gezien🫶🏻
Tot het volgende hoofdstuk💕