De WC

434 15 8
                                    

Milo's POV:
Ik heb de kans niet gekregen om naast Matt te gaan zitten in het vliegtuig.
Hij zit aan de andere kant van het vliegtuig, naast Rob.
We wisselen een laatste blik en ik werp hem een kus-handje.
Ik hoop dat dit goedkomt, want dit is precies waar ik bang voor was.
Matthy stond in de auto al bijna op het punt om te janken, laat staan deze reis van 14 uur.
Ik zucht en ga naast het raam zitten.
De andere plekken naast mij zitten al vol met andere mensen.
Snel stuur ik Matt een berichtje:

U:
Matt, rustig blijven.
Het zijn 14 uurtjes, maar doe gwn je AirPods in.
Geen vraagjes beantwoorden. Relax, dit komt goed.
Milo💋

Ik verstuur mijn berichtje en zak onderuit, wachtend op een "ping" terug.

Het duurde 20 minuten, maar het vliegtuig stijgt eindelijk op.
We komen 's nachts aan, dus we blijven even op het kantoor slapen.
Ik voel mijn telefoon trillen en ik open Whatsapp.

Matt:
Milo

Snel begin ik te typen

U:
Matt, gaat 'ie goed daar?

Matt:
Nee, nee, nee, Milo.
Het gaat helemaal mis, ik wil weg.

U:
Wat dan?

Matt:
Ik kan wel janken, Miel.
Hij weet het en hij stelt allemaal vragen.
Ik kan dit niet meer aan.

Ik hang met mijn duimen boven mijn toetsenbord.
Wat moet ik doen?

U:
Doe alsof je gaat slapen.
Hij laat je vast wel met rust.

Matt:
Ik ga het proberen. Ik app later wel.
💋

Zuchtend zak ik onderuit.
Als Matt nou gewoon de hele weg blijft pitten, dan kan Rob niets meer te weten komen.
Ik zet mijn muziek ietsjes harder en sluit mijn ogen.

Als ik wakker word, zie ik dat het 14:30 is op mijn horloge.
Kut, heb ik zo lang geslapen?
Wat nou als er iets met Matt is?
Snel check ik mijn telefoon.
Niks, gelukkig.
Opgelucht scan ik een QR code om mijn lunch te bestellen.
Over 1 uur doet het vliegtuig een soort tussenstop.
Ik bestel een water en een broodje en ik app Matt.

U:
Hey, Matt. Hoe gaat het daar?

Matthy komt gelijk online.

Matt:
Eindelijk ben je wakker, kan je ff bellen?

U:
Ja, hoor. Hoort Rob je niet?

Matt geeft geen antwoord, hij belt me gelijk.

"Hoi, Miel."
"Hoi. Hoe gaat het?" Vraag ik.
"Rob slaapt met zijn koptelefoon op."
"Maar heeft 'ie nog iets gezegd?"
"Hij stelt gekke vragen, Miel. Hij vroeg of ik nog iemand op het oog had."
Ik slik en neem met één hand het broodje en mijn water aan van de vrouw die het komt brengen.
"Thank you." Zeg ik.

"Heb je nu pas lunch?" Vraagt Matt.
Ik leg mijn broodje neer. "Ja, had getukt."
Matt lacht zachtjes aan de andere kant van de lijn.
"Maar ik ga nu even mijn broodje kanen. Als er iets is moet je me appen, ja?" Zeg ik.
"Is goed, eet smakelijk."
Matt hangt op.

Mijn broodje is op en ik neem een slokje water.
Langzaam scroll ik door Instagram.
Koen en Raoul hebben een soort vakantie recap gepost.
Raoul heeft een foto van zichzelf, mij en Matt geplaatst, terwijl we in het water liggen.
Als caption heeft hij:
Was een leuke vakantie, mannen.
Kort maar krachtig, voor Milo en Matt😉

Ik glimlach en scroll verder, naar Koen zijn post.
Het is een selfie met een olifant, met Rob erbij.
Hij heeft ook een caption:
Safari = niks voor mij. Doe mij maar een villaatje in Benidorm🏖️💪

Ik comment even iets onder allebei de posts en draai me dan naar het raampje.
Ik zie alleen maar zee.
Er zijn allemaal geluiden om me heen.
Huilende kinderen, pratende mensen, hoestende vrouwen, lachende oude mannen...
Mijn gedachtes slaan op hol.
Snel app ik Matthy. Ik moet hier even weg.

U:
Kom naar de WC, ik kan dit niet meer aan.
💋

Ik wurm me door de krappe ruimte en loop met een snelheid naar de wc, waar ik de deur achter me dichttrek, wachtend op Matt.

Pas 10 minuten later, hoor ik eindelijk een klopje op de deur.
"Matt, ben jij dat?" Vraag ik zacht.
"Ja." Hoor ik Matt zachtjes zeggen.
Ik open de deur en laat hem binnen.
Dan draai ik de deur weer op slot.
Matthy en ik staan tegenover elkaar, naar elkaar te staren.
We kijken in elkaars blauwe ogen, zeker voor een minuutje lang.
Langzaam vormen er tranen in Matthy zijn ogen.
Hij slikt terwijl er een traan zijn wang oprolt.
"Zie je wel, hij heeft iets gevraagd." Ik zucht en sla mijn armen om de kleinere blondje jongen heen.
"Hij- ja.." Matthy begint voluit te janken.
Ik haal mijn hand door zijn haar en sluit mijn ogen.
Wat heeft Rob gevraagd?

Matthy is een beetje gekalmeerd.
"Wat is er gebeurd?" Vraag ik.
"Hij weet het." Zegt Matthy zacht. "En hij haat je, ik weet het zeker." Hij veegt zijn tranen weg.
Rob? Rob 'haat' mensen nooit.
"Hij haat me?" Vraag ik. "Waarom?"
Matthy haalt schokkerig adem.
"Hij zei dat onze 'relatie' de bankzitters zou verpesten. Dat het geen vriendschap meer was, dat het allemaal jouw schuld was." Zegt Matt snel.
Heeft Rob dat gezegd?
Ik slik en friemel een beetje met mijn handen.
"Oh." Zeg ik zacht. "Dus eigenlijk zegt hij dat ik er niet meer bij mag?"
Matt pakt mijn arm. "Dat gebeurt nooit. Echt niet."
Ik knik in stilte en kijk in de spiegel die in de wc hangt.
Straks is het klaar met de vriendschap.
Door mij.

"Ik moet eigenlijk echt pissen." Zegt Matt.
Ik draai mijn hoofd. "Ik ga toch weer terug."
Matt knijpt nog een laatste keer in mijn arm, en dan loop ik de wc uit.
Het bloed stijgt naar mijn kop als ik Rob in het gangpad zie staan, naast de stoel van Koen.
Ik moet langs ze lopen om terug naar mijn stoel te komen.
Met een onzekere blik wurm ik me langs Rob.
Ik denk dat ik er langs ben, maar Koen stopt me.
"Milo." Zegt hij hard. Hij klinkt boos.
Angstig kijk ik om. "Wa- ja?"
Koen schiet in de lach. "Geintje."
Opgelucht lach ik een beetje mee.
Dan gaat mijn blik naar Rob.
Hij heeft een ontspannen gezicht, maar hij kijkt me echt met een death stare aan.
"Leuk." Zeg ik snel. "Ik ga weer, hoor."
Vliegensvlug loop ik naar mijn plek, waar ik met een rood hoofd ga zitten.
Straks moet ik echt weg bij de bankzitters.
Matthy is toch de eerste keuze.
Er vormen bijna tranen in mijn ogen, maar ik sluit snel mijn ogen.
Ik hoop dat ik snel in slaap val.
Helemaal klaar met dit gedoe.

1106 woorden

————
Jongens, goed nieuws👍🏻
Dat genakte verhaal is weg hahah.
Ik vind het een klein beetje sneu, want ze heeft der hele account verwijderd :(
Maar k hoop dat diegene ervan heeft geleerd.
Ik heb vrijdag studiedag, dus morgen is mn laatste dagje school💪
Ik hoop dat ik vrijdag veel kan schrijven, maar ik moet 's avonds naar een feestje.
(Dit is trouwens geen haat naar Rob, het komt ook allemaal weer goed met ze, hoor🫶🏻)
Tot het volgende hoofdstuk💗

De nachtwandeling Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu